Drive me crazy (Ft. Lando Norris) Dutch🇳🇱

Hoofdstuk 24

Ik word wakker van mijn telefoon die afgaat en neem half slapend op. "Hoelaat is het?" Is het eerste wat ik vraag. "Half 7 en tijd om uit te leggen wat er tussen jou en Jake speelt." Ik zucht en draai op mijn rug. "Huh wat? Moet dat nu? Lan... waarom moet dit om half 7" Ik kreun geërgerd "godv... omdat ik al de hele nacht wakker lig na dat telefoontje." "Lando... je moet wat duidelijker zijn. Welk telefoontje?" "Om 2 uur belde ik nog even om je welterusten te wensen, maar jij nam niet op. Jake nam op met de mededeling dat jij 'niet in staat was' om de telefoon op te nemen. What the fuck doet die gast om 2 uur 's nachts met jouw telefoon?!" Ik schud mijn hoofd "Lando... ik... heel eerlijk, ik weet het niet. We waren op de afterparty, maar ik weet niet meer hoe ik thuisgekomen ben, ik weet niks meer. Maar hij zal me vast thuisgebracht hebben en nog even mijn telefoon opgenomen hebben." "Valerie. Vertel gewoon de waarheid. Wat speelt er tussen jullie?!" "Ik spreek de waarheid! Ik weet echt niks meer en er speelt niks. Eerst vond ik het een eikel, maar aangezien we deze tour nog met elkaar moeten overleven hebben we besloten om met een schone lei te beginnen en nu zijn we gewoon vrienden. Niks meer" "weet je dat zeker?" Ik zucht en hoor hem hetzelfde doen aan de andere kant van de lijn "Lando. Jemig! Waar zie je me wel niet voor aan?! Luister, ik kan me wel continu gaan verdedigen maar als jij mij toch niet gelooft en denkt dat ik een slet ben kan je dat beter gewoon zeggen. Bespaart een hoop moeite." "Zo bedoel ik het niet..." "Luister Lando. Als je het niet zo zou bedoelen zou het ook niet zo dringend zijn om me wakker te bellen terwijl je weet dat ik al slaaptekort heb. Ik ga niet vreemd. Er is niemand anders, er speelt niks, Ik zou gek zijn als het wel zo zou zijn. Ik heb jou. Wat moet ik met een ander als ik jou heb?" "Hmm. Maar hoe verklaar je dat van vannacht dan?" "Luister. Ik zal het navragen oke? Aan Jake, maar ook aan Talia en Bram. Ik weet het namelijk niet..." "oke... hoelang kan je nog slapen?" Ik gaap en kijk op de klok "om 11 uur heb ik een meeting met Bram, daarna heb ik om 1 uur training met Jake en dan 's avonds zit ik aan tafel. Dus kan nog tot 10 slapen denk ik als ik wil..." breng ik moeizaam uit. Het enige wat ik nu wil doen is gewoon slapen, niet ruziemaken door de telefoon met Lando... "Ik zou willen dat ik bij je kon liggen. Samen nog uren in bed blijven liggen..." die woorden toveren een glimlach op mijn gezicht "ja, ik ook. Voordat je het weet is het weer zover, oke? Nou... ga jij nog even lekker slapen, dan ga ik dat ook doen, oke?" En beide hangen we gerustgesteld op.

Om 5 voor 11 kom ik aan bij het restaurant waar ik met Bram afgesproken heb. Als ik naar 'ons' tafeltje toe loop zie ik Talia en Jake daar ook zitten. Ik wil ze niet zien... maar dit is gelijk het moment om te vragen wat er gisteren gebeurd is. "Hee jongens." Zeg ik terwijl ik ga zitten. "Wat is er gisteravond gebeurd? Ik herinner me namelijk niets meer..." "Ach jee schat... de cocktails zijn waarschijnlijk niet zo goed gevallen... Opeens voelde je je niet zo lekker en toen je ineens flauwviel heeft Jake je teruggebracht naar het hotel." Talia legt haar hand op mijn schouder en ik lach vriendelijk. "Ja en toen ik je naar je kamer had gebracht heb ik nog even je telefoon beantwoord. Nono ofzo belde nog omdat ie je wou spreken..." vult Jake aan. Ik sla met mijn hand op tafel "Oke. Nog één keer iets naars over Lando en ik geef je een mep. Ja hij wou me nog spreken, ik heb 'm vanochtend al gesproken." Jake houdt zijn handen in de lucht en kijkt me onschuldig aan. "Maar je voelt je nu wel weer beter?" Vraagt Bram vervolgens bezorgd. Ik knik en hij haalt opgelucht adem. "Anders had ik het gastoptreden vanavond af moeten zeggen en je wil daar niet graag afzeggen..." Ergens stoor ik mij eraan dat hij daaraan denkt, maar ik weet dat hij het niet zo bedoelde "Nee het gaat prima" zo gezegd, zo gedaan. 's Avonds tijdens de talkshow gaat het interview super goed en als er onverwacht gevraagd word of ik een stukje kan zingen, laat mijn stem mij gelukkig niet in de steek.