Drive me crazy (Ft. Lando Norris) Dutch🇳🇱

Hoofdstuk 42

**TOETTTT TOETTTT**
Ik slaak een kreet en kijk uit het raam. "SCHAT!!! MAARTJE IS ER!" Lando komt met enkel een handdoek om zijn middel naar beneden gerend en pakt me stevig vast. "Pas goed op jezelf en laat goed op je passen, oke?" Hij geeft een kus op mijn voorhoofd en zegt dat ik mij om moet draaien. Ik luister en stuur Maartje een appje dat ik er bijna aan kom. Dan voel ik een kettinkje om mijn nek vallen en hoe Lando vervolgens een kus in mijn nek geeft. Ik loop naar de spiegel en kijk naar het kettinkje. Het is een muzieknootje. "Kijk eens op de achterkant" Ik draai het bedeltje om en zie een gegraveerde tekst 'you drive me crazy' staat er in het muzieknootje. "De eerste zin waardoor de vonk echt oversprong." Fluistert Lando in mijn oor. Ik draai me om en geef hem een kus. **TOETTT TOETTT**
"Jaha" mompel ik zacht. Lando trekt snel een shirt aan en helpt me mijn koffer in de auto te tillen. Ik stap in naast Maartje en geef haar een snelle knuffel. Lando leunt tegen de deur en buigt door het raampje heen. "Pas je goed op haar?" Maartje geeft hem een hand en lacht vriendelijk. Hij heeft mij nog een lange laatste kus en dan is het op weg naar Jennie en Veerle. Ze hebben al kort even geluncht met elkaar maar een week samen weg is toch iets anders.

Nadat we de andere twee meiden opgehaald hebben gaan we richting het vliegveld. We hebben getwijfeld of we elkaar op het vliegveld zouden zien zodat we geen parkeerkosten hoefden te betalen, maar wilden vanaf het moment dat we weg gingen van huis een meidentrip.

Eenmaal in het vliegtuig hebben we het vooral over onze ideeën en de hele bucketlist die we af willen werken, maar zodra Maartje haar aandacht verliest veranderd het onderwerp. "Goh Veerle, heb je die knappe jongen vooraan bij het gangpad al gezien?" Ik barst in lachen uit en Maartje kijkt ons verstoord aan "Huh? Wat heb ik gemist?" "Neuh. Niet zoveel" giechel ik. Jennie begint te schateren van het lachen en het halve vliegtuig kijkt ons aan waardoor we nog harder in de lach schieten. Ook de jongen kijkt onze kant op en ik gebaar naar Maartje om een belgebaar te maken. Veerle ziet het en probeert niet weer in lachen uit te barsten. Als de jongen langs ons loopt om naar het toilet te gaan laat ik hem op de terugweg struikelen. Hij valt nog beter dan verwacht en valt bijna letterlijk in Maartje d'r armen. Haar gezicht wordt knalrood en ik besluit haar snel te helpen. "Well, she likes you" "Zeg maar dat het wederzijds is" zegt de jongen met een Spaans accent. Jennie en Veerle flippen helemaal en Maartje moet moeite doen om haar mond dicht te houden. "Waar ga je heen dan?" Vraag ik geïnteresseerd "Valencia. Zuid" Maartje verslikt zich bijna en Veerle vervolgt "Echt?! Wat leuk joh! Wij ook! Woon je daar?" Hij knikt en we lachen. Er wordt ons verteld dat iedereen weer moet gaan zitten dus we zeggen gedag tegen de jongen.

We komen buiten op het vliegveld en hopen dat er een taxi vrij is. Wat zijn we eigenlijk dom geweest... het is hartstikke druk! Tuurlijk is er geen taxi! "Hee meiden! Lift nodig?" De jongen die we eerder in het vliegtuig zagen stopt voor onze neus en ik kijk de meiden even aan. "Ja wat fijn!" Zegt Jennie al voordat we definitief besloten hebben. Dat is ook typisch Jennie. Gewoon lekker direct, soms beetje naïef, maar oh zo gezellig! "Beetje gek, aangezien we elkaar niet echt kennen, maar het zou wel fijn zijn, denk ik? Anders moeten we een taxi zien te regelen, maar wie weet hoelang wij nog daarop moeten wachten". Vult Veerle aan. Ik zie hoe Maartje een boze blik naar Jennie en Veerle  richt en lach binnensmonds. De jongen kijkt even naar Maartje en lacht vriendelijk. "Ja tuurlijk, geen probleem. Anders staan jullie hier vanavond nog." 

Voordat we echt zo met een totaal vreemde meegaan besluit ik ons snel voor te stellen. "Ik ben Valerie Dronkers, dit zijn Jennie en Veerle en dit is Maartje. Ze is echt heel gezellig normaal, maar nu een beetje stil." Hij lacht kort en op Maartjes gezicht verschijnt een kleine, vriendelijke, maar verlegen glimlach. "Leuk kennis te maken. Dario Sainz" Jennie verslikt zich bijna en kijkt hem met grote ogen aan. "Als in Sainz? Van Carlos Sainz? De f1-coureur?" Maartje heeft net als ik door dat ze weer helemaal kan ontploffen bij een f1-gerelateerd persoon en is Dario nog net voor "Vast niet. Ik bedoel... er zijn vast meer families met de naam Sainz" en ik knik snel om het met haar eens te zijn. Dario lacht en gaat iets verder achterover in zijn autostoel zitten. "Ja familie van dé Carlos Sainz. En nee sorry ik kan niks voor je regelen. Ik ben zijn neef" "Heb je Lando wel eens ontmoet?" Ontglipt mij ineens en opnieuw lacht hij "Ja tuurlijk. Carlos en Lando waren zo close.  Maar nee, daar kan ik ook niks mee regelen" snel schud ik mijn hoofd. "Oh nee nee, dat hoeft ook niet hoor! Ik ben al samen met hem. Al een hele tijd." Lach ik vriendelijk "huh maar ik dacht dat hij samen was met Val..." even is het stil en dan knikt hij "oooh natuurlijk! Val van Valerie. Maar dan ben jij ook degene van het ongeluk?!" Hij kijkt me verschrikt aan en ik haal mijn schouders op. "Jup..." "jongens... kunnen we alsjeblieft richting het huisje. Mijn koffer lijkt steeds zwaarder te worden" piept Veerle. "Genoeg tijd om in de auto te praten." We gooien onze koffers in de achterbak en Maartje gaat voorin, naast Dario zitten, terwijl ik met Veerle en Jennie op de achterbank zit. Het is niet heel ruim, maar zeker beter dan een taxi. Het is gezelliger én goedkoper. Gedurende de rit komt Maartje los en ze begint steeds meer met Dario te kletsen. Ik app Lando vlug dat we aangekomen zijn en dat ik Dario ontmoet heb een krijg snel terug dat ik hem de groetjes moet doen. 

Eventjes later zijn we bij het huisje aangekomen en zet Dario ons af. "Waarom kom je anders niet een keer wat eten? Als ruil voor deze lift" zegt Maartje snel als hij bijna weg wilt rijden. Hij knikt en Maartje loopt naar hem toe. Hij zet zijn nummer in haar telefoon en geeft een knipoog als hij wegrijdt. "Lekker Maart!" En Veerle geeft haar een klein duwtje "Maartje aan de man" fluit Jennie. En terwijl we de koffers uitpakken hebben we het nog een hele tijd over Dario en onze vriendjes.