Drive me crazy (Ft. Lando Norris) Dutch🇳🇱

Hoofdstuk 21

Ik kom aan in het hotel en plof neer op het bed. Ik pak mijn telefoon en wil Lando een berichtje sturen dat ik aangekomen ben. Zodra ik mijn telefoon ontgrendel, begint een filmpje zichzelf af te spelen. 'Hee lieve schat. Voordat ik jou kende, was ik iemand die niet in de liefde geloofde, niemand durfde te vertrouwen en iemand die niet kon koken...' ik schiet in de lach en kijk snel verder. 'maar zonder grappen, jij hebt mij veranderd, op een positieve manier. Ik ben niet alleen van jou gaan houden, maar ook van mezelf en de dingen en andere mensen om me heen. Men zegt altijd dat je eerst van jezelf moet leren houden voordat je van iemand anders kan houden, maar ze hadden het fout. Ik moest eerst van jou houden, voordat ik van mezelf kon houden. Ik ben zo gegroeid in wie ik ben, kijk maar naar die 7 centimeter. Liefste Val, ik hou zo ongelofelijk veel van jou, meer dan je ooit zult begrijpen. Soms moet je de mensen loslaten van wie je houdt en dat moment is nu gekomen. Ik laat je nu gaan om jou je droom te laten verwezenlijken, maar zodra je terugkomt laat ik je voorlopig niet meer los. Ik hou van je ' ik voel de tranen over mijn wangen rollen en stuur Lando snel een berichtje '🥺🥺🥺'. Voor ik het weet word ik alweer teruggebeld. Zijn gezicht verschijnt in het scherm en tovert een glimlach op mijn vermoeide gezicht. "Jij was niet als enige aan het janken. Ik kan het niet geloven dat we precies hetzelfde idee hadden." Godddd wat is het fijn om zijn stem te horen. "Ik kan niet geloven dat je me hebt laten gaan..." snik ik en hij lacht zachtjes "maar je weet wat ik zei, als je terugkomt dan laat ik je voorlopig niet meer gaan. Je wilt niet weten hoe graag ik je wou tegenhouden....." "Maar je bent toch blij voor me?" "Ja... maar het is vreselijk dat ik niet bij je in de buurt kan zijn om je te beschermen..." Ik voel weer tranen opkomen en begin te lachen om ze tegen te houden. "Schat... kom op. Het is een tour... Wat is het ergste dat me kan overkomen? Een burnout? Daar kom ik wel weer overheen." Lando kijkt me serieus aan en ik besef dat hij zich oprecht zorgen maakt. "Ik pas op... Ik heb beveiliging, Bram en vanaf morgen ook een professional trainer. Die zal me ook wel zelfverdediging enzo leren." "Zelfverdediging huh?" Hij begint te glimlachen en ik knik "dus pas maar op. De volgende keer dat jij een kietelaanval inzet, schiet ik in de verdediging." En ik zwijmel al bijna weg bij het idee "We zullen zien. Maar ik denk dat het slim is om te gaan slapen. Jij kan elk uurtje slaap wel gebruiken deze weken en mijn vlucht gaat morgenochtend vroeg." Ik knik en geef een kushandje. "Ik hou van je Lan" "maar ik meer van jou, Val" Ik hang op en val met die woorden herhalend in mijn hoofd in slaap

**brrr** **brrr**
Ik zet mijn wekker uit en sta op. Ik kijk naar de foto die gisteren gemaakt is en druk 'm even tegen me aan. Ik ga douchen en denk aan Lando's handen die me overal aanraken. Dan schrik ik op door de bel van het appartement. Ik steek mijn hoofd net buiten de douche en roep: "momentje!!!" Ik spoel me snel af en kleed me aan. Ik open de deur en een brede, knappe jongeman staat voor me. "Hoi, ik ben Jake... en jij bent nog knapper dan ze al zeiden." Ik lach het compliment weg en kijk hem vragend aan "Sorry, maar Jake wie??" Hij loopt langs me heen mijn appartement in en draait zich dan naar mij om "Jake Schelling. Je personal trainer. Heeft Bram niks gezegd?" Mijn ogen worden groot en ik begin te stotteren "ja... eh nee... nou ja.... ehmm..." Jemig Val! Doe ff normaal! "Ehm ja hij heeft me verteld dat ik een personal trainer zou krijgen maar hij heeft niet gezegd dat je Jake heette of dat je naar mijn appartement zou komen" hij begint te lachen. "Ja, das typisch Bram. Maar goed... We hebben nu kennis gemaakt.  Misschien is het een idee dat we elkaar wat beter leren kennen voordat ik een aangepast programma voor je kan maken. Heb je anders zin om tussen de interviews door wat te eten samen?" Hij lacht en zijn gebit lijkt bijna licht te geven, zo wit is het. "Ehm... Je kent mijn agenda?" "Ja tuurlijk. Bram heeft me jouw agenda gestuurd zodat ik daar tussenin trainingen kan inplannen." Ik knik begrijpelijk. "Ja tuurlijk... en over dat etentje... Het lijkt me verstandiger als we gewoon een 0-meting doen tijdens de eerste training. Daar lijkt me een etentje niet voor nodig. Daarnaast heb ik een vriend..." Ik kan zijn woorden niet helemaal peilen, maar besluit om hem voor de zekerheid al af te wijzen voordat hij iets in zijn hoofd haalt. Hij kijkt naar de foto op de kast en wijst naar Lando. "Is dit 'm?" Ik begin te blozen en knik. "Hoe oud is ie? 16?" Hij lacht spottend en ik gris de foto uit zijn handen. "Ten eerste, nee hij is 25 en ten tweede lijkt het me beter dat we elkaar gewoon zien bij de training." Ik loop naar de deur en open hem voor Jake. Hij loopt achter me aan en blijft even voor me staan. Ik voel een rilling door me heen glijden en gelukkig loopt hij snel verder, mijn kamer uit.
Wat is dit? Het is een enorme eikel, maar tegelijkertijd voel ik me wel tot hem aangetrokken. Hij doet me denken aan mijn ex-vriendje, vóór Lando. Had ik toch ja moeten zeggen op dat etentje?  Ik schud die gedachten uit mijn hoofd en maak me iets meer op. Dan ga ik naar beneden, waar Bram al op me wacht, om naar het eerste interview te gaan.