Birtakım yaratıkların kol gezdiği gibi söylentilerin dolaştığı Transilvanya'da işe başlamış genç bir kadındı Sakura.
Bu söylentilerin baş tacı olan Uchiha Şatosu'nda, küçük kontun bakıcısı olarak işe alınmıştı.
Yalnızca evde bekleyen kardeşleri iç...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bölüm 13: •Kurt Sürüsü•
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
7 Aralık,1643
Bir hafta sonra Uchiha Ailesi ve diğer soylu ailelerin de katılacağı balo gerçekleşecekti. Bu baloya ev sahipliği yapan aile kim bilmiyordu Sakura, ama çok görkemli olacağından emindi.
Daha öncesinde bir baloya katılmayı bıraksın, hayalini bile kurmamıştı ve bu yüzden nasıl olacağını haddinden fazla merak ediyordu. Gidebilmeyi isterdi, hayır; soyluların kültürüne tam olarak aşina olmadığı için ortama ayak uyduramazdı ve bu rezilliğe sebep olurdu, fakat orayı görmek isterdi.
Şato son iki gündür oldukça gergindi, bunun başlıca sebeni elbette ki Kont Sasuke'nin pervasız davranışlarıydı. İki gün üst üste Sakura'yı ana salona, akşam yemeğine indiriyordu ve Sakura da dahil aile fertleri de bunu oldukça sorun ediyordu. Hepsinin küçük konta cephe aldığı belliydi. Sakura bir türlü bunu neden yaptığını çözemiyordu.
O akşam, Sakura'ya, aslında tür bir yaratık olduğunu bulmasına yardım edeceğini söylediğinde ciddiydi. Fakat gerçekten bu kadar önemli buluyor muydu, aile içinde sorun çıkaracak kadar?
"Bayan Haruno," Kendisine seslenen Uşak Jonathan ile irkildi, "Dışarıda işlerin nasıl yürüdüğünü kontrol edebilir misin lütfen?"
Bugün öğlen saatleriydi. Balonun sahiplerine hediye olarak bir sürü eşya alınmıştı, farklı şehirlerden gelen arabalar dışarıdaydı ve hizmetçiler eşyaların taşınmasına yardım ediyordu. Sakura başını salladı ve sandalyesinden kalkarak dışarı çıktı.
Üç tane araba duruyordu şatonun dış kapısının önünde. Hizmetçiler tek tek eşyaları arabadan çıkarmaya uğraşıyordu. Bir sorun yok gibiydi. Başını göğe kaldırdı. Hava her zamanki gibi sisliydi fakat bu sefer yoğun bir siste hakimdi. Bulutların sıklığından anladığı kadarıyla her an yağmur yağabilirdi.
Kulağına çalınan bir ıslıkla yerinde sıçradı. Hayır, kulağına değil adeta beynine fısıldayan bir sesti. Sakura donup kalmıştı. Parmak uçlarında ki uyuşukluğu hissederken zihninin yavaşça bulandığını hissetti. O ıslık beyninde dolanmaya devam ettikçe bedeninin hakimiyetini kaybediyor, yere yığılacak gibi hissediyordu. Başını çevirip etrafa bakınmak istedi ama yapamıyordu.
