Asma Kilidin Anahtarı (Echotale) ||frans||

{17}

Uyandığımda garip bir his çevremi sarmıştı.
Bir dakika . Düşüyor muyum ben ? Ama ben uyuyordum.

Ben paniklemeye başladım. Korkuyordum. Sanki hiç bitmeyecek gibiydi . Ama birden sırtım sert zeminle buluştu .

Bazı çatlama ve kırılma sesleri duydum.
Nefes almaya çalıştım. Ama onun yerine sadece acıyla inleyebildim.
Ardındanda öksürdüm. 
Sıcak bir madde boynumdan aşağı indi.
Yardım istedim . Ama sesim ciğerlerime dolan kanla sadece bir fısıltı ve anlamsız kelimeler dizesi dışında hiçbir şey olmadı.

Ölecektim . Biliyordum ölecektim .
Ama birden herşey karardı. Acı gitti .
Tekrar nefes alabiliyordum.
Dur bir dakika .
Bu bir anımıydı ?
Ama nasıl . . .

Birden biri gözüme ilişti.
G gibi çatlakları olan biri .
"Sende kimsin ?" Dedim merakla.
O kişi sadece gülümsedi.

"Sana yol göstericek kişi . " dedi yavaş ve sakince .
Ben ona bakmaya devam ettim.
"Nasıl ?" Dedim merakla.
O kişi sadece elini bana tuttu.

Neriyi gösteriyordu bu ?
Elini takip edince kilidimi gösterdiğini fark ettim .
Başımı ona çevirdim .
"En merak ettiğin gerçeklikte yardımcı olacağım. Ama sadece şunu bil. Gözler asla yalan söylemez" dedi ve gitti .

Birden bazı iniltiler duydum .
Bir dakika . Bu benim.
Kendimin acı çekişini izliyorum .
Ağzımdan kanlar akıyordu .
Nefes almaya çalışıyordum . Ama olmadı.

Daha fazla kan öksürdüm .
Ölmek üzereydim.
İşte o an tanıdık bir ses kulaklarımı doldurdu.
"Şu sesi duydun mu ?" Dedi Torielin yine nazik sesi .

İçeri girdi ve beni gördü.
Korkarak yanıma koştu .
"Sans !!!! Çabuk buraya gel ?" Dedi Toriel .
İçeri bulanık bir kişi girdi .
Ama daha belirgindi .
Siyah bir ceketi vardı galiba. Tek anlaşılan buydu.

Birden bana baktı.
"Ne yani ? Ölsün işte ." Dedi bu adı Sans olan kişi.
Toriel ona sinirli  bir bakış attı.
"Kaldır onu . " dedi . Bakışları çok tehditkardı.
Sans direk beni kaldırdı.
Ama bu benim daha fazla öksürüp kan çıkarmama neden oldu. Üzerim full kan oldu .

Sans ordan kaybolurken Torielde birkaç altın çiçek kopardı.
Oda gitti.

Ortam bu sefer bir evde tekrar netleşti .
Toriel altın çiçekleri kaynatmıştı .
Benim vücudumda yeşil bir ışığı gezdirirken aynı zamanda sıcak çiçek yapraklarına bakıyordu.

İşi bitince yaprakları vücudumun belirli kısımlarına koydu. Sonrada kalan suyuda bana dikkatlice içirdi.

Bir süre etraf bulanıklaştı. Sonrasında uyanmıştım zaten .
Uyandığımda direk ayağa kalktım. Göğsümü tuttum .
Derin derin nefesler aldım.

Sonrasında da panikle ayağa kalktım . Kapıyı görünce oraya koştum . Etrafa bakmadan duvara tutuna tutuna koşmaya başladım .

Ama bir yerden sonra ayağım takıldı ve yere düştüm .
İstemedende olsa inledim.
Adım sesleri duymamla başımı kaldırdım .

Toriel karşımdaydı. 
Bana gülümsemişti.
"Oh. Sonunda uyandın küçüğüm." Dedi .
Ben ise geri geri gittim . Birden ayağa kalktım ve koşmaya çalıştım .

Ama birden nedenini çözemediğim bir şekilde o dengemi kaybettim.
Birden Sans beni yakaladı .
Ona baktım.

"Hey sakin ol çocuk.  Seni yiyecek değiliz . " dedi Sans sinirle.
Ben etrafımda bakındım.
Biraz utanmıştım. Yanaklarım kızarmıştı.

Birden Tori gülmeye başladı.
İkimizde ona baktık .
"Bir sorun mu var?" Dedim ben .
Ama küçük ben anlayana kadar ben anlamıştım.