IT'S ALWAYS YOU✓ (BOOK 2)

Twenty Seven: Confession-Rejection

Cray's Point of view

Alam kong darating at darating ang oras na bihira ko ng makakausap si Shin but im not fully prepared na eto na pala ang simula ng pagbuo ng pader sa pagitan naming dalawa.

He even changed a lot from this past few days and I know what's the reason is...or maybe I should say 
"I know WHO'S the reason is"...at wala iba kundi ang taong hanggang ngayon tinitibok ng puso nya...
Si Terence...

"Hanggang kailan mo lang sya ti-titigan ng ganyan?!" muntik ko ng masagi ang vase na nasa tapat ko dahil sa gulat ng pagsulpot ni Kim sa gilid ko.

"Until I could still hide my feelings for him, this would be better for all of us, lalo na saakin, ayokong magiba ang trato sakin ni Shin pag nalaman nya" I keep on looking at Shin while he's busy looking at his phone at abot tanaw ko ang maaliwalas na ngiti nito habang nakatitig lang sa cellphone niya and I know what's the reason of his smile... ang nagiisang taong nakakapag-pangiti sakanya...It's only Terence, sya lang...

"Do you think may pinagkaiba yun sa pagitan nyo ngayon? Hindi na kayo madalas magkasama and to be honest, wala na rin yung pinagkaiba sa pagiwas nya sayo kung aamin ka, but you'd never know unless you confess! you need to tell him the truth para wala ka ng dinadalang kirot sa puso mo!" napatingin nalang ako kay Kim na nakangiti ng bahagya at bakas ang pag-a-alala sa ekspresyon ng mukha niya. Kim was the only person here na nakakaalam na may lihim akong pagtingin sa president nitong club at hindi ko alam kung kailan nya simulang napansin, ganun na ba talaga kahalata na may gusto ako kay Shin at pati paligid ko hindi ko na napapansin? Gusto ko pang i-deny kay Kim nung pinrangka nya'ko but I didn't do... I'm tired deny-ing this feeling of me na hindi ko masabi-sabi kay Shin.

"I-its easy for you to say that but...it's really hard for me to tell him this bullshit feelings indside me...I'm scared what if he just shout me out and then pandirian nya ko?" Mas lalo lang akong napanghinaan ng loob para aminin sakanya ang totoo dahil sa iba't ibang consequences na nabubuo sa isip ko...what if ganto, what if ganyan.... I'm scared, may be Kim has a point pero mas nangingibabaw ang takot sa maaring kahihinatnan kung sakaling aamin ako.

"Do you think may pinagkaiba kayo ng gender preference ni Terence?...if he accept Terence for who he is then anong pinagkaiba mo kung umamin ka rin? As I said you'd never know kung anong nasa isip nya kung papa-iralin mo yang mga consequences mo sa isip mo, just think about it sa ilang taon yung pagsasama do you think itatapon nya lang yun ng basta basta?" His words literally hits me at wala nakong mapkapang rason para isagot, Tama sya he indeed right... What if he also accept me like he do from Terence?, What if I'll just let my heart to open up it's thought para wala nakong tinatago pa? bahala na muna, this time gusto ko munang magpakatotoo sa sarili ko...I'm too tired from always hiding this thing inside me at  mukhang hindi ko na kayang itago pa  habang buhay...

"If this would be the only way para makatakas sa mga gumugulo sa isip ko then hahayaan ko muna ang puso kong masabi kay SHIN ang nararamdaman nito para sakanya" out of somewhere gusto ko munang pagbigay ang puso ko at bahala na kung anong kahihinatnan nito, hindi ko nga siguro to maitatago panghabang buhay.

_ _ _ * * * _ _ _

Terence Point of view

Para akong ma-mamatay tao sa ginagawa ko dahil halos lahat ng pasilyong madaanan ko eh sinisilipan ko muna bago ko itinutuloy ang paglalakad ko, mangilan-ngilan lang ang mga istudyanteng nakikita ko dahil class hours na sa mga oras nato, muntik pakong di papasukin nung security dahil late na daw ako buti nalang talaga napakiusapan ko kahit labag sa loob pa nyakong pinapasok.