Birtakım yaratıkların kol gezdiği gibi söylentilerin dolaştığı Transilvanya'da işe başlamış genç bir kadındı Sakura.
Bu söylentilerin baş tacı olan Uchiha Şatosu'nda, küçük kontun bakıcısı olarak işe alınmıştı.
Yalnızca evde bekleyen kardeşleri iç...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bölüm 20: •Ceset•
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Hava, bu adrenalin dolu olayın üzerine inatla soğumuş gibiydi. Hoş, Uchiha Şatosu hep soğuk olurdu, çölün ortasında kalsa bile.
Üzerine ince bir pelerin geçiren kadın aynanın karşısında son bir kez kendine baktı. Bu kez üstünde sıradan günlük bir elbise vardı, çünkü bu kez bakıcılık yapmak için çıkmıyordu odadan.
Katlayıp yakasındaki cebe koyduğu küçük kağıdın gizemine varacaktı. Kont tarafından kendisine gönderilen bu küçük haritanın sonu nereye çıkacak keşfedecekti. Çünkü bu oyunu oynamaya bir kez başlamıştı ve sonuna kadar gidecekti.
Saat sabahın dokuzunu gösterirken, pelerinin şapkasını başına çekerek odadan çıktı.
♤
İlk hedef zemin katın koridorunu gösterdiğinden bir alt kata inmişti Sakura.
Bu biraz sakıncalıydı çünkü gündüz vakti alt katta fırıl fırıl hizmetçiler gezinirdi ve Sakura onlar arasında şüphe çekeceğinden korkuyordu. Neticede nereye gittiğini ve bu yerin önemini bile bilmiyordu, kime ne söyleyebilirdi?
Çamaşır sepetleri ve temizlik malzemeleriyle etrafta dolaşan hizmetçiler neyse ki kendi dertlerindeydi. Sakura buna rahatlayarak adımlarını hızlandırdı. Koridorun sonundaki kütüphaneyi işaret ediyordu küçük kroki.
Devamında ise kütüphaneden başka bir yere geçiş gözüküyordu kağıtta. Fakat Sakura kütüphaneye daha önce çok gitmişti ve oranın bir başka kapısı olmadığından çok emindi.
Yine de sonunda kütüphaneye vardı. Çift kanatlı tahta kapısı gıcırdayarak açıldığında içerinin her zamanki gibi boş olduğunu gördü. Bu devasa, cevher kitapların bulunduğu ve her karesinde kültür kokan kütüphane hep boş olurdu. Yalnızca gece vakti Büyük Kontu burada ara sıra görmüştü.
Rafların arasında gezinirken daha önce yaşadığı o hiç hoş olmayan anısı canlandı gözünde. Burada uyuyakaldığında gördüğü o kabus (kabus olamayacak kadar gerçek) ve daha sonrasında Kont Sasuke'nin söyledikleri...
