Birtakım yaratıkların kol gezdiği gibi söylentilerin dolaştığı Transilvanya'da işe başlamış genç bir kadındı Sakura.
Bu söylentilerin baş tacı olan Uchiha Şatosu'nda, küçük kontun bakıcısı olarak işe alınmıştı.
Yalnızca evde bekleyen kardeşleri iç...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bölüm 34: •Aynı koku Aynı el•
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
2 Şubat, 1644
Geceleri buz gibi olan hava, gündüzleri ilkbahara dönüyordu; öyle bir yerdi Baia Mare. Temiz havası ciğerlerini açıyordu pembe saçlı kadının.
Bez yardımıyla tuttuğu kalıbı masanın üstüne koydu ve kocaman gülümseyerek yaptığı turtanın kokusunu içine çekti. Enfes kokuyordu, tadının da güzel mi güzel olduğuna emindi.
Tavan arasından gelen tıkırtılara artık alışmıştı. Baykuş Flad, Transilvanya'dan o kadar yolu gelmiş ve onları burada bile yalnız bırakmamıştı. Tıpkı Sasuke gibi çoğunlukla geceleri uçmayı tercih ederdi, gündüzleri ya tavan arasında ya da bacanın içinde Sakura'nın mırıldandığı şarkıları dinleyerek geçirirdi.
Öğlen saatleri, Baia'daki yerlilerin tarlada mola verdiği saatlerdi. Kan ter içinde gölgelik ağaç diplerine oturur ve evden getirdikleri yiyeceklerle karınlarını doyururlardı. Turtanın üzerini bir örtüyle kapatıp sepete koyan Sakura, başına hasır bir şapka takarak evden çıktı.
Yaşlı adam ve oğlu, buraya geldiklerinden beri onunla kibarca ilgilendiği için karşılığını bu acemi turta ile vermek istemişti. Çimenli yolda yokuş aşağı ilerleyerek tarlalara doğru yol aldı.
Diğer yerlilerle de kaynaşma imkanı bulabileceği için çocuksu bir heyecan taşıyordu içinde. Oysa yirmi dört yaşında bir kadının böyle bir şeyden heyecan duyması kulağa aptalca geliyordu. Ama içinde insana aç bir kadın yatmaktaydı.
Toprağı döven çapa ve tırmık seslerini işittiğinde sapsarı otlarla kaplı geniş tarlaların arasındaydı artık. Kadınlı erkekli çalışan grupların çoğu bir ağaç dibinde oturmakta ve su içip yemek yemekteydi. Bu görünüşüyle kolayca dikkat çeken Sakura'yı inceliyordu çoğu.
Bu gözler Sakura'yı korkutmadı, aksine oldukça mutlu etti. Ne tuhaf, oysa ki Transilvanya'da iken herkesin ona bakmasından rahatsızlık duyardı. Ama bu insanlar oradakilere hiç mi hiç benzemiyordu.
