Birtakım yaratıkların kol gezdiği gibi söylentilerin dolaştığı Transilvanya'da işe başlamış genç bir kadındı Sakura.
Bu söylentilerin baş tacı olan Uchiha Şatosu'nda, küçük kontun bakıcısı olarak işe alınmıştı.
Yalnızca evde bekleyen kardeşleri iç...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bölüm 4: •Piyano Melodisi•
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
15 Kasım, 1643
Saatler akşamı vurduğunda şatoda akşam yemeği hazırlanıyordu. Hizmetçiler büyük salondaki uzun dikdörtgen masayı donatmakla meşgullerdi. Birkaç dakika sonra saat sekiz buçuğu vuracak ve Uchihalar yemek için salona ineceklerdi. Onlar gelmeden önce hizmetçiler masayı hazırlar, geldikleri zaman salonu terk ederler ve onları ailecek yalnız bırakırlardı. O yüzden Uchihaların yemek fasılını gördüğü söylenemezdi Sakura'nın.
Ama bu defa hizmetçilerin yanında, sofranın kurulmasını izliyordu. Kont Sasuke, akşam yemeğine ineceği zaman ona eşlik etmek için odasına çıkacaktı birazdan.
"Kontun yanında olman gerekmiyor mu?"
Uşak Bram, her zaman ki duruşuyla -bir eli arkada diğer önünde dik bir duruş- yanında dikilmekteydi. Grileşmiş bıyıkları tıraş edilmişti, Sakura bunu tek bakışta fark etti. "Birazdan çıkacağım," diye yanıtladığı zaman Uşak Bram boynuna astığı saati çıkarıp kapağını açtı, "Çoktan zamanınız gelmiş."
Mecburen kafasını sallamak durumunda kalan kadın oturduğu sandalyeden kalktı. Yemek masasına bir bakış attığında özenle donatılmış olduğunu gördü. Çeşit çeşit yemeklerin yanında birkaç şişe şarap, mumlar ve gül yaprakları bile bulunuyordu. Uşağın gözlerinin hala üzerinde olduğunu hissederek üst kata çıkan merdivenlere doğru yürüdü. Daha ikinci gece olmasına rağmen kontla görüşmek onu geriyordu. Sebebi en son onu boğmaya çalışması değildi yalnızca; onun yanındayken sürekli tetikte olmak zorunda hissediyor ve her şeyine temkinli yaklaşıyordu. Yağmur yağma ihtimaline karşı yanınıza şemsiye alıp, yağmadığı zaman boşuna elinizde taşıdığınıza üzülmek gibiydi bu durum.
Omzu birine çarptığında başını hızla kaldırdı. Bir üst basamaktan ona bakan kadını tanıyordu fakat ismi bir türlü aklına gelmemişti. Açık kahve gözleri nazikçe kendisine bakıyor ve gülümsüyordu. Sakura, ellerini birleştirerek hızla başını eğdi, "Bağışlayın, sizi görmedim."
Omzunda hissettiği dokunuşla başını kaldırdı ve gülümseyen kadına baktı, "Önemli değil," Yanından geçip merdivenleri inerken Sakura bir süre arkasından baktı. Kadın yürürken uzun siyah elbisesi yerde sürünüyordu. Sandalyesini çekip oturduğu vakit kahve saçlarını kulağının arkasına attı ve beklemeye başladı. Sakura ancak o zaman onun kim olduğunu hatırladı; Kontes Izumi Uchiha, Kont İtachi'nin eşi.
