COMPLETED||EDITING
[Background cover ia credit to the real owner-Pinterest]
[Former title: My husband is the highest student council president]
Steven Del Fierro, nag-iisang anak ng pamilyang Del Fierro. Isang lalaking may ugaling hindi mo matata...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
EPILOGUE
* * *
STEVEN Napatayo kami ng biglang lumabas ang isang doktor mula sa ER. Mabilis akong lumapit kasunod sila mom, mommy ni bea.
"Doc, how's my wife?" tanong ko agad.
Umiling iling ito. "I'm Sorry.."
I heard a gasp from my behind but I didn't mind it dahil ang isip ko lang ay pilit na pinoproseso ang kaniyang sinabi.
"W-what again?" hindi makapaniwalang tanong ko.
Kumurap kurap ito. "Hindi na kinaya ni Mrs. Sanchez ang operasyon kanina lalo na't ang ulo ni–" mom cut him off.
"What? Mrs. Sanchez?" takang tanong ni mom.
Mrs. Del Fierro ang asawa ko, paanong naging Sanchez iyon.
"Huh? Hindi po ba kayo ang pamilya ni Helen Sanchez, yung sakay ng ambulasya kanina?" kamuntik muntikan ko ng masugod ang doktor na ito.
"Hindi namin kilala ang tinutukoy mo.." Mom said.
"What? Sorry for that I thought she's your relative. Excuse me." pagkaalis niya ay siya namang paglabas ng bagong doktor, yung dalawa kaninang pumasok.
Tumingin ito sa akin. "Who's the relative of Mrs. Del Fierro?" tanong nito.
Mabilis akong lumapit. "I'm the husband. How's my wife?" kinakabahang tanong ko.
Ngumiti ito ngunit seryoso parin ang mukha. "Your wife is stable now same with your child.."
Your child
Your child
Your child
"Child?" takang tanong ni lolo Ben na kanina lang ay tahimik na nakikinig.
She smiled. "Yes, Mrs. Del Fierro is 2 weeks pregnant, congratulations you are going to be a daddy. By the way ililipat na siya sa private room, pakihintay na lang dun."
Ngumiti ako ng malaki at walang sabi sabing niyakap ang mommy ko na nandito narin.
"Mommy, magiging daddy na ako. Yes! Yes! Yes!" masiglang sigaw ko. Narinig ko pa ang mahihinang tawa nila pero hindi ko iyon binigyan pansin.
Tumingin ako sa doktor na Kaharap namin. "Thank you Doktora?"
"Ivalyn, dra. Ivalyn Simpson."
"Thank you again, dra. Simpson." nakangiting pasalamat ko. Tumango lang ito at nagpaalam na.
Tumingin muli ako sa mga kasamahan ko. Ang liliwanag ng mga mukha nila at mababakas mo din ang saya rito.
