Heart Of Bullets ( Mafia Series 4)

Chapter 31

Mabilis ang mga pangyayari at tila ba isang panaginip. Umuwi kami ng Samar ni kuya. Nakita kami ni Mustique. Hindi lang iyon, ang mas nagpadurog pa sakin lalo ay ang makitang sinundan ni Felix si Bloom sa Samar.

Ewan ko rin kung bakit boyfriend ang tawag Melissa kay kuya. She is obsessed with kuya Diego.

Hindi ko magawang magalit kay Melissa kay kuya o kay Bloom. Gusto kong magalit sa nararamdaman ko.

Nagpaiwan ako sa mansyon na tinitirhan ni Melissa dito sa Samar at nakita kong papaalis na silang dalawa ni kuya. Magkatabi kaming matulog ni kuya at saksi ako kung paano siya nabagabag. Galit si Bloom sa kanya.

She just misunderstood the situation. Naiintindihan ko iyon. Minsan talaga nakakagawa ng mga bagay at nakaka gawa ng desisyon kapag wala kang alam.

"Are you sure? Dito ka lang?" handa na silang bumalik ng Manila habang ako ay gusto ko munang manatili dito.

Tumango ako. "Oo. Gusto ko munang mamasyal dito."

Nilibot niya ang tingin sa aking kabuuan.

"Take care please." namamaos ang boses ni kuya. "Ikaw nalang ang mayroon ako. Baka makapatay ako kapag may mangyaring masama sayo."

Umiwas ako habang tumatawa. "Kuya, walang mangyayari sakin! Ano ka ba! Kaya ko ang sarili ko."

Niyakap niya ako ng mahigpit. Napakaoverprotective niya sakin.

Namayani ang katahimikan ng umalis sila kuya at Melissa. Huminga ako ng malalim at humiga sa duyan. Malakas ang hangin kahit mainit kaya nakakaantok.

Hindi ko na namalayan na nakatulog ako ng ilang oras. Hapon na ako ng magising.

Kumakalam ang sikmura ko.  Sobrang tahimik ng paligid. Itong mansyon ay nasa mataas na bahagi kaya nakikita ko ang mga sasakyang dumadaan sa ibaba.

Nagtaka ako ng makakita ng pamilyar na lalaki doon.

Nakapamulsa siya at kahit sa malayo, alam ko na siya ito. Umalis ako sa pagkakahawak sa duyan at nilapitan ang gate namin na nasa ibaba.

Alam kong halata sa mukha ko na bagong gising ako. Ang gaan ng aking pakiramdam.

Ngumisi ako sa kanya ng buksan ko ang gate.

"Kanina ka pa diyan?" tanong ko kay Armando. Ibang iba siya ngayon dahil naka t shirt nalang siya. Dati kasi kapag nakikita ko siya ay naka suit siya palagi.

Kinagat niya ang labi. "Yeah. I've heard from Diego na nanatili ka dito so...." he shrugged. Doon ko nakita na marami siyang bitbit na pagkain.

Naglaway ako bigla!

"Oh! Pasok ka!"

Kinagat ko ang labi dahil masyado akong halata na gutom. Humalakhak siya at sabay kaming dalawa na pumasok sa loob. Nasa labas lang nakapark ang kanyang sasakyan.

Ang sasarap ng binili niyang pagkain. Mainit init pa. Tinulungan niya ako sa kusina na maghanda nitong mga binili niya.

"Ang dami naman."

Ngumisi siya. "Alam kong' gutom ka. Here.... sabaw iyan."

Kinagat ko ang labi at tinikman iyon.

"Ang sarap."

Pinag usapan namin ang mga nangyari habang kumakain. Halos hindi namin maubos ubos.

Nagpupunas ako ng mesa ng makita ko siyang naghugas ng pinggan.

"Hey! Naghuhugas ka?!" gulat ko. He pursed his lips. Tila ba nagulat rin siya sa sinabi ko.

"Bakit? Am I an alien?"

Tumawa ako kasi oo nga naman! Kahit mahirap o mayaman kung nagluluto dapat marunong maghugas ng pinggan.

Pagkatapos naming kumain ay bumalik kami sa duyan at sabay naming tinitigan ang papalubog na araw.

Napatingin ako kay Armando at bumuga ng hangin. Naririnig namin ang hampas ng alon at ingay ng mga ibon. Ang mansyon kasi ay nasa tuktok at gilid ng dagat.

Ang ganda ng Samar.

"Baka hindi ko na maalala pa ang nakaraan." sabi ko. Umiwas ako ng tinitigan niya ako.

"Wala nang bumabalik sa memorya ko bukod sa huling naalala ko." namuo ang luha sa aking mga mata.

Kahit nagulat ako sa hawak ni Armando sakin sa baywang ay hinayaan ko siya. Sa huli naramdaman ko ang halik niya sa buhok ko. Nagtagal doon ang halik niya.

"Babalik man o hindi minahal parin kita Addelyn. Kung hindi na ako ngayon hindi kita pipilitin."

Suminghap ako at pinunasan ang aking luha.

"Hindi ibig sabihin na nawala ang pagmamahalan natin ay kailangan nang mag iwasan. I am still thankful that I met you."

Tumango ako. "Hindi naman kita iiwasan. Hindi ko lang alam kung paano ka pakikitunguhan lalo na sa nangyari noon."

"Hmmmm... 'tsaka mo na iyan isipin kapag ramdam' ko na wala talaga akong pag asa . Pero hanggang nakikita kong' nag iisa ka ay hindi kita iiwan."

Mapait akong ngumiti. Nagdadalamhati ang nararamdaman ko. Hindi ko alam kung bakit.

Nakapag desisyon ako na tatapusin ko nalang ang pagtrabaho ko bilang katulong kina Bloom. Noong una gusto ko pa kasi alam ko na nandoon si Bloom at teacher niya si Felix.

Ngayon, gusto ko nang iwasan silang dalawa. Magiging masaya ako kay Felix kung silang dalawa. My brother deserve someone else. Napatunayan ko iyon ng makita ko kung paano titigan nj Bloom si Felix.

Nagmamahal ako kaya alam ko ang titig ng isang taong nagmamahal. Ganoon ang nakikita ko kay Bloom kapag nakatitig kay Felix.

This is just a trials to my feelings. I don't know how to handle this kind of pain. But despite of that... life must go on. I respect them especially that they seems fond of each other.

Pagkatapos kong magliwaliw sa Samar at nabisita ang puntod ng kinilala kong magulang ay umuwi na ako ng Maynila. Ni hindi ko binisita sila Karen kasi pakiramdam ko ay hindi ko kaya.

Iilan nalang rin ang natitirang araw ko sa mansyon. Ngayon, nakauwi na ako at napag utusan ng mayordoma na tawagin si Bloom.

Kinagat ko ang labi ng kumatok ako sa kanyang kwarto at may bagay rin ako na gustong kumpirmahin.

"Yes?" tinaasan niya agad ako  kilay. Huminga ako ng malalim. Baka nga akala niya sakin ngayon ay isang traidor o kaaway lalo na sa nadatnan niya sa Samar na kasama ko si Melissa.

"Puwede ba tayong mag- usap?" mahinang tanong ko.

"As your senyorita..I don't give you the right to talk to me as long as I want to. We are not friends.." Inaasahan ko na ganito ang tungo niya sa akin ngayon.

"Senyorita. Isa lang po. K-Kayo ba ni Felix-"

"Hindi. Pero mananatili ako sa tabi niya, dahil mahalaga siya sakin. Hindi ko siya sasaktan tulad ng ginawa mo. He does not deserved you. Bitch."

Namilog ang mga mata ko sa  narinig. 

"Leave now."

"Mag ayos na po raw kayo sabi ni Don Cleo para sa intimate dinner senyora."  sabi ko at halos hindi makalunok. Ano bang ginawa ko Felix? Wala naman ah!

Papababa na ako ng hagdan ng makasalubong ko ang mayordoma.

"Addelyn." tila balisa niya. "Gusto ka raw makausap ng Don Cleo sa kanyang opisina ngayon."

Tumango ako sa sinabi ng mayordoma. Fuck! Sana hindi niya pa malaman na magkapatid kami ni kuya bago ako umalis dito.