†TDKB 12: Escape

872 40 1
                                    

† † †
CHAPTER 12: ESCAPE

She hastily run along the stone hallway. She didn't look back. All she wanted was to get out of this place. Impromptu! Ang nakita niya sa loob ng seldang iyon ay hindi dapat niyang nalaman o nakita pa. She should've stick her nose right where it belongs. That image, the fire that spitted on his bare hand and killed that man, it remains in her head. Maybe her eyes was playing tricks on her? Maybe that didn't happened? An illusion or mirage?

Ngunit sigurado siyang mulat ang kaniyang mga mata. Alam niya kung anong nakita niya. Hindi ordinaryo ang lalaking iyon. The man that she will marry is a...what? Hindi rin niya alam ang sagot d'yan. Maraming katanungan ang naiwan sa isip niya. Ngunit wala ni isa roon ang nais niyang masagot pa. Dahil hanggat nandito siya, nasa panganib ang buhay niya.

Matagumpay niyang naabot ang labas ngunit nagtaka siya kung bakit walang nagbabantay rito. Ang kaninang kawal dito ay hindi niya na makita. She just ignored and continue to run. Kinakabahan siya sa ano mang mangyayari sakaniya. She needs to keep low in able to not get caught. Hindi niya alam kung saan siya pupunta. Wala siyang ideya kung paano makakaalis sa lugar na ito.

She stopped dead in her track when she saw a soldier coming across her way. Huli nang makapagtago siya dahil napansin sya nito. Her back was facing towards him.

"Kamahalan?" mariin itong napapikit. She exhaled deeply and turned to him with a forced smile.

"M-Magandang gabi."

His lips curved. "Natatandaan nyo ba ako? Ako si Marcelus. Ang isa sa mga tinalaga ng Mahal na hari na magbabantay sa inyo." anito. "Ano palang ginagawa ninyo rito sa dis oras ng gabi? Delikado ang magpalakad-lakad sa labas ng mag-isa lang kayo kamahalan."

"Ahh... N-Nagpapahangin lang ako. Pabalik na rin ako sa aking silid."

"Ihahatid ko na kayo kamahalan."

Mabilis siyang umiling. "Hindi na. K-Kaya ko ng bumalik ng mag-isa."

"Ngunit kailangan kong makasigurado na ligtas kayong makakabalik sa iyong silid. Magagalit ang mahal na hari kung malaman niyang napahamak kayo." Marcelus was so devoted to his job that she couldn't even refused.


Dammit!

True to his words, Marcelus accompany her to her room. Hindi man siya nagtagumpay na makatakas ngayon. Ngunit may iba pang pagkakataon na makakahanap siya ng paraan upang makawala sa lugar na ito.

***


"TORTURE him as much as you want. Until he beg for his death." this stupid rogue was getting to his nerves. He wanted to save his strength for this little creature. Makukuha rin niya ang impormasyon na kinakailangan niya.He will leave this to his cousin. And think a way to make up to her queen for what he had done.

He turned his back. Kusa siyang napako sa kinatatayuan nang magsalita ito. "Oh bakit hindi nalang ikaw mismo ang pumatay saakin? Patayin mo ako..." he laughed. "Patayin mo ako kung paano mo pinatay ang mahal na-"

In a quick move, Heath's bare hand was on his neck. Strangling him to death. This guy knows how to hit a nerve. He would be glad to end his useless life here. Pati na rin ang yabang ng lalaking ito.

"One word...one word and i will end your fvcking life!"

He choked as he chase his breath. "B-Bakit? Natatakot kang...m-malaman nila na ikaw ang p-puma- Asgdhjkjk...Samoa."

THE DEATH KING'S BRIDE [COMPLETED]Donde viven las historias. Descúbrelo ahora