"ဦး..အရမ်းပျော်တာဘဲ..ဟီး..."
ကားပေါ်ရောက်တော့ ကလေးငယ်သည် အရုပ်ကြီးကိုပိုက်ကာပျော်ရွှင်နေလေသည်။ ဒီနေ့တွက် သူရိန်သည်အပျော်ဆုံးလူသားဖြစ်နေလေသည်။
"ကလေးလေးပျော်ရင် ဦးကျေနပ်ပြီ.."
"ဟူတ်..ဒီနေ့ မွေ့နေကိုး..ဦးကိုဘာမှဝယ်မကျွေးလိုက်ရဘူး.."
ကလေးငယ်ရဲ့စကားလေးကြောင့် သူရိန်လည်း ရယ်မောကာ လက်သေးသေးလေးကိုအသာကိုင်ကာ ဖိနမ်းလိုကိပြီး..
"ကဲ..အဲ့တာဆို..ဦးကိုဘာကျွေးခြင်လဲ.."
လွန်းအိမ်လည်း ဦးရဲ့အမေးကြောင့် သဘောကျပြုံးမိလိုက်ပြီး.. အရုပ်ကြီးကိုချကာ ဦရဲ့ပေါင်ပေါ်ကိုခွထိုင်လိုက်တော့..ဦးသည်ရုတ်တရက်မလို့ အံသြသွားသလိုဖြစ်သွားပေမဲ့..လွန်းအိမ်ရဲ့ခါးကိုတော့..သေချာလေးဖက်ပေးထားသည်။
"အင်း..ကလေးက သကြားလူံးကျွေးမယ်ဆိုရင်ရော..ဦးကစားမှာလား.."
"ဒါပေါ့..ကလေးပေါက်လေးရဲ့..ကလေးကျွေးတာအကုန်စားမယ်.."
ဒီနေ့ ဦးက လွန်းအိမ်ကိုပျော်ရွှင်အောင်လုပ်ပေးတာရော..ပိုပြီးချစ်လာအောင် လုပ်ပေးတာရောပေါင်းပြီး..ဦကိုဆုချချင်သည်လေ.. ဦးလည်း ဒီလိုကျွေးတာကိုကြိုက်လောက်မှာပါ..
လွန်းအိမ်လည်း စတော်ဘယ်ရီသကြားလုံးလေးက်ိုပါးစပ်ထဲထည့်ထားလိုက်ပြီး..
"ဦး..သကြားလုံးလာစားလေ.."
ဒီကလေးလေး...သူရိန်ရဲ့သမာဓိကိုစမ်းသပ်နေသလိုပင်.. ဒီကလူကြီးက.. ကလေးပေါက်လေးကိုမြင်ရင်..ဆွဲစားချင်နေတာကိုး..သကြားလူံးလေးသည် စားဖူးသမျှအရာတွေထဲမှာ..တန်ဖိုးအရှိဆုံးဖြစ်မှာသေချာလှလေသည်။
သူရိန်လည်း နှုတ်ခမ်းပ်ိစိလေးကိုဆွဲနမ်းလိုက်တော့ လက်ကလေးတွေသည် သူရိန်လည်ပင်းကိုဖက်တွယ်ထားသည်။ စတော်ဘယ်ရီအရသာသကြားလူံးလေးကလည်း..သူရိန်ရဲ့စုပ်ယူနမ်းရိူက်မှုတွေကြားမှာ..ဖြေးဖြေးချင်းပျောက်ဆုံးသွားလေသည်။ သူရိန်ကတော့ သကြားလူံးကုန်တဲ့အထိ..မလွတ်ဘဲ ဆက်ပြီးနမ်းနေရာ..လက်တွေကိုလည် ကလေးငယ်ရဲ့တင်ပါးလူံလုံးလေးပေါ်မှာအလုပ်ပေးထားသည်။
YOU ARE READING
ဉီးရဲ့မြတ်နိုးရာ..(ဉီးရဲ႕ျမတ္နိုးရာ..)
Romance"ဘယ်သူလဲ.. ငါမသိတော့ဘူး.. ငါအရင်က လွန်းအိမ်ဆိုတဲ့ကောင်လေးကိုအရမ်းမုန်းတယ်.. အခု လွန်းအိမ်ဆိုတဲ့ဖြူစင်တဲ့ကောင်လေးက်ိုကျ အထိခိုက်မခံနိုင်လောက်အောင်ချစ်မိနေပြီ.." မဟာသူရိန် "ဉီ.. သားဘယ်လိုရှင်းပြရမလဲမသိပေမဲ့.. သားက လွန်းအိမ်ဆိုတဲ့ကောင်လေးမဟုတ်ခဲ့ပါဘူး...
