Aşk-ı İntikam (Tamamlandı)

- Bölüm 4-

Bölüm şarkısı: Enrıgue Iglesias- Hero--

" Ben! "

Berkay yanımdan baya bir uzaklaşmıştı. Uraz ile birbirine bakıyorlardı. Dediğim gibi sadece bakıyorlardı. Berkay gülmüştü. Ama bu gülüşün iyi bir gülüş olmadığı kesindi. Bana doğru dönüp;

" Bir gün sana geri döneceğim. ""

Bu sözleri bana haykırmıştı sanki. Hızlı adımlarla arabasına bindi. Daha sonra da gözden hızlı bir şekilde kayboldu. Uraz cebinden çıkardığı sigarasını içmeye başladı. Yerinden doğrulup sanki hiç birşey olmamış gibi yürümeye başladı.

" Teşekkür ederim "

Bunları mırıldanarak söylemiştim. Duyup duymadığından şüpheliydim. Sesimi korku esir almıştı. Eğer o olmasaydı belkide hayatımın en iğrenç şeyini yaşayacaktım. Onun benden ne istediğini anlamamıştım. Bu okula başladığımdan beri hiç bir şeyi tam olarak anlayamıyordum zaten.

Uraz gitmişti. Yine hiç bir şey söylemeden gitmişti. Sessizlik tanımsız olan onu tanımlıyordu aslında. Elimi kalbime getirdiğimde o kadar hızlı atıyordu ki. Ondan korkmuştum. Ondan , Uraz'dan korkmuştum. Aralarında bir bağ vardı. Bu hissedilebilir derecede açıktı. Uraz'ın sadece bakışları bile onun yani Berkay'ın gitmesini sağlayabiliyordu

O bakışlarda neler saklıydı bilmiyordum. Aralarında neler geçtiğini bilmiyordum. Berkay'la ilk karşılaştığımızda bana "Sen kimsin? " diye sormuştu. Neden böyle bir soru sormuştu onu da bilmiyordum. Hiç bir şey bilmiyordum, anlayamıyordum. Uraz gizemliydi. Ağzından çıkan her kelime gizem taşıyordu.

Kafamı toparlayıp gördüğüm ilk taksiyi durdurdum. Evimin adresini vermem gerekirken ne olduysa kararımı değiştirip Selin'in adresini verdim. Merak ediyordum. Sakladıkları o gizemi merak ediyordum.

Selin'in evine vardığımda aşağıya indim. Kapıya yaklaşıp derin bir nefes aldım. Ardından zile bastım. Karşımda orta yaşlarda tatlı bir kadın duruyordu.

" Kime bakmıştın kızım? "

" E teyzecim Selin burda mı? "

Kadın kafasını olumlu anlamda sallayıp beni içeri davet etti. Ne kadar akılsızdım? Selin'e mesaj atıp beni almasını da sağlayabilirdim. Yine unutkanlığın esiri olmuştum. Kadın Selin'in odasını gösterdiğinde yavaşça odaya girdim. Benim geleceğimi bilmiyordu.

Başını telefonundan kaldırıp beni gördüğunde yüzündeki şaşkınlık son derece belli oluyordu.

"  İnsan geleceğini haber verir dimi? "Yüzünde yine küçük bir sitem vardı. Ama bu sefer içinde sevgi de karışıktı.

"  Üzgünüm unutkanlık işte. "Diyerek yatağının kenarına oturdum.

" Bir sorun mu var İdil? "

"  Hayır. Ama sana sormak istediğim bir takım şeyler var. Sorabilirmiyim? "

Kafasını olumlu anlamda salladı.

" Bana biraz Uraz'ı anlat. "

Duraksamıştı. Şaşırmıştıda. Aniden sorduğum için mi yoksa konu Uraz olduğu için mi anlamamıştım. Onlar hakkında sorduğum herşeyde duraksıyordu, susuyordu zaten.

" Selin lütfen! " Sesim yalvarır bir şekilde çıkmıştı.

" Tanımıyorum İdil. Sana dediğim gibi hakkında genellikle fazla birşey bilmiyoruz. "