Drive me crazy (Ft. Lando Norris) Dutch🇳🇱

Hoofdstuk 36

"Ogen dicht" beveelt Lando mij en hij tilt me uit de auto. Ik hoor de deur opengaan en hoe hij voetje voor voetje naar binnen schuifelt. Hij zet me neer en houdt zijn handen voor mijn ogen "Lando..." "Wacht nou even" fluistert hij in mijn oor. Dan haalt hij zijn handen weg en ik kijk in een woonkamer vol met vrienden, familie en wat aanhang. Mijn ogen schieten vol en ik draai me om naar Lando om vervolgens tegen hem aan van blijdschap in huilen uit te barsten. "Dank je..." snif ik "Dank je voor alles. Voor het in mijn leven komen, voor het vertrouwen, voor je zorgzaamheid, voor dit, vo...." mijn woorden worden onderbroken door een zachte, lange kus. Iedereen om ons heen begint te klappen en ik begin te lachen. Ik duw Lando zachtjes van me af en draai me naar alle lieve mensen toe. "Wat ontzettend lief dit..." Ik kijk door de menigte heen en ergens mis ik Hanna. Ik heb haar kaartje gelezen, maar ik snap er niks van en zodra ik Lando of Veerle ernaar vraag zwijgen ze of beginnen ze over iets anders. Ik zie zelfs oude klasgenoten! Wat is het fijn om iedereen weer te zien!

De uren vliegen voorbij en ik heb lang niet met iedereen bijgepraat, maar aan het eind van de avond ben ik helemaal kapot. Lando had een rustig avondje voor ons tweeën gepland, maar we hebben niet meer gedaan dat wat knuffelen in bed. Alle indrukken van de surpriseparty hebben een paar dagen nodig om in te zinken en elke dag bekijk ik wat polaroid foto's die gemaakt zijn. Steeds weer kom ik nieuwe dingen tegen of komen er herinneringen naar boven en ik geniet vreselijk van de kleine dingen.

De volgende dag stap ik uit de douche en ik droog me af. Mijn oog valt op het litteken op mijn been die vanuit de spiegel heel goed te zien is en plots  flitsen er beelden van Jake door mijn hoofd. Hoe hij mij probeert aan te randen en hoe hij verteld hoe hij me eerder verkracht heeft toen ik out was door iets wat hij in mijn drankje gedaan had. "Hee. Wat is dat?" Ik schrik op door Lando die achter me staat en laat snel de handdoek over mijn been vallen. "Eh... Ik weet het niet. Ik denk dat het gebeurd is toen ik viel..." Lando knikt. "Hou het een beetje in de gaten, dat het niet ontsteekt. Ik ga boodschappen doen, heb je nog wat nodig?" Ik schud mijn hoofd en geef hem een kus. Zodra ik de deur dicht hoor vallen loop ik naar de slaapkamer en ik stort me neer op het bed. Ik barst in huilen uit en zonder dat ik het doorheb staat Lando in de slaapkamer. "Wat is er?" Hoor ik en ik zie hoe hij in de deuropening staat. "Ben je iets vergeten?" Vraag ik en hij loopt naar me toe. "Ik ben alweer terug van de boodschappen Val..." Dat betekent dat ik minstens een kwartier al loop te huilen... "oh..." breng ik zachtjes uit. "Valerie... wat is er? Ik zie dat er van alles aan de hand is en ik wil je graag helpen, maar als je me niks verteld dan kan ik dat niet..." inmiddels zit hij naast me op het bed en zonder iets te zeggen val ik tegen hem aan en barst nog harder in huilen uit. Enkele minuten later ben ik tot rust gekomen en herhaalt Lando zijn vraag. Ik kan het niet. Ik kan het hem niet vertellen. "Dat litteken... blijft me maar herinneren aan alle ellende... wat nou als ik niet goed herstel? Wat moet ik dan? Ik had eindelijk mijn passie en talent gevonden: zingen en optreden." Lando trekt mij naar zich toe "Luister... zingen kan je nog steeds. Dansen wordt misschien moeilijker... Je kan prima lopen, maar je hebt Robin zelf gehoord. Je enkel is gewoon heel zwak en die kan je niet teveel belasten." Ik knik "is dat echt alles?" Vraagt hij nogmaals terwijl hij mijn gezicht tussen zijn handen neemt en ik knik.  Ik voel me vreselijk. Ik krop mijn gevoelens op en verzin dingen om de echte waarheid te verzwijgen... hij weet nog niet eens de helft.

"Oke. Ik heb een idee. Zin in een ouderwets filmavondje?" Ik knik opnieuw en loop naar de keuken voor wat lekkers en open de vriezer. Er staat een grote bak chocolade-ijs en ik neem de hele bak mee. Als ik terugkom met de bak moet Lando lachen, maar we weten beide dat de bak binnen no-time op zal zijn. Lando zet 'the pink panther' op en al snel vergeet ik even alle narigheid en denk ik alleen maar aan de grappige momenten in de film en aan Lando, die ondertussen onder mij in slaap gevallen is.