သူရိန်မျှော်လင့်စောင့်စားခဲ့ရတဲ့နေ့လေးကိုရောက်ရှိခဲ့သည်။ ဒုတိယတစ်ခေါက်ထပ်ပြီးလက်ထပ်ပွဲလုပ်တာပေမဲ့အရင်တစ်ခေါက်နဲ့မတူ ပိုပြီးစိတ်လှုပ်ရှားပျော်ရွှင်နေသလိုပင်.. ကိုယ့်ချစ်ရသူနဲ့မဂ်လာလျှောက်လှမ်းမှာအတူတူလျှောက်ရတာက ဘယ်လောက်ထိကြည်နူးဖို့ကောင်းလိုက်သလဲ..
သူရိန်တို့ပွဲလုပ်တဲ့နေရာသည် ရေကူးကန်ကျယ်ကြီးရှိရာနေရာဖြစ်သည်။ အလှဆုံးနဲ့အခမ်းနားဆုံးဖြစ်အောင် ပြင်ဆင်ထားခိုင်းသည်။ အချိန်စောသေးတာကြောင့် သူရိန်လည်း အပြင်မှာဧည့်ခံနေတာကိုရပ်ကာ ကလေးငယ်ရှိရာ အခန်ဆီကိုလျှောက်လာခဲ့သည်။
အခုတလော ကလေးငယ်က အန်တာတွေ..မအီမသာတွေဖြစ်တက်သည်။ သူရိန်လည်းဆေးခန်းခေါ်သွားချင်ပေမဲ့..ကလေးငယ်က ဆေးရုံဆေးခန်းဆိုရင်..လုံးဝမကြိုက်ပေ..
သူရိန်လည်း..ဖျားနာနေတာမဟုတ်တော့..ကလေးငယ်သဘောကျနေစေလိုက်တော့သည်။ ဒီမနက်လည်း ကလေးငယ်တစ်ခါအန်သေးတယ်လေ...အဲ့တာကြောင့်အခုအဆင်ပြေရဲ့လားသေချာလေးကြည့်ချင်သေးသည်။
"ဒေါက်..ဒေါက်..."
"ဟာ...ဦး."
လွန်အိမ်လည်း အားလုံးပြင်ဆင်ပြီးသွားတော့..မှန်တင်ခုံရှေ့မှာထိုင်ရင်း အချိန်ကိုစောင့်နေလိုက်သည်။ အမေကတော့ဘေးနားမှာထိုင်ရင်းလိုအပ်တာလေးတွေပြင်ဆင်ပေးနေလေသည်။ အခန်းတံခါးခေါက်သံနဲ့အတူအခန်းထဲကိုဝင်လာတဲ့ဦးကြောင့် လွန်းအိမ်လည်းပျော်ရွှင်သွားကာဥိီအနားကိုသွားလိုက်တော့..
"ဦးကလေးလေးကချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာကွာ.."
အဖြူရောင်သတိုးသားဝတ်စုံလေးနဲ့ကလေးငယ်သည် သူရိန်မျက်လုံးထဲမှာတော့ အလှပဆုံး နတ်သားလေးပင်.. မျက်နှာလေးကအနည်းငယ်နွမ်းသလိုလေးဖြစ်နေတာကြောင့်..
"ကလေးငယ်..နေလို့မကောင်းဘူးလား.."
သူရိန်ရဲ့အမေးကိုကလေးငယ်အစား...ကလေးရဲ့အမေက..
"သားသူရိန်ရေ..ခုနကတောင်အန်သေးတယ်..သားငယ်လေးကို မဂ်လာပွဲပြီရင်..ဆေးရုံလေးခေါ်သွားလိုက်အူံး..အန်တိုင်းလည်းမကောင်းဘူးလေ.."
YOU ARE READING
ဉီးရဲ့မြတ်နိုးရာ..(ဉီးရဲ႕ျမတ္နိုးရာ..)
Romance"ဘယ်သူလဲ.. ငါမသိတော့ဘူး.. ငါအရင်က လွန်းအိမ်ဆိုတဲ့ကောင်လေးကိုအရမ်းမုန်းတယ်.. အခု လွန်းအိမ်ဆိုတဲ့ဖြူစင်တဲ့ကောင်လေးက်ိုကျ အထိခိုက်မခံနိုင်လောက်အောင်ချစ်မိနေပြီ.." မဟာသူရိန် "ဉီ.. သားဘယ်လိုရှင်းပြရမလဲမသိပေမဲ့.. သားက လွန်းအိမ်ဆိုတဲ့ကောင်လေးမဟုတ်ခဲ့ပါဘူး...
