THE DEATH KING'S BRIDE [COMPLETED]

† BONUS CHAPTER †

† † †

She feel something weird about his actions lately. Tatlong araw ng malamig ang pakikitungo sa kaniya ni Heath. Hindi niya alam kung anong dahilan. Naaabutan niya ito palagi na may kausap sa telepono. Late na rin siyang umuuwi. Bihira nalang sila magkaabutan tuwing gabi.

Maraming hindi magandang posibilidad ang pumapasok sa isipan niya. Ngunit ang lahat ng iyon ay hindi niya pinakikinggan dahil may tiwala siya sa asawa.

Isa't kalahating taon pa lang silang kasal at maganda naman ang naging takbo ng buhay nila. Naisip nilang manirahan sa mundo ng mga tao. Gaya ng sabi niya noon, gusto nyang magkaroon ng normal na buhay ang mga anak niya-malayo sa mahika at kakaibang mundo.

She heard the loud cry of the baby on his room. She turned off the stove and removed her apron. Pumanhik siyang umakyat sa kwarto nito. Nakita niya ang anak sa crib na hindi mahinto sa pag-iyak.

"Nandito na si mommy." binuhat niya at ito at hinele sa mga bisig. "Tahan na Sully ko. Gutom ka na ba? You want Mommy's milk?"

Umalis siya sa silid upang pumunta sa malawak na bakuran nila. Napansin niya kasing natutuwa ang anak nila kapag nakakakita ng mga bulaklak dito.

Pagkababa niya ay saktong nakita niya si Heath na nagtitimpla ng kape. Nagtaas ito ng tingin nang mapansin sila. "Goodmorning." bati niya.

"Morning." Dinala nya ang kape at lumapit sakaniya. He leaned down to kiss her lips. Hinalikan din niya ang matambok at namumulang pisngi ng anak. "Morning little man."

"Nakapagluto na ako ng breakfast. Kumain ka muna ng agahan bago pumasok sa trabaho." anito. "Pupunta lang kami sa backyard. I will breastfeed this cute monster."

"Won't you join me in breakfast?" He asked. "Na miss na kitang kasama tuwing agahan."

She rolled her eyes. "Palagi kang abala sa trabaho. You always left early and skipped breakfast. Paano tayo magkakasabay di'ba?"

"I'm sorry. I promise, babawi ako sweetheart." saka niya yinapos ang bewang nito.

Bumaba ang tingin nila sa sanggol na humupa na pala sa pag-iyak. Bilugan ang mga mata nitong nakatingin sa ama. He stared at his father with a grumpy face. "Are you mad at me too baby?"

"Nagtatampo yan sa'yo dahil palagi kang wala."

"I apologize little man. Daddy will make it up to you. I will clear all my schedule for this week." hinalikan nito ang noo ng sanggol.

Umupo na sila sa tapat ng hapag kainan. Katabi nya ang asawa habang karga nya pa rin ang anak nila. Tinaas niya ang damit upang pagatasin ang bata. Sampung buwan na si Sullivan at malakas pa rin ito uminom ng breastmilk. Two months na lang mag wa-one year old na si baby. Talagang pinaghahandaan nya ang first birthday ng anak nila.

They're thinking to celebrate his birthday here and to the Palace. Noong bagong panganak pa lang siya, halos araw-araw silang dinadalaw ng mga magulang ni Heath. They really love taking care of Sully. Minsan nga ayaw ng ibigay sa kanila ang anak nila.

But speaking of birthday, narealize nyang ngayon pala ang kaarawan niya. Muntik niya nang makalimutan dahil abala siya sa pag-aalaga kay Sully.

"Sweetheart." tawag nya kay Heath.

"Hmm?"

"Do you remember something special today?"

Huminto naman ito sa pagkain at nangunot ang noo. Saglit siyang nag-isip. "I don't know. May okasyon ba?"

Sumama naman ang mukha nya. How could he not remember her birthday?? Ga'non ba talaga siya ka-busy kaya pati kaarawan nya ay hindi niya na maalala.

She sighed. Bakit ba siya nagcocomplain? Sarili nga nyang birthday nakalimutan din niya.