Asma Kilidin Anahtarı (Echotale) ||frans||

{38}

Oturduğum yerde kendime gelmeye çalışıyordum.
Hem korkuyordum hem de neler olduğunu kavramaya çalışıyordum.

Patlama. Tabi ya .
Biri sokakta birşey patlattı ve bununla beraber hafızamı kaybettim.
İşte o an birşeyi fark ettim.

Geçmişim. Geçmişimi hatırlıyorum. O canavarlara yardım eden kız bendim. O hasta bakıcının bahsettiği kız bendim.

"Frisk ?!?!?!" Dedi birden şaşkın bir ses.
Birden G nin bana baktığını gördüm.
Elinde yine siyah güller vardı.
Ona gülümsedim.
"G. Hatırlıyorum. Her şeyi hatırlıyorum." Dedim tüm neşemle beraber.

G bana şaşkınca baktı.
Sonrasında bana yaklaştı ve yanıma oturup bana sıkı sıkı sarıldı.
O bunu yapınca bende gülümsedim.
Sarılmasına karşılık verdim.

Ayrılınca ona gülümsedim.
G bana aynı şekilde baktı.
"Şu gülüşünü bile özlemişim ." Dedi G hemen.
İşte o an aklıma o soru geldi.

"G. Ben ne zamandan beri böyleyim ?" Dedim merakla.
G biraz düşündü.
"Sanırım iki haftaya yakın süredir böylesin." Dedi yavaşça.
Ben şaşkınca ona baktım. İki hafta mı ? O kadar oldu mu ?

Ben derin bir nefes aldım . 
"Pekala. Bu neden her yerimin ağrıdığını açıklar." Dedim yavaşça.
G hafifçe güldü.
Bakışlarım onun gülen yüzüne takıldı.

"Offf kapa çeneni ." Dedim bende arkasından gülerek.
Ama sonrasında ona yine sarıldım.
G de bana sarıldı .
Onun kokusunu içime çektim.

"Hey G." Dedim yavaşça.
G bana mırıldanmayla cevap verdi.
"Şu baloda bahsettiğin konuyu hatırlıyor musun ?" Dedim yavaşça.
G benden ayrıldı . Yüzü şaşkınca bana baktı.
"Evet. Neden ki ? " dedi merakla.

Ben gülümsedim.
"Evet. Sen hazır olduğunda bende hazır olacağım." Dedim birden .
G bana şaşkınca baktı. Ama sonrasında  yavaşça gülmeye başladı.

Güldü güldü ve ardından da bana sarıldı .
"Frisk inanamıyorum . Yani şimdi biz yani biz ." Dedi heyecanla.
Ben güldüm.
"Evet G. Evet. " dedim gülerek.

İkimizde eğlenirken birden bir ses duydum .
"Heh. Şey bu güzel anı bölmek istemem ama biraz Friskle biz de mi sarılsak." Dedi Chara birden arkada belirerek.

Biz Charaya baktık ve ona gülümsedim
Charaya kollarımı kocaman açtım.
Chara bana sıkı sıkı sarıldı.
"Seni çok özledim çikolata arkadaşım." Dedim birden.
Chara geri çekildi ve bana baktı.
"Sen az önce ne dedin ?" Dedi yüzünde hafif bir gülümsemeyle.
"Ne yani çikolata arkadaşım değil misin ?" Dedim gülümsemem yüzümde dahada genişlerken.

Chara sevinçle bana baktı ve bana geri sarıldı.
"Geri döndün. İnanamıyorum geri döndün." Dedi Chara içindeki tüm neşesiyle.
Ben sadece onun bu mutluluğu yaşamasına izin verdim.

Bir süre sonra bütün canavarlar arada bir içeri girdi çıktı.
Undayne ve Alphys i gördüğüme ayrı sevinmiştim.
Onları baya özlemişim.
Benim için özel yerleri var sonuç olarak.

Herkesle konuşup güldükten sonra oda biraz sessiz kaldı.
Bir süre sadece bu sessizliğin tadını çıkardım.
Ama birden kapı yavaşça tıklatıldı.
Başımı o noktaya çevirince G yi gördüm.

"Hadi gel. Seni görmek isteyen biri var ." Dedi G ve yanıma geldi.
Ben başımı salladım ve bu sıkıcı yataktan kalkıp ondan destek alarak yürümeye başladım.

Sonrasında koca koridorlardan geçtikten sonra dağdan dışarı çıktık.
Bir arabanın önünde babam duruyordu.
Bana gülümsedi . Bende ona gülümseyip ona doğru koştum.
"Merhaba Frisk . Nasılsın ?" Dedi babam bana sıkı sıkı sarılarak.

Ben konuştum.
"İyim . Ama beni biraz daha sıkarsan aynı şeyi söylemek biraz daha zor olacak ." Dedim gülerek.
Babam beni bıraktı ve o da benimle güldü.

Biraz bu şekilde bekledikten sonra aklımda olan soruyu sordum.
"Burda ne yapıyorsun ?" Dedim merakla.
Babamın da yüzü düştü . Derin bir nefes aldı.

"Sadece seninle konuşmak istiyorum. Ama sorun olmazsa özel bir yerde ve yanlız olarak." Dedi babam.
Ben G ye baktım. Başını salladı.

Geri babama baktım. Başımı salladım ve beraber arabaya bindik.
Arabaya binince dağdan ayrıldık ve nereye gidildiğini bilmeden arabada gitmeye başladık.

Bir süre yollarda zaman geçirdikten sonra bir kafeye vardık .
Arabadan indim ve kafenin içine girip bir yere oturduk.

Babama baktım.
"Evet. Ne konuşacağız ?" Dedim merakla.
Babam bana baktı.
"Sadece iyi olmana ve birşeyler hatırladığın için mutluyum.
Yıllardır sana gerçeği anlatmak için çırpındım durdum. Ama John ve annen sürekli ama sürekli buna engel oldu.
En son G yi hatırladığında bir şansım olduğunu düşündüm. Ama annen ağlayarak buna yine engel oldu.
Ama seni iyi tanıyorsam gülüşümü fark ettiğini biliyorum. O tepkin . Yıllardır içinde tuttuğun öfke. Hepsini dışarı saldın. Hak ettiler ve bunu biliyordun." Dedi babam ve biraz bekledi.

Ona sadece baktım. Bunları biliyordu ve konuşmadı öyle mi ?
Ama onuda anlıyordum.
Yıllardır hep babam arkamdaydı. Her mutlu olmam gereken günde canı çok sıkkın oluyordu.

"Peki bunu beni bağlayan kısmı neresi ?" Dedim konuyu anlamazlıktan gelerek.
Babam hemen devam etti.
"Yani lütfen G nin yanından ayrılma. John çünki seni bırakacak bir tip değil. Bunu o ilginç güçleri elde edince de gördüm. Ve hiç ama hiç hoşuma gitmedi." Dedi babam biraz endişeyle.

Ona gülümsedim.
"Merak etme baba. Ben zaten kimle olacağımı biliyorum.
Hem ayrıca G ye balodan kalma bir sözüm var." Dedim yavaşça.
Babam bana baktı.
"Söz ?" Dedi anlamaz bir şekilde.

Ben gülümsedim.
"Bence bu beş sene boyunca neden evlenmeye sıcak bakmama nedenimi öğrendim. Çünki o söz G ye aitti ." Dedim gülerek.

Babam bana daha şaşkın baktı.
"Sen ciddi misin ?" Dedi hemen.
Ben başımı salladım.
Bana biraz bu şekilde baktıktan sonra gülümsedi.
"Sen nasıl istiyorsan öyle olsun kızım." Dedi ve ayağa kalktı.

Bende ayağa kalktım ve beraber Ebott dağına geri dönmek için arabanın yolunu tuttum.