Heart Of Bullets ( Mafia Series 4)

Chapter 36

Nangyari na nga ang pinakamimithi naming lahat. Ang aming graduation day.
“Grabe ang saya ko!" aniya ni Bettina, kaklase ko. Binati kami ng iilan lalo na at kasali ako sa mga may honors.
"Congratulations Addelyn hija!" aniya ng isa sa mga naging guro ko.
"Salamat po." sabi ko at pinunasan ang mumunting luha sa gilid ng mga mata ko.
I'm so happy. Kasi kahit sa mga napagdaanan ko ay hindi ako nabigo. Ang daming tao dito sa Field ng skwelahan kung saan ginanap ang aming graduation. Padilim na rin at nakita ko kung paano yakapin ang mga kaklase ko ng kani-kanilang pamilya.
Nagpaalam si ma'am Declaro sakin para batiin rin ang ibang gumraduate. Nagpicture taking kami at ang naging Cum Laude ngayong graduation ay   magpaparty raw.
"Ad!"Nilapitan niya ako ni Claire at niyugyog. Masayang masaya ako ngayon. Gusto ko talagang maging guro.
"May handa 'raw sila Chito sa bahay nila. May limang lechon doon. Sana naman ay sumama kana this time!"
Napaisip ako dahil sa tuwing niyaya nila ako noon sa mga birthday ay hindi ako pumapayag dahil sa umiiwas ako. Ngayon siguro naman ay kakayanin ko lalo na at masaya ako ngayong gabi.
"Sige!"
"Iyon oh! Pumayag si Addy!"
"Weh? Di nga?" si Klara,isa rin sa mga kaklase ko.
Tumawa ako at tumango. "OO nga. "
Dahil doon ay ginusto na namin na umuwi dahil sa magbibihis pa kami. Ang iba naman ay dumiretso na sa bahay nila Chito.Si Chito ay tahimik lang na kaklase namin at halatang matalino. Hindi siya katulad ng ibang lalaki na barumbado at pa bida bida sa room namin.
Tatlong taon na ang nagdaan at wala parin akong balita kay kuya. Nanikip ang dibdib ko sa tuwing naiisip ko iyon. Hindi ko minsan maiwasan na hindi sisihin ang sarili ko.
Kasi kung hindi ko pinilit na magtrabaho sa mansyon ay hindi magkakaproblema si kuya sakin.
Habang nasa traysikel ako ay tumunog ang cellphone ko. Nakita kong' si Armando iyon.
"Dito lang po kuya!" si Klara. Dito sa Samar ay mahilig makipag joyride ang mga kaklase ko. Ngayon, mas nauna nila akong hinatid. Bumaba na ako at nagpaalam sa kanila.
"Daanan ka nalang namin mamaya ah?" si Claire na sinisigurado na sasama ako.
"Sige! Thank you!"
Tumalikod agad ako para pumasok na sa bahay nang makita ko rin ang bahay nila tita Korina. Graduate narin pala si Karen. Kasi huling pagkikita namin ay pinili ko maging casual sa kanila. Hindi na kami tulad ng dati na palaging sumasama. Hindi na rin nila ako pinansin pa ng ilang buwan.
Nangunot ang noo ko dahil akala ko kaka graduate lang rin ni Karen. Hindi ko na rin siya nakikita sa school ilang buwan na dahil buntis pala siya?
Napalunok ako ng pumasok sila ng mama niya sa kanilang bahay na hindi kalayuan sa bahay namin. Sumunod ag isang lalaki na kakababa lang sa isang sasakyan.
"B-Borge?" bulong ko at nanlaki ang mga mata. Huminga ako ng malalim at masaya para ka Karen.
Pumasok ako at binasa ang text ni Armando sakin.
(Happy graduation baby.)-Armando.
Kinagat ko ang labi ng mabasa ang kanyang text.
(Thank you so much. Hope to see you soon.)- ako.
Hindi simpleng tao si Armando dahil sa kanyang pagpunta punta dito ay nalaman ko na sobrang busy niya palang tao.
Binuksan ko ang ilaw ng bahay at pupunta na sana sa itaas ng makarinig ako ng kalabog sa kusina.
"Shit!" dinalaw ako ng sobrang kaba.  Nasapo ko ang labi ng pumunta sa kusina at nakitang may bulaklak na sa itaas ng mesa at....may pagkain na nakahanda doon.
Napasabunot ako sa sariling buhok at napamura. Wala akong maisip kung sino ang may gawa nito dahil si Armando ay nasa ibang bansa/1 Pero baka nga.. siya?
"A-Armando!? Ikaw ba iyan?!"sigaw ko. Nagbabakasakali na baka gusto akong isurprise ni Armando?
"Armando!" Damn it! Walang sumasagot kaya nilagay ko muna ang mga dala ko galing sa graduation sa silya at nilapitan ang mga pagkain at ang bulaklak.
Gusto kong sabihin na si Felix kasi magaling siyang magluto ng menudo at menudo ngayon ang isa sa mga putahe sa mesa! Pero matagal nang hindi nagpapakita sakin si Felix.
Isa isa kong tinitigan ang mga handa at nakitang masasarap iyon. Tinikman ko agad ang chocolate cake at napaungol ako sa sarap. Nagutom ako!
Kinuha ko rin ang isang bugkos ng bulaklak at nakita ang naka note doon.
(I'm happy that you're graduate. I miss you so much, baby.") -F
Nanlamig ako at tumigil sa pagkain ng cake. Ibig sabihin ay nandiot siya kanina?Kumalabog ng husto ang dibdib ko. Uminit ang gilid ng aking mga mata at inamoy ang bulaklak.
Dahil dito ay nawalan ako ng mood na sumama sa after party namin pero nakapangako ako na sasama ako. Hinsi ko inaasahan ang lahat ng ito sa totoo lang. Gusto ko na mag conclude pero... Hay! Bahala na nga!
Tinakpan ko ang mga pagkain at ang iba ay nilagay sa ref. Ang dami nito!Puwedeng puwede ko imbitahan sina Claire at Klara dito sa bahay pagkatapos doon. Hindi ko kasi ito lahat mauubos!
Pumunta na ako sa aking kwarto para mag half bath at binilisan ang aking kilos para makapagbihis na!Mamaya ay nandito na sila Claire at Klara!
Binalot ko ang katawan sa tuwalya at kahit basa pa an iilang parte ng katawan ko ay naghanap na ako ng panty ko. Pagka talikod ko para kumuha ng damit angbisyang hindi ko inaasahan!
Napasigaw ako ng madulas sa basang sahig ng kwarto ko at tumama pa ang aking gilid sa matulis na dulo ng kama!
Napaigik ako at napahiyaw.
Sobrang sakit ng gilid ko! Dahil sa pagkakadulas ay natanggal ang tuwallya sa katawan at nasagi ako sa dulo ng kama! Kitang kita ko ang pulang linya sa aking tagiliran,malapit sa aking dibdib!
"Fuck!" biglang may sumipa sa bintana kaya nasira iyon! Nawala ang iniinda kong sakit sa gilid ng makita si Felix na naka itim na T-shirt at nakapantalon! Kahit na naka cap siya ay kitang kita ko an kurba ng kanyang labi at ang tangos ng kanyang ilong!
"Shit!"malutong niyang mura at mabilis akong pinangko para ilagay sa kama. Dahil sa gulat ko ay hindi ako mkapagsalita!
Napakuyom ang aking kamay sa kutson ng aking higaan. Not minding that I am naked. Ang tuwalya ay nasa sahig lang at tumaas ang kilay ko ng bihasang bihasa niyang nakita agad ang emergency kit sa aparador. Nakita ko rin na bago na ang pintuan ng kwarto ko! Ngayon o lang napansin!
Nang makalalapit siya ay pinagkrus ko agad ang aking dalawang kamay sa aking dibdib. Napahinto siya at napalunok. Nagkatitigan kaming dalawa habang ako ay litong lito sa lahat na nangyaring biglaan na ito.
"Let me see." paos ang kanyang boses habang hawak ang tagiliran ko, handa niyang gamutin.
Sobra sobra ang kabog ng puso ko.Napalunok ako ng nagmatigas ako na magamot niyang mabuti. Huminto siya habang nakaluhod sa aking harapan.
"B-Bakit ka nandito?"
Yumuko siya at nakita ko muli kung gaano siya kakisig at kgwapo. Sa nagdaang taon ay mas naging maskulado lang siya lalo at may mumunting balbas na tumubo sa kanya panga.
Malamlam niya akong tinitigan at hinila ang kumot para takpan ang aking katawan.
"Diego is waiting for you." he whispered. Naging hudyat iyon para sa aking mga luha na pumatak. Kinagat ko ang nanginginig na labi dahil sa inaasahan kong ibabalita niya sakin.
"I made it, baby. I-I save your brother. He's here."
Naalala ko noon ang pangako niya sakin na ibabalik niya si kuya. Matagal na panahon siyang nawala. Dahil ba sa pag hahanap niya kay kuya?
"N-Nasaan siya?" pinunasan ko ang aking luha.
Bakit ganito? Bakit kumportableng kumportable ako? Iba sa mga nakaraang taon na hindi ako sanay sa mga taong nallapit sakin kahi kay Armando. Pero kay Felix...
"He's with Bloomeria."
Kinagat ko ang labi dahil alam ko kung gaano ka mahal ni kuya si Bloom. Tinitigan ko si Felix. Tintantya kung ano ang magiging reaksyon niya na magkasama pala ngayon si kuya at si Bloom.
"How about you?" paos kong tanong sa kanya.
Kinagat niya ang labi niya. Nakita ko kung gaano nanginginig iyon. Kumirot  ang puso ko.
"I'm home. Finally, home."