Hoofdstuk 3

2.6K 28 1
                                    

"Kom nou..." hij trekt een pruillip en ik kijk hem streng aan. "Je weet dat het niet de bedoeling is" "Valerie Dronkers, ik heb een race gewonnen en jou ontmoet vandaag. Kan mij het schelen of het mag of niet. Al nemen ze mijn eerste plek af. Feitelijk gezien heb ik de race gewonnen en jou kunnen ze niet van mij afnemen. Dus kom nou maar gewoon mee zodat ik heel de wereld jaloers kan maken met zo'n schoonheid aan mijn zij." Zijn hand vouwt zich om mijn pols, de ondeugende glinstering in zijn ogen overtuigd mij om mee te gaan. Wie had dat gedacht?! Het ene moment ga je met je pa gewoon naar een race en het volgende moment sta je naast een van de coureurs interviews te geven. Hij heeft zich tot nu toe aan zijn woord gehouden, nadat hij uit de auto is gekomen is hij mij niet meer uit het oog verloren. En op een paar minuten op het podium na heeft hij mij ook niet meer losgelaten.

Lando fluistert iets in het oor van zijn persofficier. Dan veegt hij een plukje haar uit mijn gezicht en doet mij z'n petje op, zelf pakt hij een ander, veel simpeler petje. Zijn petje ruikt naar een frisse shampoo en ik weet nu al dat ik verslaafd kan raken aan die geur. "Op naar Ziggo dan maar" ik kijk hem aan. Ziggo?! Uiteraard gaat hij vandaag weer naar Ziggo. "Hey maat." Hij begroet Jack en stelt mij voor. "Gefeliciteerd met je overwinning! Wij hoorde op de boardradio dat je zei dat het door deze dame kwam, dus wij willen natuurlijk alles van haar weten." Lando kijkt mij aan in de hoop dat ik zelf iets ga zeggen. "Ehm ja. Ik ben Valerie en ik ben er vrij zeker van dat zijn overwinning gewoon door zijn goede rijden was vandaag." Jack lijkt enigszins verrast dat ik Nederlands praat. "Dus jij houdt van Nederlandse meisjes?" Jack tikt Lando aan en Lando begint te lachen "alleen deze. Alleen deze" hij trekt me naar zich toe en ik kijk hem aan. Zijn lieve Britse accent en schattige kuiltjes zijn onweerstaanbaar, zeker als hij in verlegenheid gebracht wordt. We gaan nog wat andere interviews af en Lando is heel beschermend. Zodra ze persoonlijke vragen stellen neemt hij het woord over en begint hij over het feit dat deze interviews voor het racen zijn en dat privézaken later komen. Wat ben ik hem daar dankbaar voor.

Na de interviews lopen we over de steeds rustiger wordende grid. "Pffffff" ik zucht en laat mijn schouders zakken. Lando pakt mijn arm vast en draait me naar hem om. "Wat is er?" "Het was zoveel vandaag... Ik bots gewoon tegen je op en voor ik het weet geef ik interviews. " "Sorry... Ik had je niet mee moeten trekken, maar ik wou je gewoon graag aan iedereen laten zien." Hij staart naar de vloer en ik hoor oprechte spijt in zijn stem. "He! Ik had het niet willen missen, maar het is gewoon wennen om ineens in de belangstelling te staan." Ik pak zijn hoofd tussen mijn handen en wrijf over zijn wang. Aan het eind van de grid staat mijn vader en we lopen naar hem toe. Ik hoef me ook ieder geval niet af te vragen of mijn vader Lando leuk vindt. Ze stellen zich aan elkaar voor en na een tijdje vraagt Lando of ik meega naar zijn appartement van deze dagen. Ik kijk mijn vader aan en hij knikt goedkeurend. Ik zeg mijn vader gedag en loop samen met Lando naar zijn auto, natuurlijk een McLaren. Hij opent de deur voor mij en ik ga zitten terwijl ik verlegen glimlach.

Drive me crazy (Ft. Lando Norris) Dutch🇳🇱Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu