COMPLETED||EDITING
[Background cover ia credit to the real owner-Pinterest]
[Former title: My husband is the highest student council president]
Steven Del Fierro, nag-iisang anak ng pamilyang Del Fierro. Isang lalaking may ugaling hindi mo matata...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
CHAPTER 12:RED DAY
• • •
STEVEN Isang linggo na ng malaman nilang kasal kami ngunit hindi parin iyon kumakalat sa academy. Paano sinabi ko–namin na huwag muna ipaalam, mas maganda kung sila yung makakaalam ng kusa.
Nandito ako ngayon sa office ni lolo, maaga akong pumunta dito dahil pinatawag niya. Nakasandal ako sa upuan bago pumikit. Inaantok pa ako, ang sarap sarap ng tulog ko sa tabi ng asawa ko tapos bigla bigla na lang talaga tatawag si tanda.
"Hello my dear grandson." nagmulat ako at sumalubong sa akin ang nakangiting mukha ni lolo. Napailing na lang ako kahit kailan talaga. "How's your sleep?" Tanong nito pero mababatid mong nang-aasar dahil sa ngisi niyang nakakainis.
"Tsk! Sinira mo na naman tulog ko lo." Inis kong sabi habang masama ang tingin sa kanya.
Humalakhak ito ng tawa na para bang gustong gusto niya talaga akong naaasar, halata nga.
"Ops! By the way kaya kita pinatawag ay kailangan niyang maghanda para sa sportfest na gagawin natin dito sa acdemy, taon taon naman iyon kaya hindi na nakakabigla 'yon. Alam kong alam mo na ang gagawin diyan dahil palaging ikaw ang una kong sinasabihan bilang supremo. Magmeeting kayo para sa mga laro at magkakaruon tayo ng bisita isa na duon ang parents in law mo." Seryosong aniya.
Dadating sila dad, parents ni beatrice. Tumango na kang ako bago nagpaalam ba lalabas na.
Habang naglalakad ako ay binabati ako ng mga istudyanteng nakakakita sa akin pero hindi ko ito pinagtuunan ng pansin.
Kunot-noo kong kinuha ang cellphone ko nang tumunog ito, ganon na lang ang pagkakangiti ko ng malaman kung sino ang tumatawag.
Namiss naman agad ako ng asawa ko.
"Hello baby?"
"S-steven, a-ang sakit ng puson ko!" umiiyak nitong sabi sa kabilang linya na ikinamura ko.
"Stay there, pupunta na ako."
Nagmadali akong tumakbo papunta sa dorm nang mamatay ang tawag. Kingina! Bakit nakalimutan kong ngayon ang araw na magkakameron siya? Kainis oh.
Hindi ko na pinansin ang mga tumatawag sa akin sa hallway dahil mas kailangan ako ng asawa ko.
"BABY, Masakit pa ba?" kanina pa ako tanong ng tanong sa kaniya. Kinabahan ako ng makarating ako kanina dahil nandun siya sa sahig habang nakasandal sa pader.
"Pang-ilan tanong mo na iyan?" Nakibit-balikat. "Last na huh?! Okay lang ako kaya please baby stop questioning, nakakainis." Ayan na nga po siya mood swing.
"Dapat pala binuntis na talaga kita." bulong ko na siyang narinig pala.
"Tsk! I heard you." Nakangusong aniya. Natawa na kang bago siya inihiga sa taas ng tyan ko. "Steven, do want to have a child now?" Bigla akong napatungo patingin na kanya dahil nasa dibdib ko lang siya. Hindi ko akalaing itatanong niya yun.
Oo, gusto ko na pero hindi pa naman nangyayari kaya hintay-hintay na lang muna.
"The true is i want but i respect you at hindi parin naman dumadating kaya i'll wait." Sabay halik sa ulo niya.
"Hmm, how many child do you want?" Napangisi ako sa sunod niyang tanong.
"Isang basketball tea–ahh!" Daing ko nang patukan ako nito. Nakatingin ito sa akin ng masama na para bang may sinabi akong mali.
"Aba! Ginawa mo pa akong baboy, ikaw kaya manganak dun." Gigil nitong sabi bago ako kinagat sa leeg.
"Fuck! Para ka na namang bampira. Pero seryoso mga tatlo siguro, dalawang lalaki at isang babae, ikaw ba?" Nakangiting tanong ko. Dito talaga sa babaing ito ay na ilalabas ko ang isang ugali ko, ang pagiging masayahin.
"Same."
"Bakit mo nga pala natanong?" Namula ang buong mukha nito na para bang nahihiya. Natawa ako ng mahina bago siya inilipat sa tabi ko para mas madaling makita ko siya.
"It's just that.. Uhm i want to have a baby too, naisip ko lang bakit hindi di ba." kibit-balikat nitong saad. "Gusto ko na rin mag-alaga yung makikita mo silang naghahabulan sa tabi mo." Ngiting aniya na kahit ako ay napangiti rin sa tuwing iisipin iyon.
"Gawa tayo sa oras na wala ka ng dalaw." pilyong sabi ko.
"Sure, why not?" Nabigla ako ng sakyan niya ang kapilyohan ko.
"Can't wait baby." Natawa ito sa sinabi ko. Nasa legal age na naman kami kaya pwede na 'yon. I'm 22years old habang 21 naman siya.
Nakatitig ako sa mahal kong asawa na ngayon ay natutulog na sa tabi ko. Kanina lang ay kagat ng kagat ito kaya sigurado akong puro pula na naman ang mukha ko. Nasanay na lang ako sa kanya dahil nagiging ganito talaga ito sa oras na meron siya.
Naglakad ako pababa sa kwarto para magpunta sa kitchen at magluto. Hapon na kasi at sigurado akong mamaya lang ay nandito na ang iba.
Hindi na ako nakapasok ganon din si beatrice dahil sinamahan ko siya.
Biglang pumasok sa isip ko ang sportfest, bukas na lang siguro ako magpapatawag ng meeting at isa pa si bea naman ang secretary slash boss. Siya ang boss sa amin dalawa, hindi naman ako umaangal dun dahil mahal ko siya.
Nagsimula na akong magluto ng bulalo, isa ang paboritong pagkain namin ni beatrice.
Hindi rin nagtagal ay natapos ko na tsaka ito inilagay sa lamesa na siyang dating naman nila ruby.
"Woah! Luto mo king?" I just nodded.
"Umupo na kayo tatawagin ko lang si bea." Tumango na lang siya at inayos na ang iba sa lamesa habang ako paakyat sa taas para kaunin si bea.
Tulog pa ito nang makapasok ako. Ayaw ko man siyang guluhin ngunit kailangan na niyang kumain dahil kanina pa siya walang kain.
"Baby wake up." Sabay pupog ng halik ang buong mukha niya. Napangiti ako ng tumugon ito ng halikan ko siya sa labi. "Tara na buhatin na lang kita." Parang bata itong nagtaas ng kamay kaya naman binuhat ko siya bago dinala sa dining area.
Nakaupo na sila kami na nga lang ang kulang.
"Oh my god! Bulalo hmm hmm." natawa kami sa pagiging-isip bata ni beatrice ngunit agad din natahimik ng samaan kami nito ng tingin.
Kumain kami habang nagkukwentuhan. Nasabi ko rin sa kanila ang about sa sportfest na pagmemeetingan namin bukas.
