Birtakım yaratıkların kol gezdiği gibi söylentilerin dolaştığı Transilvanya'da işe başlamış genç bir kadındı Sakura.
Bu söylentilerin baş tacı olan Uchiha Şatosu'nda, küçük kontun bakıcısı olarak işe alınmıştı.
Yalnızca evde bekleyen kardeşleri iç...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm 5:
•Opera Gösterisi•
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
17 Kasım, 1643
Artık şatonun gece hayatına alışan kadının uyku saatleri de buna göre değişmişti. Gündüzleri uyuyup gece uyanıyor ve iş saati başlıyordu. Şimdiyse koridorda yürürken kulağına o tanıdık çan sesinin ilişmesiyle adımlarını durdurdu. Derin bir nefes aldıktan sonra her zaman ki sabırlı tavrını koruyarak tersi yöne yürümeye başladı.
Bu çan sistemi; kont Sasuke'nin yeni oyuncağıydı. Bakıcısı yanında yokken, onu çağırmak için bu çanı çalıyor ve Sakura'nın gelmesini bekliyordu. Sıkıntı bu değildi, sıkıntı; Sakura'yı her beş dakika da bir çağırması ve her çağırışında saçma sapan şeyler söylemesiydi. Sırtını kaşıması gibi şeyler mesela, ya da ona Almanca iltifat etmesi.
Artık bıkmış fakat bunu belli etmemeye çalışan adımlarla odasının önüne geldi ve bu kez tıklatma gereği duymadan kapıyı açıp içeri girdi. Kontu pencerenin önünde, ellerini arkadan birleştirmiş dışarıyı bakarak sırıtırken buldu. "Haruno," dedi yumuşak keyifli bir tonla, "Canım sıkılıyor, ne yapmalıyız?" Bir anda ona döndü, "Hadi meydandaki opera gösterisine gidelim."
Bu defa diğerlerine nazaran normal bir şey istemesi Sakura'yı rahatlattı fakat belli etmedi, "Nasıl isterseniz, kontum," diye yanıtladıktan sonra Sasuke boynundaki fuları çekip çıkardı, "O halde giydir beni."
●
Birkaç dakika sonra kont, siyah dar bir gömleğin içinde kusursuz görünmekteydi. Gömleğiyle aynı kumaştan olan pantolonu ve üzerinde uzun, siyah bir paltosu vardı. Paltosundaki kırmızı renk düğmeler çok şık durmaktaydı -Sakura'ya göre- ve taktığı broş karanlıkta bile parlıyordu. Bir elindeki deri eldiven ince, zarif bir paston tutuyordu. Onun için harika kıyafetler seçtiği için kendini biraz yetenekli hissetmişti Sakura, gerçi bu onun değil kontun yeteneğiydi çünkü üstüne yakışmayacak tek bir kıyafet bile yoktu yeryüzünde.
Bir eli siyah saçlarını düzeltirken gözleri yavaşça kadına kaydı kontun, "Bu kıyafetlerle mi geleceksin?" Diye sorarken onu baştan aşağı süzüyordu. Sorusunu tuhaf bulan Sakura kaşlarını kaldırdı, "Evet? Bunlar benim iş kıyafetim." Uşak Bram'ın dediğine göre iş süresi içinde iş kıyafetlerinden başka bir şey giymemeliydi.
