Birtakım yaratıkların kol gezdiği gibi söylentilerin dolaştığı Transilvanya'da işe başlamış genç bir kadındı Sakura.
Bu söylentilerin baş tacı olan Uchiha Şatosu'nda, küçük kontun bakıcısı olarak işe alınmıştı.
Yalnızca evde bekleyen kardeşleri iç...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm 8: •İki Güzel Hediye•
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
23 Kasım, 1643
Gece, bir karabasana dönüşerek çığ gibi üzerine yığılmıştı. Kendi kasabasında açlıktan, acıdan veya yorgunluktan geçirdiği gecelerden bile bin kat daha kötü bir geceydi. O olaydan sonra gece olduğunda ve çalışma saati başladığında, odasından çıkıp kontun yanına gitmemişti. Nasıl gidebilirdi? Yatağında iki büklüm otururken korku ve dehşet içinde sabah olmasını beklemişti. Her an odasına biri girecek ve onu bunun için cezalandıracak gibiydi.
Ama bunların hiçbiri olmamış bir şekilde geceyi bitirdi. Hala bir perdesi olmayan pencereden, birinin onu izlediği hissi gece boyunca onu bırakmamıştı ama en azından başına bir şey gelmemişti. Hatta kontun çanını bile duymamıştı. Ona bakmak için bir tane hizmetçi bile gelmemişti. Kont tarafından ona verilen bir izin günü gibi bir şeydi.
Ama sabah olduğunda Sakura artık yapması gerekene karar vermişti. O kaçık adamın yanında daha fazla bulunması yalnızca onu tehlikeye sokardı. Ayrıca iki gece önce olanlar bir suç sayılırdı. Bunları, elinden bir şey gelecek birine anlatması gerekiyordu.
Sabah olduğunda üstünde gündelik basit bir elbiseyle odasından çıktı. Gündüzleri şatonun içinde kendini güvende hissediyordu. Muhtemelen bunun sebebi Uchihaların gündüz vakti ortada olmamasıydı. Onların gündüz ne yaptığını ya da nerede olduklarını bilmiyor olsa da, sanki isteseler de etrafta dolaşamayacaklarmış gibi geliyordu.
Şatonun günlük temizliğini yapan bir sürü hizmetçi etrafta dolanırken Sakura ikişer ikişer merdivenleri indi. Ana salona indiğinde yanından geçen bir hizmetçiye hışımla sordu, "Uşak Bram nerede?"
Hizmetçi kadın, ürkerek ona baktı. Çıldırmış gibi göründüğünü biliyordu Sakura ama bu hiç umurumda değildi. Kocaman açtığı yeşil gözleri ve dağınık pembe saçlarına eşlik eden deli bir yüz ifadesi vardı.
"Onu gördün mü diyorum!?"
Sakura'nın bu defa bağırarak onu dürtmesiyle kadın irkildi, "Ç-çalışma odasında," Aldığı cevapla beraber Sakura adımlarını hızla oraya yöneltti.
