Loving the Half Moon (Formentera Series #1)

Chapter 30

"I'm Bianca... Dos' girlfriend."

My jaw dropped after hearing what she said. Pumintig ang puso ko pero bawat pintig no'n ay masasakit.

"Bianca!" sigaw ni Dos at hinila palayo si Bianca sa amin.

Napahawak si Chance sa braso ko. "Kaya mo ba?" tanong niya dahil nawawalan ako ng balanse.

Sumakit ang ulo ko. Biglang pumasok sa utak ko ang mga sinabi ni Dos sa akin na maghihintay siya, na mahal niya ako, na dito lang siya sa akin pero bakit may girlfriend siya?

Tangina, bakit ako nagrereklamo ngayon kung ako naman ang nagtutulak sa kanya palayo?

"P-papasok na ako sa kwarto," sambit ko at itinapat ang key card sa kwartong papasukan ko.

Ibinagsak ko ang sarili ko sa kama at umiling. This is much better, Selene. Mahal mo siya pero sinira ng nanay mo ang buhay niya.

Makalipas ang ilang minuto ay may kumatok kaya agad akong tumayo. Akala ko sila Tito at Tita na pero nagulat ako nang makita si Bianca. She let out a smile.

"Hindi mo ba ako papapasukin?" nakangiting tanong niya.

"H-ha? Ah p-pasok," sabi ko kaya gumilid ako para makapasok siya.

Pinagmasdan niya ang kwarto ko. "Did you like it here?" masayang tanong niya.

Ano bang ginagawa niya rito?

"Oo..." sagot ko.

Umupo siya sa kama ko at tumingin sa akin. "How are you?"

Saglit na napakunot ang noo ko sa kanya. "I'm doing good."

Tumango siya at tumayo. She then walked towards me. "I'm sorry, Selene..." her voice suddenly became serious.

Mataman ko siyang tinignan. "For what?"

She bowed her head for a seconds and bit her lip. "I've made a mistake. I'm sorry." She looked at me. "I love Dos..."

Hindi ako nakapagsalita.

Tinalikuran niya ako at tumingin sa bintana. Humalukipkip siya habang ako ay nakatingin lang sa kanya.

"He broke up with me last month but I couldn't accept it. Bigla na lang ayaw na niya..." she stated.

"Palagi ko siyang kinukulit. I wanted an explanation but he didn't give me any. Nag sorry lang siya. I knew he never loved me but I love him. Kaya no'ng sinabi niyang ayaw na niya ay naintindihan ko pero mahal ko siya. Gusto kong marinig sa kanya na hindi niya ako minahal pero hindi naman niya sinasabi," pagpapatuloy niya, nakikinig lang ako.

"Pero pagkatapos ko siyang makita kanina kasama ka... he explained everything to me. You're sick. Sinabi niyang mahal na mahal ka niya at ikaw ang pinipili niya." Lumingon siya sa akin at nagulat ako nang makita ang mga luha sa pisngi niya.

"Bianca..."

Ngumiti siya. "Now, he's free. I'm letting him go dahil nakikita ko kung gaano ka niya kamahal. I love him and doon ako sa kung saan siya sasaya, Selene." Tears streamed down my face when she hugged me.

Hinagod niya ang likod ko. "Sinabi niya rin na nasasaktan ka kapag nakikita mo siya. Sinabi niya lahat pati ang nagawa ng mommy mo. Selene, mahal ka niya. Sana 'wag mong pagsisihan sa huli ang pagtutulak mo sa kanya palayo."

Hinarap niya ako at may kinuha sa bag niya. Nakita ko ang wig na color ash gray. Tinanggal niya ang tela sa ulo ko at inilagay ang wig doon. Ngumiti siya. "You're really pretty, huh?" She wiped my tears.

Napangiti ako pero bumabagsak ang luha ko. I feel like I have a girl bestfriend. Ang saya. Sobrang saya.

"Bakit ka umiiyak? May nasabi ba akong mali?" tanong niya.