[ Grimm Series #1]
After a string of misfortunes in the mortal world, orphaned Vaniellope Kiuna 'Una' Gomez finds herself surrounded by strange creatures aboard the mysterious midnight train bound for the Beast Republic.
To remove the curse of her n...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Check-In 14: Life of Pi
MABILIS NA ITINAGO ko sa aking likuran ang binabasang binder nang tawagin ako ni Mayor Juan sa gitna ng hapunan nila.
"Nag-aaral ka ba?" nakangiting tanong niya.
"Opo. May exam kami sa Math bukas kaya nagsusunog po ako ng kilay," tumatangong paliwanag ko.
Medyo nilakasan ko para magparinig kay Professor Ala nang sa gano'n ay bumilib siya sa akin at maawa saka ipasa ako sa subject niya.
"That's great, Una! It's good that you're studying for tomorrow. Mahirap 'yong exam," puri niyang ikatutuwa ko na sana kung hindi niya lang dinugtungan ng mahirap ang exam sa dulo. Why naman gano'n, sir?
Nahuli ko ang pagngiwi ni Ma'am Alba pero uminom siya ng tubig para takpan iyon. Hindi ko naman magawang tingnan si Ma'am Rubia. I'm just uncomfortable...
"Seb, ang hiraaap!" bungad ko agad kay Juno pagsagot niya ng video call namin.
Tinanggal ko ang reading glasses saka inayos ang pagkakapatong ng cellphone ko sa stand nito. Nasa may study table ako ngayon at sinasagutan ang mga exercise na binigay ni Juno para sa Math exam bukas. Matalino siya rito, e. Ako naman 'yong kailangan ng tulong, so he's here to help me.
He chuckled. Nakahiga na siya sa kama niya pero pansin kong madilim sa kinaroroonan niya.
"Just try to solve them, okay? It will help you a lot for tomorrow's exam."
"'Yon na nga, e. Puputok na 'yong ugat ko kaiisip kung paano iso-solve 'to! Ang bobo-bobo ko, seb. Nakakahiya!" pag-amin ko sabay takip sa mukha ng mga palad ko.
"You're almost perfect, Una. That's why God decided to deprive you of wits for mathematics," nakangiting aniya.
Ibinaba ko na ang mga kamay para tingnan siya. Akala ko ay nang-iinis lang siya pero sinsero 'yong ngiti niya kaya hindi ko tuloy alam kung sasagutin ko rin ba siya nang seryoso o nang pabalang.
"Teka, nasaan ka ba? Bakit ang dilim d'yan? Hoy, Dong Juno, huwag mong sabihing nambababae ka na naman!"
"Don't worry, I'm home. I just turned off the lights because I want to sleep peacefully and comfortably after a long tiring day from work. Isa pa, sinabi ko naman sa'yong nagbago na ako. I want to present the best version of myself when I confess..." he explained, halos pabulong na sa huling pangungusap.
"May nagugustuhan ka na?" halos pabulong din na tanong ko.
He chuckled fondly. "Huwag kang mag-alala, papakilala ko siya sa'yo next time."
'Wag na!
I pursed my lips and nodded. Kalma, self. Kunwari hindi tayo nagseselos.
"Basta aagahan ko bukas, ah. Turuan mo ako, seb. Susko, ikaw na lang talaga pag-asa kong pumasa."
