Birtakım yaratıkların kol gezdiği gibi söylentilerin dolaştığı Transilvanya'da işe başlamış genç bir kadındı Sakura.
Bu söylentilerin baş tacı olan Uchiha Şatosu'nda, küçük kontun bakıcısı olarak işe alınmıştı.
Yalnızca evde bekleyen kardeşleri iç...
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Bölüm 3: •HaçKolyesi•
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
"Küçük kont... siz misiniz?" Kadının yüzündeki şaşkınlık bariz belliyken, kont bu ifadeden pek hoş bir anlam çıkarmamıştı. Kaşları hafif çatılırken parmağını çenesinden çekti, "Şaşırmış görünüyorsun?"
Az önceki resmiyetten bir anda laubali bir tavıra geçiş yapması Sakura'nın gözünden kaçmadı, "Yalnızca daha küçük birini bekliyordum..." diye mırıldanırken ona karşı çok mu dik konuştuğunu düşünüyordu.
Adamın bu hoşnutsuz yüz ifadesi neyse ki çok sürmedi. Rahat bir gülümseme tekrar yüzüne yayılırken ellerini arkasında kilitledi ve kadının önünden geçerek pencereye ilerledi, "Sen de haklısın sanırım. Kimse benim gibi bir adamın bakıcıya ihtiyaç duyacağını düşünmez, sevgili ağabeyim dışında."
Sakura arkasına dönüp ona baktığında tüyleri tekrar ürperdi. Bu sanat eseri gibi görünen adam, pencerenin karşısına geçince karanlık geceyle birleşmiş gibi görünüyordu ve soluk yüzüne vuran ay ışığı onu tamamen geceye aitmiş gibi yapıyordu. Pencereden dışarıya bakan kara gözleri yavaşça süzülerek kadının yeşil irislerini bulduğunda bir şimşek çaktı ve tüm odayı bir saniyeliğine aydınlattı, "Yine de seninleyken eğleneceğimi düşünüyorum Haruno," dedikten sonra dudağının tek tarafının yukarı kıvrılması ile sivri dişi gözüktü.
Nutku bir süreliğine tutulan Sakura, nihayet yutkunmayı başardığında küçük ama gergin bir tebessüm etti, "Umarım kontum," Bu lafının ardından başka bir laf gelmeyince odada boş boş dikildiğini fark etti. Rahatsızca kıpırdanırken ne söylemesi gerektiğini ya da ne yapması gerektiğini düşünüyordu. Eğer sabah olsaydı ona kahvaltıya inmeyi teklif edebilirdi. Lakin gecenin vaktinde kontun uyumak dışında ne yapabileceğini bilemiyordu. "Yapmak istediğiniz bir şey var mı?" Diye sordu tereddüt içinde.
Bu cümlesinden sonra kadının harekete geçmediğini fark ettiğinde gözlerini ona çevirdi, "Neyi bekliyorsun?" Boş gözlerle ona bakmasının ardından kendine geldi Sakura, "A-ah, banyo, tabii..." Küçük adımlarla zar zor yanına yaklaştı. Siyah gözlerin onu izlemesinin verdiği utangaçlıkla ellerini kırmızı ceketinin omuzlarına koydu. Onu çırılçıplak soymaktan mı bahsediyordu yoksa ceketini çıkarmaktan mı emin değildi. İlk seçenek Sakura'nın elinin ayağına dolaşmasına sebep olsa da bunu olabildiğince belli etmemeye çalıştı.
