Birtakım yaratıkların kol gezdiği gibi söylentilerin dolaştığı Transilvanya'da işe başlamış genç bir kadındı Sakura.
Bu söylentilerin baş tacı olan Uchiha Şatosu'nda, küçük kontun bakıcısı olarak işe alınmıştı.
Yalnızca evde bekleyen kardeşleri iç...
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Bölüm 25: •Terk edilmiş Kadın•
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
♤
Bir takvimin üzerinde tüm yapraklar koparılmış, yalnızca onsuz geçen günlerin yaprakları asılı kalmış gibiydi.
Çamurların ağırlık yaptığı beyaz geceliği artık karaydı. Vücudundaki tüm eklemler kaskatı kesilmiş vaziyette, öylece adamın omzundan aşağı sarkıyordu. O kadar üşüyordu ki sanki bedenine yüzlerce iğne batıyormuş gibi hissetmesine sebep oluyordu.
"Çok üşüyorum..." Fısıltısı rüzgarın ıslığına karışıp havada kayboldu. Ağrıyan boğazından en fazla bu kadar ses çıkabilirdi.
"Özür dilerim, vücudum seni ısıtabilecek kadar sıcak değil."
Bu sesin sahibini çok iyi tanıyordu ama bir o kadar da tanımıyordu. Tanıdık bir yabancıydı sanki, o da nasıl oluyorsa artık. Çünkü o şatodaki adamın sesiyle birebir olsa da verdiği hissiyat aynı değildi. Tüm bencilliği ve egolarından sıyrılmış bir adamın sesiydi. Tek odağını bir kişiye vermiş bir adamın sesi.
"Sasuke," Belki de bunun verdiği bir güvenle, ilk defa sadece adıyla hitap etti bu adama.
"Sakura," Onu onaylayan bir şekilde tekrar adıyla karşılık bulduğunda titreyen vücudu alev aldı. Fiziken onu ısıtmayacağını bildiği halde alevlendiğini hissediyordu.
"O nasıl... Saoto?" Sızlayan boğazı onu zar zor konuşturuyordu. Küçük kardeşinin adamın diğer omzunda olduğunu biliyordu ama karanlık yüzünden görmesine imkan yoktu.
"Merak etme," Aldığı tek yanıt bu olmuştu.
Kardeşlerinin güvenliğini sağlayana kadar Sasuke'nin varlığını tam olarak idrak edemeyecekti. Hatta tüm bu olanların şoku yüzünden şu an rüyada olduğunu bile düşünüyor olabilirdi.
"Bulmalıyız..." Zar zor nefes aldı, ciğerleri şişmişti sanki, "Saruki'yi."
"Şu çalıların arkasında saklanan çocuğu mu diyorsun?" Onu dediğini gayet biliyordu Sasuke. Bu kadının yaşadığı evi de, kardeşlerini de daha buraya gelmeden evvel biliyordu.
