[ Grimm Series #1]
After a string of misfortunes in the mortal world, orphaned Vaniellope Kiuna 'Una' Gomez finds herself surrounded by strange creatures aboard the mysterious midnight train bound for the Beast Republic.
To remove the curse of her n...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Check-In 26: Coraline
LUTANG PA RIN ako habang nagma-mop ng sahig sa may lobby suot ang Type A uniform namin. Panay na ang sita ni Kyrine sa akin na umalis na raw ako roon dahil nakakasira ng view niya pero kebs. Busy pa si oks sa pagde-daydream.
Kagabi ay inalok ako ni Master Thirdy ng kasal. Siyempre umayaw ako. Duh, dalagang Filipina here. Dapat ay hingin niya ‘yong kamay ko nang maayos. Dapat patunayan niya muna ‘yong sarili niya. Dapat magsibak muna siya ng kahoy, mag-igib ng isang dram, at mahalin ako nang panghabambuhay. Charot.
Nahinto lang ako sa pag-iisip nang biglang naging yelo iyong lamang tubig ng timbang dala ko. Gulat na napatingin ako kay Kyrine. “Sis, naman! Naglilinis ako, e.”
“Una, sumasakit na mga mata ko sa ‘yo. Umalis ka na r'yan. Kanina ka pa ngumingiti mag-isa r'yan. Nakakatakot na, sis,” saway ulit sa akin ni Kyrine.
Napanguso ako at pinalutang na lamang iyong balde. Ang bigat kasi buhatin kasama no'ng mop. Mabuti na lang din at ibinalik na iyon ni Kyrine sa liquid form nito.
“Nga pala, Una. Paki-tawag naman si Kuya Nolan. Nasa bar ni Ate Honey. Mukhang may pupuntahan silang importante ni Lady Incha,” pahabol na utos ni Kyrine sa akin.
“Okay, ter!” I answered while smiling and doing a thumbs up.
Pagbalik ko no'ng mga ginamit ay nagtungo agad ako sa bar. Kakaonti lang ang mga guest at resident na nando'n dahil mamayang gabi pa talaga ito magbubukas. Minsan kasi kapag walang lakad ay dito tumatambay si Kuya Nolan para tumulong at siyempre, para makasama na rin si Ate Honey.
“Kuya Nolan, nasaan na you? Yoho!” tawag ko agad pagdating ko sa bar.
Siyempre ay hindi ko naman nakikita si Kuya Nolan kaya kailangan ko pa siyang tawagin. Paglinga ko sa paligid ng bar ay napansin ko agad siya sa may counter dahil sa lumulutang niyang salamin.
“Una, bakit?” tanong niya paglapit ko.
“Tawag ka po ni Lady Incha. Mukhang may lakad kayo.”
“Sige, pupuntahan ko na,” aniya at tumayo na.
Kaso pagtayo niya ay pareho kaming napatingin sa bagay na nalaglag mula sa kanya. Bumagsak iyon sa sahig at gumawa ng ingay. Namilog ang mga mata ko nang makita ang isang maliit na square velvet box. Mabilis namang pinulot ni Kuya Nolan iyon at itinago. Napahalakhak ako kasi as if namang maitatago niya iyon sa akin, e, transparent nga siya.
“Kuya Nolan naman, may patago-tago ka pang nalalaman kita ko naman.”
“Una, huwag mo munang sabihin kay Honey, please.”
Namilog ulit ang mga mata ko sa gulat. Wala pa akong sinasabing pangalan.
