Hoofdstuk 47

1K 14 0
                                    

De terugreis is stil. Veerle heeft geprobeerd om met me te praten na de uitslag, maar alles glipt langs me heen. Ik hoor Jennie en Maartje zachtjes zingen en ondertussen bekijken ze foto's die we tijdens de vakantie gemaakt hebben. Eenmaal aangekomen op het vliegveld, besluit ik een knop om te zetten. Ik heb geen keuze. Als ik zo stil en matjes ben, heeft Lando zeker iets door. In mijn hoofd denk ik aan alle akkoorden voor mijn liedje en ik ben van plan om het liedje direct bij thuiskomst te spelen. De autorit naar huis lijkt eindeloos te duren. Ik kan niet meer wachten om Lando weer te zien! Ik geef mijn kettinkje een kus en dan komt de auto tot stilstand. "Halte Casa Valando!" Ik geef de meiden een knuffel, pak mijn koffers en loop naar de deur. Ik draai de deur van het slot en loop naar binnen "schat! Ik ben thuis!" Er komt geen reactie.

Nadat ik door het hele huis gezocht heb, bel ik Lando "met Lando" de kou in zijn stem is vreselijk... tuurlijk heeft hij het mij nog niet vergeven dat ik moest nadenken. "Hee schat. Ik ben het. Ik ben thuis" zeg ik voorzichtig "oh... oké. Ik kom zo wel naar huis. Doeg." Voordat hij kan ophangen zeg ik nog wat "Lando... Ik weet dat ik je pijn gedaan heb toen ik na moest denken. Maar dat heb ik gedaan. En ik wil jou... alleen jou en niemand anders. Ik hou van je." even blijft het stil aan de andere kant van de lijn "ik hou ook van jou... Ik kom er zo snel mogelijk aan oke?"

Een kwartiertje later hoor ik de deur. Ik storm naar beneden en ren op Lando af. Ik slinger mijn armen om zijn nek en hij tilt me op. "Ik heb je zo gemist" de vertrouwde lippen raken de mijne en ik wil niet dat dit moment eindigt. Hij streelt door mijn haar en ik kijk in zijn kristal blauwe ogen. "Waarom lijkt het alsof je nog knapper geworden bent?" En ik aai over zijn wang. "Kom op, laten we uit eten gaan. We mogen wel weer vieren dat je eindelijk weer terug bent en dat we sterker zijn dan ooit. Tapas?" Ik lach "Serieus? Ik ben net een week in Spanje geweest, het land van Tapas en jij wilt naar een Tapas restaurant?! Ik heb zin in Indisch" hij stemt met mij in en de rest van de avond genieten we van het heerlijke eten en we lijken hechter dan ooit.

Als we thuiskomen ga ik met enorme buikkrampen naar het toilet en ik ben ongesteld. Wat?! Maar ik was al heel wat dagen over tijd en de test was positief... Ik app Veerle en ze adviseert me om langs de huisarts te gaan. Net als Veerle mij probeert te bellen hoor ik Lando de trap oplopen. "Gaat alles goed?" En ik knik. We gaan vroeg in bed liggen en vertellen elkaar alle verhalen van de afgelopen week totdat we in slaap vallen.

De volgende dag staat de wekker om half 9. Ik kleed mij aan en kijk hoe Lando nog rustig slaapt. Vlak voordat ik wegga wordt hij wakker "waar ga je heen?" "Ik moet even naar de huisarts. Ik heb de afgelopen dagen hele erge buikkrampen, die ik nog niet eerder heb gehad." Lando komt uit bed en loopt naar mij toe. Hij geeft mij een kus en wrijft over mijn buik. "Misschien moet je lichaam nog een beetje wennen aan het feit dat je gestopt bent met de pil" ik haal mijn schouders op "dan zou je toch zeggen dat ik daar de voorgaande maanden ook al last van had?" Ditmaal haalt hij zijn schouders op "Succes lieverd" ik lach zacht en geef hem een kus. "Wil je anders dat ik meega? Dan trek ik snel wat aan. Je lijkt namelijk wat gespannen" ik schud mijn hoofd en geef opnieuw een kus "dat is lief, maar het lukt me wel. Als er iets is dan bel ik je gelijk oke? Dan wacht ik daar wel tot je er bent."

"Mevrouw Dronkers" roept de huisarts door de wachtkamer. Ik sta op en loop mee naar de spreekkamer. "Waar kan ik mee helpen?" Ik vertel het hele verhaal en terwijl de huisarts druk aantekeningen maakt in de computer knikt ze begrijpelijk. "Als ik jou was zou ik over een week nog een keer een test doen. Ik denk dat de eerste test gewoon een valse uitslag aangaf, misschien ben je eerder ongemerkt zwanger geweest, maar ben je de vrucht al in een vroeg stadium kwijt geraakt. Mogelijk zit er dan nog hCG in je lichaam, waardoor je een positieve test krijgt." Ik knik en bedank haar voor het consult. Ik rij naar huis en leg Lando uit dat het waarschijnlijk door veranderende hormonen en stress komt, maar ik vertel hem niks over de zwangerschapstest. Ik pak de zwangerschapstest die Veerle extra gekocht had uit mijn koffer en ga het hele proces nog een keer door. Nadat de tijd verstrekt is, staat er inderdaad maar een streepje en ik haal opgelucht adem. Ik app Veerle en Maartje dat het loos alarm was en loop weer naar beneden nadat ik alles opgeruimd heb.

"Ben je zwanger?" Zegt Lando als hij de trap af komt lopen nadat hij zich omgekleed heeft voor golfen met de jongens. In zijn hand heeft hij de gebruiksaanwijzing. Shit... Die moet door alle stress uit het doosje gevallen zijn ergens waar ik het niet gezien heb. Ik schud mijn hoofd "Nee... Nou ja... Nee. Ik heb gisterochtend voor we teruggingen een zwangerschapstest gedaan omdat ik al een paar dagen over tijd was, deze was positief. Maar gisteravond nadat we thuiskwam had ik ineens die krampen en toen ik naar het toilet ging was ik ongesteld... daarom ging ik even naar de huisarts. Zij denkt dat de valse uitslag door alle stress komt en mogelijk ben ik eerder zwanger geweest... Maar ze adviseerde ook even een nieuwe test, dat was die van net en die was negatief. Dus nee ik ben niet zwanger, maar voor een paar uur leek het van wel" Hij lacht en pakt me vast "Vals alarm dus." Hij geeft een kus op mijn voorhoofd en kijkt me dan een hele tijd aan "al zou ik een kleine Val of mini me niet erg vinden" ik zie zijn ogen glinsteren en kijk opzij "vind je niet dat we nog een beetje te jong zijn? We zijn nog niet eens 25" "des te langer kunnen we genieten van kinderen en kleinkinderen." "Ik meen het Lan..." hij legt zijn hand op mijn wang "Ik weet het... Ik zal je vertellen hoe ik erover denk. Het komt wanneer het komt... Is het over een paar maanden? Oké. Is het pas over 5 of 10 jaar? Ook prima!" Ik knik en geef hem een kus. "Dus ik moet nu maar gelijk een baby in je pompen" en hij staart mij met een ondeugende blik aan "Lando!" Ik sla hem zachtjes en hij tilt me op voor een lange, intense kus. "Voordat je dat doet... Ik heb nog een verassing voor je. Ik wou die gisteravond al geven, maar toen liep alles anders dan verwacht en vervolgens ben ik het helemaal vergeten." Ik ga op de bank zitten, pak de gitaar van Lando van de standaard af, gebaar dat Lando naast mij moet gaan zitten en ik speel nog een keer de akkoorden voordat ik begin. Als ik klaar ben zie ik tranen in zijn ogen en hij pakt mij vast. "Je hebt een liedje gemaakt van onze zin?" Ik hoor de kwetsbaarheid in zijn stem en knik zachtjes "Jij hebt het voor mij gegraveerd in een ketting en ik heb het verwerkt in een liedje..." "Ga je het uitbrengen?" vraagt Lando nadat hij weer wat bijgekomen is en ik haal mijn schouders op "Ik weet niet... Het liedje is zo persoonlijk... Wij zijn de enigen die weten wat 'drive me crazy' betekend en als ik het uitbreng weet ineens de hele wereld het." Hij bijt op zijn lippen "Daar heb je gelijk in, maar dit liedje is echt heel goed... Ze weten niet precies wat het voor ons betekend he, ze weten niet dat dat de zin is die ons samen heeft gebracht en die we daarna nog veel vaker hebben gebruikt. Het begon als grap, maar inmiddels is het veel meer." hij heeft gelijk. Wij weten exact wat het betekend en de buitenwereld weet maar een fractie... "Ik denk er nog even over na, oke?" zeg ik tegen hem terwijl ik ergens, diep van binnen weet ik al dat ik dit lied uit zal brengen en dat dit een van mijn grootste hits zal worden.

Drive me crazy (Ft. Lando Norris) Dutch🇳🇱Where stories live. Discover now