Drive me crazy (Ft. Lando Norris) Dutch🇳🇱

Hoofdstuk 40

Nadat Lando mij toch heeft overgehaald om aangifte te doen, heeft de politie de zaak opgepakt. Aangezien het tweede voorval plaatsvond in een lift hebben ze deze gegevens kunnen opvragen en hebben ze bewijs. Wat er verder zal gebeuren moeten we afwachten. Na de aangifte en het heftige gesprek met Lando hebben de tranen nog meermaals hevig gevloeid en heb ik meerdere paniekaanvallen gehad. Lando denkt dat het misschien slim is om naar slachtofferhulp te gaan of andere mensen te zoeken om mee te praten, maar dat weiger ik. Op dit moment dan. Lando weet alles nu en vaak weet hij mij alweer te kalmeren met een knuffel en rustgevende woorden en ik verwacht dat dit iets is wat zal slijten met de tijd.

Het enige moment om aangifte te doen was een paar uur voor het telefoongesprek met de meiden. Godzijdank hadden we bijna alles al besproken, want ze hadden mij verboden om nog meer in te spannen na zo'n heftige dag. Veerle heeft definitief een huisje aan zee geboekt en over twee weken is het zover. Dan gaan we op meidentrip. Normaal gesproken zou Lando gaan racen, maar nu hij daarmee gestopt is, heeft hij allemaal dingen afgesproken met Sebas, Roel, Max en Connor. Het voelt bijna als een soort vrijgezellenfeest, de jongens en de meiden.

Diezelfde avond zit ik op de bank als Lando onder de douche vandaan komt. Hij ziet er zo goed uit nu. Ik wil hem. Nu. Lando komt naast mij zitten en ik kruip tegen hem aan en frunnik wat aan zijn broekknoop, dan houdt hij me tegen. "Weet je het zeker?" Ik knik en maak mijn eigen blousje open. Ik zoen hem opnieuw en ga op zijn schoot zitten. Ik weet het zekerder dan ooit. "Is het echt niet te heftig? Ik bedoel... het is niet niks he... Je hebt gewoon 3 keer onge..." "ik weet het... maar jij bent mijn veilige haven... bij jou kan mij niks overkomen." Hij trekt mij dichter naar zich toe en geeft mij zoenen in mijn nek. Dan maakt hij mijn blousje verder open waar ik gestopt was en ondertussen trek ik zijn shirt uit. Hij schuift mijn rok omhoog en zijn broek naar beneden. Hij streelt over de binnenkant van mijn bovenbeen en stopt even bij mijn litteken. Ik trek mij een beetje terug en hij kijkt me aan "doet het pijn?" Ik haal mijn schouders op "een beetje. Doe voorzichtig" mijn opmerking wordt beantwoord met een zoen. Ik ga verzitten en voel hem langzaam in mij. Het voelt anders dan de eerste keer... beter... alsof het zo moest zijn. We zijn intiemer dan ooit en gaan helemaal op in het moment. We vergeten dat we op de bank zitten en vergeten voor even welke ellende we hebben meegemaakt. We vervangen de bank even later toch voor het bed en genieten even van de rust, maar vooral van elkaar.

We worden beide wakker van de deurbel en kijken op de klok. Shit, het is al half 12! Lando had om 12 uur met de jongens afgesproken! Hij kleed zich snel aan en ik geef hem een vlugge kus. "Veel plezier liefje" roep ik hem na en vlak voordat hij de deur uitgaat roept hij nog: "als er iets is. Bellen he?" Ik knik en kleed mij ook rustig aan. Ik besluit wat in de tuin te gaan doen en zet een muziekje op. Als ik klaar ben kijk ik tevreden om me heen en ik besluit om even in de zon te gaan liggen. Even later wordt het zonlicht verstoord door een schaduw, er vanuit gaande dat het Lando is begroet ik hem vrolijk "Hee sch..." Ik open mijn ogen en kijk recht in de ogen van Jake. Nee! Dit kan niet! Dit moet een nachtmerrie zijn! Ik ga zo ver mogelijk achterin mijn stoel zitten om zo ver mogelijk van hem af zitten. "Heb je me gemist?" vraagt hij met een grijns. Ik wil mijn telefoon pakken om Lando te bellen maar die ligt niet meer naast mij! Jake houdt zijn hand omhoog en heeft mijn telefoon vast. Shit! Ik kan niks nu. Het is een vrijstaand huis dus niemand zal me horen als ik gil, maar ik besluit toch een hopeloze poging te wagen. "HELPPPP!!! ALSJEBLIEFT!!!" Jake komt weer dichter naar mij toe en ik trap hem van mij af. Mijn telefoon valt op de grond, maar dat is het laatste wat mij nu kan schelen. "HELPPPP!!!" zeg ik door mijn tranen heen "Niet zo flauw doen lieverd..." Jake streelt door mijn haren en veegt mijn tranen weg. "ALSJEBLIEFT..." snik ik "Ik wist niet dat je mij zo graag wou" er verschijnt een vreselijke glimlach op zijn gezicht en hij kijkt naar het litteken wat hij heeft veroorzaakt. "Zo. Dat ziet er niet zo goed uit... Had je maar niet zo flauw moeten doen" Zijn gezicht komt steeds dichter bij de mijne en ik kan niks anders doen dan snikken, mijn lichaam is verstijfd van angst, maar als dat niet zo zou zijn had ik hem zo graag een trap gegeven. "Ey laat dr met rust!" Met een ruk wordt Jake van mij af getrokken en ik zie dat het Lando is. Hij geeft Jake een harde klap op zijn linkerwang en ik zie aan het gemene lachje op Jake zijn gezicht dat hij Lando wil uitlokken. "Is dat alles wat je hebt?" zegt hij vervolgens "Jij vieze vuile..." Lando stormt op Jake af en op dat moment komen de jongens de tuin binnen. Max en Connor houden hem tegen terwijl Roel zich over mij ontfermt. Even later komt Sebas binnen en ziet het hele tafereel. Ik zie hoe hij vol zekerheid op Jake afstapt en hem tegen de grond werkt. "Blijf van haar af." Hij kijkt Jake een tijdje met een ijzeren blik aan en laat hem dan opstaan. Jake lacht nog steeds en dan breekt er iets bij Lando. Hij weet zich los te trekken en beukt vol in op Jake, de jongens proberen hem tegen te houden maar als Lando wild om zich heen begint te maaien weten ze dat ze beter kunnen stoppen als ze zelf geen klappen willen ontvangen. Als Jake bloedend op de grond ligt "Het liefst zou ik je helemaal kapot maken... Maar zo ben ik niet... Ik maak geen levens van mensen of mensen zelf kapot." Roel heeft ondertussen de alarmcentrale gebeld en in de verte horen we al de sirenes. "Waag het niet om ooit ook maar een paar kilometer hier in de buurt te komen, want dan maak ik het wel af..." Jake veegt zijn bloedneus af aan zijn shirt en niet veel later komt de politie binnenstormen. Terwijl ze Jake afvoeren wordt er aan ons allen nog een paar vragen gesteld. 'Zelfverdediging', 'bescherming van vrienden en familie', 'bescherming tegen gevaarlijk iemand' zijn termen die vaak voorbijkomen en de agente schrijft alles zorgvuldig op. Toevallig is het ook de agente die de aangifte heeft afgenomen, dus ze weet gelijk de achtergrond van het verhaal. We bedanken de politie voor het langskomen en de tijd en gaan met z'n allen naar binnen.