IT'S ALWAYS YOU✓ (BOOK 2)

Nine: Secretly In love

Anniversary Special

Terence Point of view

Ilang beses pakong nagpabalik-balik ng tingin sa suot kong damit at sa suot ng mga ilang member ng School Publication at nagbabakasakaling baka kakulay lang o ano, pero isang malaking pruweba na ang nakaprint sa dibdib nitong Editor in Chief Shin Kennt kaya napasapo ako ng noo sa isip ko...yawa bat sa dinami dami ng pwede niyang ipahiram bat ito pa?

Kasabay sana ng pagdepensa ko kung bakit ko  suot ang uniform ng Editor in Chief nila, ay ang pagdating ni Shin sa likod ko na hingal na hingal na parang tumakbo.

"Sorry Mr. Gomez we're late"

_ _ _ * * * _ _ _

Cray's Point of view

"Sorry Mr. Gomez we're late" I'm only staring at them at iniinda ang kirot sa loob ko.

He's wearing Shin's Uniform na ako pa ang nagpasadyang nagpagawa...

Shin looks happy the way he look at Terence ng hindi nya napapansin, I can't denied that they perfectly fit for each other pero ganun parin ang sakit na nararamdam ko kahit anong pilit kong sabihin sa sarili kong He's Lance Property at wala akong laban dun...

I'm here pero iba ang hinahanap nya...

I'm here but only as a friend...

I'm here secretly loving him pero may nagmamayari na ng puso nya...

Ano bang laban ko sa taong totoong nagpapatibok ng puso nya hanggang ngayon? Anong laban ko sa taong buhay na nya? Anong laban ko taong iniiyakan nya araw-araw? Anong laban ko sa isang Lance na mahal na mahal ng taong pasikreto ko ring minamahal?

*Flashback

It was my first day as a new student and as a first year college sa bangong school na pinasukan ko, I didn't know why my parents transfer me here kahit maayus naman sa dati kong school.

By that time I'm leading the way to the Dean's Office para kumuha ng Schedule but suddenly a person got my attention habang nakaupo sya sa may puno malapit sa likod ng building na yun, out of curiosity nilapitan ko sya hanggang sa narinig ko ang mahihina nitong paghikbi and I can feel the pain on his sobs... weirdd!!

I shouldn't have to invade his privacy at baka kailangan nyang mapag-isa pero hindi ko sinasadyang marinig ang boses nito...even his voice was cracked

"I-i *sob miss you lance *sob" i didn't know what happened next but I only found my self approaching him and offer my handkerchief  para ket papano eh mabawasan ang dinaramdam nya, but I suddenly feel scared the way he looked at me

"What?! Did i permitted you to get close here?!" halos mapatalon ako sa sigaw nito dahilan para mapayuko ako sa hiya.

"Get out of here!!" I should be mad the way he shout me out  pero mas naawa ako sa lagay nya ngayon ,he seem so weak and broked...