IT'S ALWAYS YOU✓ (BOOK 2)

Thirteen: Jealous strike

Shin's Point of view

Malapit ng bumigay ang talukap ng mata sa sobrang dami ng naimon  ko, I didn't even know how long i stayed here at dose-dosenang alak na ang nainom ko.

Halo-halong emosyon ang nararamdaman ko at hindi ko alam kung anong susundin ko, I felt jealous after i saw him with that jerk Hamada at kita sa mata nya ang saya, I should be the one to make him laugh pero hindi ko magawa, naiinis din ako sa sarili ko dahil hindi ko napaninidigan ang sinasabi ko...I'm hopeless
hinahayaan ko lang syang napupunta sa iba.

It almost a four years ng paghihintay ko para muli syang makita and prove that I love him more than he do pero natitiklop nako sa tuwing kaharap ko sya...he's my weakness and strength nakaya kong hintayin sya ng apat na taon pero nawawala ang lakas ng loob kong harapin sya sa tuwing nandyan na sya... I'm such a coward fvckin person.

"SHIN!" hindi ko alam kung nag-ha-hallusinate ako o epekto lang ng alak at narinig ko ang boses ni Lance, I tried to remain my conscious at pilit na hinarap ang malabong bulto ng tao na kasing-tangkad ni Lance, napangiti nalang ako habang pilit na pinipigilan ang pag-bigay ng mata ko, he still care for me.

"That enough lasing kana, baka magalit si Mr. Gomez pag nalaman nyang uminom ka!" He still the same, ang masungit at striktong LANCE na minahal ko simula nung pumasok sya sa buhay ko, but I feel something strange and wrong.

"*hik..ow *hik..nahanap moko MY LANCE *hik..I thought you'll ignore me again pero *hik hindi mo pala ako matiis *hik" I'm so happy right now na nandito ang taong mahal ko na hindi matiis na hindi mag-alala sakin.

"Your drunk shin bumalik kana sa kwarto mo!" I don't fckin care kung anong itsura ko sa harap ni Lance ngayon ang importante he still care for me at malaking bagay na yun sakin para lalo pang pag-paguran na bumalik sya sakin.

"*hik..pano ako babalik *hik..kung di ka pa rin dun matutulog *hik... I miss you LANCE *hik.. how many times do I have to tell you na *hik..mahal na mahal kita *hik.. I love you abno *hik.. and I won't *hik.. give up on you *hik... kahit ilang beses mo pakong ipagtabuyan *hik... ngayong alam kong dimo ko matiis at hinanap mo pa talaga ako *hik.. I miss you my Lance" I can't help but to let my tears fall because of happiness, knowing that the person i love is still cares for me, I'm the happiest person right now.

But I was drabbed the moment I saw some tears coming from his eyes, even I can't see him clearly naaninag ko ang mariing pagpatak nito, kaya napatayo nalang ako at marahang pinunasan ang pisngi nito, my heart was still normal on pumping the moment I lend my hands on him... weird dapat halos kumawala na to kanina pang nandito sya pero wala...ang weird!

"Hey! *hik..you crying MY LANCE *hik.. I told my self not to make you cry again pero umiiyak ka ulit *hik... I'm sorry,  I just missed you so much MY LANCE *hik..
I miss y-" I didn't know if it's just the impact of the alcohol at nagawa kong ilapat ang labi ko sa taong nasa harap ko, I badly want to kiss him simula pa nung pagkarating nya dito to show him that I really love him pero wala akong lakas ng loob, I want to own him pero pina-ngu-ngunahan ako ng takot, kung alak lang pala ang kailangan matagal ko ng nilagok ang pinaka-matapang na alak sa Pilipinas para magkaroon ng lakas ng loob na gawin ang mga bagay na gusto ng puso ko.

But I feel strange the moment that our lips were touched something weird and missing at wala akong kakaibang naramdaman, it's not the way I expected na mararamdaman ko parang iba at kulang.

.

"HOY BANSOT?!" I suddenly landed upon a pair of two eyes at para akong nabuhasan ng malamig na tubig at nabalik sa wisyo ang isip at paningin ko, it takes a lot of time before I realized that the person I'm kissing right now is not the person that I want to lend my lips, agad akong bumitaw sa pagdampi ng labi ko sa taong nasa harap ko at mas lalo lang ang pagkabigla ko ng makita si Cray na umiiyak na nakatitig sakin... FVCK!! I'M A TOTALLY IDIOT