Drive me crazy (Ft. Lando Norris) Dutch🇳🇱

Hoofdstuk 53

De tour lijkt voorbij te razen, maar dat is enkel schijn. Er zijn 11 weken voorbij gegaan waarin zoveel gebeurd is. De termijnecho was prima en ik ben uitgerekend een week voor Lando's verjaardag. Na deze echo hebben we het onze familie en vrienden verteld en morgen, bij de laatste show van de tour, vertellen we het aan de buitenwereld... "Ben je er klaar voor?" Lando komt achter mij staan en slaat zijn armen om mijn nek. Voorzichtig haal ik mijn schouders op "Ik weet het niet... Ik bedoel... We zijn nog best jong en mensen zullen er vast iets van denken" Hij geeft een draai aan de stoel en ik kijk hem recht aan. "Lieverd... Tuurlijk zullen mensen er iets van denken, maar dat is altijd als je bekend bent. Daar moet je je niks van aantrekken, het voelt voor ons goed toch?" ik knik en Lando buigt naar voren om mij een kus te geven "Niet zoveel piekeren over wat anderen denken, oke?" ik rol met mijn ogen "Moet jij zeggen wijsneus" "Pas op he. Ik doe dan nu wel voorzichtiger met je, maar ik kan je nog steeds kietelen, bouwt die kleine misschien wel een immuniteit op als ik dat nu al doe" Zijn grijns gaat van oor tot oor en elke dag lijk ik gelukkiger te worden. Elke dag krijg ik meer bevestiging dat ik geen beter leven had kunnen krijgen dan mijn leven nu, met Lando, met een kleine op komst, met geweldige mensen om mij heen, het voelt bijna als een sprookje. "Oh dat zal de wieg zijn!" roept Lando als de deurbel gaat en ik kijk hem vragend aan "De wieg? Schat... We zijn nog niet eens op de helft" "Je weet het maar nooit, je hoort ook genoeg verhalen van vroeggeboortes waarbij er nog helemaal niks klaar is en dat wil ik voorkomen." Bij deze woorden voel ik een warmte van binnen. Hij wil gewoon alles perfect hebben voor de kleine, hij wil alles al ver van tevoren klaar hebben en zoveel mogelijk rust creëren.  Hij sluit de deur en zet de doos neer in de woonkamer, waarna hij tevreden kijkt naar wat er zojuist bezorgd is. Niet veel later neemt hij de doos met veel moeite mee naar boven en als ik een paar uur later kom kijken hoe het gaat kijk ik voorzichtig door de deur die op een kiertje staat, Het wiegje staat al voor 90% en Lando is net even aan het uitrusten. Hij heeft door de warmte zijn shirt uitgetrokken en mijn hart slaat even over. Wat wil je nog meer? Ik heb een partner die alles tot in de puntjes uitgewerkt heeft, enorm zorgzaam en behulpzaam is, heel grappig is en er ook nog eens onweerstaanbaar uitziet. Dan duw ik de deur open en Lando kijkt mij aan. "Wat vind je?" vraagt hij terwijl ik naar zijn perfecte bovenlijf kijk "Het is fantastisch" dan loopt hij naar me toe en trekt mij naar zich toe "Ik bedoelde het wiegje he." Ik steun met mijn voorhoofd tegen zijn borst en lach zachtjes "Dat weet ik. Dat is fantastisch. Jij bent fantastisch. Mijn hele leven nu is gewoon fantastisch." "Dan zijn we het daar over eens" Hij drukt een kus op mijn haar en ik trek mij nog dichter naar hem toe. 

Ik geef hem de laatste onderdelen van het wiegje aan en een klein half uur later staat het wiegje. Tevreden kijkt hij naar het resultaat en hij slaat zijn arm om mij heen. Ik pak zijn middel vast en zo kijken we een tijdje naar het geweldige resultaat wat Lando heeft neergezet. 

Eenmaal beneden op de bank lig ik tegen hem aan terwijl we Tom&Jerry op tv kijken. Niks is beter dan iets grappigs met Lando kijken terwijl ik tegen hem aan lig. Zijn zachte lachjes zijn nauwelijks hoorbaar, maar wel te voelen en ondanks dat je zou denken dat spiervertrekkingen onder je heel vervelend voelen, is dat bij Lando niet het geval. Het voelt vertrouwd, kalm en het lijkt simpelweg alsof we gewoon dezelfde hartslag en zelfde bewegingen hebben. Zodra Tom&Jerry afgelopen is gaat hij rechterop zitten en hij kijkt op de klok "Zullen we nog naar de verfwinkel gaan? Die zijn tot 9 uur open." Nu ga ik ook rechtop zitten en ik kijk hem aan "Om verf voor de kinderkamer te halen zeker? Schat... Ik dacht dat ik altijd alles tot in de puntjes gepland wou hebben, maar jij spant nu de kroon. We hebben nog genoeg tijd. Na morgen is de tour voorbij en dan kunnen we ons volledig focussen op de komst van de kleine. Daarnaast, we hoeven het niet alleen te doen he. De meiden willen helpen en de jongens vast ook wel. Flo heeft al aangeboden om te helpen en ik weet zeker dat de rest van jouw familie dat ook wel wil, net als mijn familie. Het komt echt allemaal goed." Dan zucht hij diep en trekt me tegen zich aan "Dat weet ik... Maar ik wil gewoon dat alles perfect is als die kleine er straks is." Ik plant een kus op zijn borst en kijk hem dan aan "Geloof me... Alles is straks perfect, dat lukt ons. En het allerbelangrijkste is al perfect. Hij of zij heeft straks een perfecte papa." bij die woorden schieten zijn ogen vol en zijn armen klemmen zich om mijn lichaam. "En een perfecte moeder" zegt hij snikkend. "Ik dacht dat alleen de vrouw tijdens een zwangerschap last had van moodswings, maar zo te zien doe jij gezellig mee!" zeg ik spottend en tussen de tranen door hoor ik hem lachen.