ေဖေဖ နဲ႔ဆရာလည္း ဒီလိုနဲ႔ ဝိုင္းဖြဲ႕ၿပီး စကားေတြေျပာေနၾကေတာ့သည္။
"ညီေလး ေသာက္ေနာ္ ကိုႀကီးကို အားမနာနဲ႔" ဟု ေျပာရင္း ဆရာခြက္ထဲကို ေဖေဖ အရက္ေတြ ထည့္ေနေတာ့သည္။ဆရာလည္း ေဖေဖ ျဖစ္ေနတာရယ္ေၾကာင့္ ေနမထိ ထိုင္မသာ ျဖစ္ၿပီး ေနရထိုင္ရ ေတာ္ေတာ္ ခက္ေနေတာ့သည္။
"ကၽြန္ေတာ္ မေသာက္ေတာ့ပါဘူး ကားလဲ ေမာင္းရဦမွာဆိုေတာ့.."ဟုဆိုၿပီး ဆရာလည္း ျငင္းေတာ့သည္။
"ေသာက္စမ္းပါငါ့ညီရာ..မင္းကို တစ္ေယာက္တည္း ျပန္မလႊတ္ဘူး အဲလိုဆို.အိမ္က ကားသမားထည့္ေပးလိုက္မယ္" လို႔ ေျပာရင္း ေဖေဖကေတာ့ အတင္းေတြတိုက္ေနေတာ့သည္။ဘယ္လိုမွျငင္းမရတဲ့ အေျခအေနက်ကမွ ဆရာလည္း လက္ခံလိုက္ေတာ့သည္။သိပ္မၾကာခင္ ေဖေဖက ဆရာခြက္ထဲ အရက္ ထည့္ေပးကာ..
"တစ္ေယာက္တည္း ရွိတဲ့သမီးေလးမို႔..ငါတို႔ သူကို သိပ္ခ်စ္တာ၊ေတြးလည္း ေတြးထားၿပီးသားပါ အရြယ္ေရာက္လို႔ အခ်စ္ေရး ကိစၥ ေတြ ျဖစ္လာခဲ့ရင္လည္း ငါတို႔ မေရြးခ်ယ္ေပးဘူး..သူႏွလုံးသားေရြးခ်ယ္သူသာ အဓိက ဆိုၿပီး.." ဟုေျပာရင္း သက္ျပင္း ခ်လိုက္ေတာ့သည္။ဆရာလည္း ေဖေဖ ဆိုလိုရင္းကို နားမလည္ေနေခ်။
"အေဖ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ မေျပာသင့္ဖူးဆိုတာ သိေပမဲ့ငါ့ညီနဲ႔ သမီး သေဘာက်ေနၾကတာကို အစ္ကို သိတယ္..အင္း သိတယ္" လို႔ ေဖေဖ အေျပာေအာက္မွာ ဆရာလုံးဝ ကို အားနာေနေတာ့သည္။
"ဗ်ာ .."
"အင္း ရိတ္မိခဲ့တာေတာ့ၾကာပါၿပီး ငါတို႔ေတြ..တစ္ေန႔က မွ အမွတ္မထင္ သမီးရဲ့ ဒိုင္ယာရီ စာအုပ္ကို ဖတ္ရင္းမွေသခ်ာသိတာ"
"ကၽြန္ေတာ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ အစ္က္ိုရယ္.."
"နိုး...မင္း မမွားပါဘူး၊ဒါေပမဲ့အစ္ကို အမွန္ေျပာရရင္ မင္းကို တစ္ခဏ စိတ္အရမ္းဆိုးသြားတယ္ စိတ္ရွိတိုင္းသာဆို မင္းကို ဆြဲထိုးခ်င္တယ္ ဒါေပမဲ မင္းက လူေကာင္း လူမြန္ တစ္ေယာက္ဆိုတာရယ္ ငါ့သမီးက အရင္စခဲ့တဲ့ဇာတ္ဆိုတာရယ္ငါသိတယ္ ညီ အဲေၾကာင့္ ငါ စိတ္ေျဖခဲ့တယ္ သူအေမလဲ သိတယ္ ဒါေပမဲ့ ကေလးက ေနမေကာင္းလို႔ စိတ္ညစ္မခံေစခ်င္ဘူး ၿပီးေတာ့ အစ္ကို မင္းနဲ႔ အခင္မင္ မျပတ္ခ်င္ဘူးၿပီးေတာ့ လဲ့လဲ့တို႔ အုပ္စုကိုလဲတစ္ပတ္ျပည့္ရင္ ျမန္မာျပည္ ျပန္လႊတ္လိုက္မွာ.." လို႔ ေဖေဖက ဆရာကို ေျပာေတာ့သည္။ဆရာလည္း အားနာေန႐ုံမွအပ ျဖစ္ေနေတာ့သည္။
