Heart Of Bullets ( Mafia Series 4)

Chapter 2

VIRGIN

  PINAGkatinginan ako ng mga kasamahan nila. Bulong bulongan ng mga babae nilang kasamahan ang narinig ko.

"Why her? Damn it!"

"Goodness. How I wish na ako nalang!"

Nang tingnan ko si Karen ay nasa gilid na siya at umiiyak. Hinahawakan pa rin siya ng mga lalaki pero sigurado ko nang hindi na siya mapapahamak.

Wala akong kahit anong hinuha kung ano ang gagawin ng boss nila sa akin. Hindi ko kita ang buong mukha niya dahil sa cap niyang suot. Kita ko lamang kanina ang labi nito.

"B-Borge..wag’ si Addelyn! Hindi siya parte dito!" narinig kong hiyaw ni Karen. I closed my eyes at naramdaman ang paghila ng dalawang kasamahan nila sakin.

"Hindi namin kayang suwayin si boss Karen. Isa pa, ikaw ang may kasalanan. Kilala mo naman si boss di'ba? Walang awa yan. Kahit ikaw, papatayin niyan."

Nanlamig ang buong katawan ko sa narinig at huli na dahil nasa pasilyo na ako. Kumpara doon sa labas ay mas ayos dito sa loob tignan.

Nagpumiglas ako dahil sa sakit na naramdaman ko sa aking braso.

"A-Ano ba! Masakit!"

But they only laugh and smirked. Nainis ako lalo at gusto pa silang patulan ngunit nilagyan na nila ako ng piring sa mata!

"A-Ano ito? Bakit may ganito?!"

Lord, mamamatay na ba ako na hindi alam nila nanay? Ito na ba ang katapusan ko? Dahil ba dito matatapos na ang buhay ko?

Gusto kong maiyak. Kahit kailan hindi ako nakaramdam ng kahit anong takot at pananakit. Isa lamang akong simpleng bata noon na namuhay dito sa Samar ngunit ngayon, ay nagbago ang lahat.

"Tumahimik kalang diyan at mapapasabak ka. Tsk! Tsk! Hindi na ako magtataka kung bakit natipuhan ni boss-"

"Hay naku! Rolando! Ayos ayusin mo buhay mo kung gusto mo pa magtagal. Hay! Pahamak ka talaga!"

"Dami mo namang' sinabe brad!"

Tila nag away pa silang dalawa hanggang sa huminto kami ulit. Ngayon pinakawalan na nila ako at binuksan ang pintuan na nasa harapan ko pala. Wala akong kahit anong makita dahil sa piring na nasa aking mga mata.

"S-Saan ako?" ngunit marahan na nila akong tinulak papasok at narinig ko ang pagsara ng pinto!

Hinarap ko ang pintuan at hinanap ng kamay ko ang seradula ngunit hindi na iyon mabuksan!

"What the..Buksan niyo to!!" Ngayon.. kinakabahan na ako para sa buhay ko. Sa narinig ko palang sa dalawang lalaki kanina ay kaya talagang pumatay ng lalaking ito at hindi malabo na gawin niya iyon sa akin.

Narinig ko ang pag darag ng isang upuan malapit lang sakin. Ramdam ko ang presensya niya.

Napalunok ako.

"Tell me your name." His voice was demanding!

"Kailangan mo ba talagang malaman pangalan ko? Puwede namang', pakawalan mo nalang yung pinsan ko?”

Naamoy ko ang usok ng sigarilyo nakay napangiwi ako. Sumiksik ako sa gilid lalo.

"Rules are rules-"

"Pakealam ko sa rules niyo e may nasasaktan kayong tao! Hindi niyo man lang inisip yung mararamdaman namin kapag pinatay niyo si Karen!"

He tsked. Naramdaman ko ang kanyang pagtayo kaya nagpanik na ako. Lord.... mamamatay na talaga ako.