Bir İtalyan'la Aşk ( KİTAP OLDU )

KALBİM SENİ ARIYOR

Kader ile karar arasında gidip gelen bu adam gerçek aşkı bulduğunda acaba ne yapacak? Hayatına giren bu güzel kadını hak edebilecek mi? Onun kaybettiği sevgisini tekrar kazanabilecek mi?

Ağustos ayının en sıcak gününde çiçeklerle dolu bir bahçede tek başına oturan Oya annesinin elinden tutmuş yoldan geçen çocuklara bakıyor doğacak torunu ile ilgili hayaller kuruyordu. Telefonun sesi açık pencereden duyulunca evine girdi onu arayan Nergis'ti. 

-Oyacığım nasılsın?

-Ben iyiyim Nergis sen nasılsın? 

-Oyacığım bugün hem üzgünüm hem sevinçliyim.

-Sen hep mutlu ol canım arkadaşım, bundan sonra hiç üzülme.

-Oyacığım, ben Guido ile evlendim onun dostu yanında fakat benim yoktu buna çok üzüldüm. Bu mutlu günümde senin de benimle olmanı çok isterdim fakat en yakın zamanda oraya geleceğiz çünkü seni çok özledim...

-Ben de seni çok özledim anlat bakalım oralar nasıl? Neler yapıyorsun? 

-Anlatacak çok şey var hangisinden başlayacağımı bilemedim. Dur sana gelinlikle olan resmimi atacağım. Nergis resimler yolluyor sonra ikisi bol bol yazışmalar yapıyorlardı. Oya'nın bahçedeki  keklerini önce kediler sonra kuşlar yemişti, iki arkadaş aralarındaki dağlara değil kalp bağlarına güvenerek sevgide dostlukta buluşuyorlardı.

Guido bir görüşte çok beğendiği sonra aşık olduğu kadını hiç bırakmamış onunla evlenmişti, aynısını da dostu Marzo'ya söylemiş fakat o buna cesaret edememiş sevdiği kadınla mutluluğu kaybetmişti. 

Marzo Oya'ya aşık olduğunu ne kadar kabul etmese de onu unutamıyor şimdi kendi ülkesi İtalya'da tek başına acı çekiyordu. Sabahları dikiş makinesinin sesine uyanmak, çizim yaparken televizyon sesini dinlemek hele ki Oya'nın ''Yemek hazır Marzo hadi gel '' sözlerini tekrar duymak için şimdi canını bile verebilirdi. 

Marzo kendi evinde bile Türk yemekleri yapıyor Oya'nın buraya gelirken çaldığı resmini çekmeceden çıkarıp çıkarıp bakıyordu. Zil çalınca kapısını açtı gelen Guido idi.

-Hadi dostum hep birlikte dansa gidiyoruz, hanımlar seni alıp gelmemi söyledi.

-Hanımlar, hangi hanımlar?

-Bir hanım karım Nergis öbürü kardeşim Polly...Hadi hadi dostum hazırlan seni bekliyorum.

Marzo Guido ve hanımlarla ne kadar gitmek istemese de kendini bir eğlence yerinde bulmuştu, orası o kadar kalabalıktı fakat Marzo da o kadar yalnızdı. Elindeki içkisini yudumlarken Guido'ya baktı sanki aylar önce tanıştığı kadın değildi o, Nergis'i yıllardır tanıyormuş gibiydi. Polly onu dansa kaldırdı neşeliydi ona bir şeyler anlatıyor dans ederken de müziği mırıldanıyordu fakat Marzo Polly'yi duymuyor herkes eğlenirken o hiç mutlu olamıyordu. Marzo'nun durgunluğundan sıkılan Polly onunla dansı bıraktı ve hiç tanımadığı bir erkekle dans etmeye başladı. Marzo masaya tek başına oturmuş eline de içki bardağını almış derin düşüncelere dalmıştı. Müzik durunca dans etmekten yorulan Polly Marzo'nun yanına oturdu.

-Sana ne oluyor Marzo çok durgun ve düşünceli görünüyorsun, bak herkes eğleniyor sen de eğlensene dedi Polly ve masada duran içkisinden bir yudum aldı. ''Abimi hiç bu kadar mutlu görmemiştim'' dedi ve Marzo'nun yüzüne yüzünü daha da yaklaştırıp ''İyi ki bizi oraya çağırdın Marzo abim bu mutluluğunu sana borçlu, Nergis'i Türkiye de iken çok özlüyordu ve onu kaybetmekten çok korkuyordu çünkü onu başka erkekle evlenmiş görmek hatta düşünmek bile istemiyordu, bak şimdi ikisi de çok mutlu'' dedi Polly ve kendisine dans etmeyi teklif eden erkeği kabul ederek dansa kalktı. Marzo yine masada tek başına kalınca Polly'nin dediklerini düşündü sonra gözünün önüne Oya ile birlikte dans ettikleri zamanlar geldi, işte o zaman günlerdir gülmeyen yüzünde tatlı bir gülümseme belirmişti. Marzo kalbinde derin bir özlem ve hasret hissetti sonra  boğuluyormuş gibi oldu hemen kendini dışarıya attı.