Birtakım yaratıkların kol gezdiği gibi söylentilerin dolaştığı Transilvanya'da işe başlamış genç bir kadındı Sakura.
Bu söylentilerin baş tacı olan Uchiha Şatosu'nda, küçük kontun bakıcısı olarak işe alınmıştı.
Yalnızca evde bekleyen kardeşleri iç...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bölüm 21: •Ölümsüz Hisler•
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
♤
20 Aralık, 1643
Saatin gece yarısına vurduğunu belirten çanlar çalmaya başladığında derin uykusunun sarmaşıklarından kurtuldu kadın. Gözlerini kırpıştırdığında zihni hala uykuda gibiydi.
Dün gece yeraltı geçidine girdikten sonra kendisini uykuya bırakmak çok zor olsa da bir kez başarınca doyamamıştı tatlı uykuya.
Kalkıp küçük kontun yanına gitmek için hazırlanmalıydı. Onu en son dün gece gördüğünde bir tabutun içinde mışıl mışıl uyuyordu. Ondan önceki görüşünde ise... doyumsuz bir anın içindelerdi.
Yatakta doğrulup ellerini dağınık saçları arasında geçirirken odanın buz gibi olduğunu fark etti. Şatonun hizmetçi katı son iki gündür yeterince ısınmıyor muydu yoksa Sakura o geçidin soğuğunu hala üstünden atamamış mıydı?
Onu düşüncelerinin arasından sıyıran ses irkilmesine neden oldu. Kafasını çevirip pencereye baktığında, camın ardından kendisine göz kırpan bir çift kara gözle kesişti. Hızla ayağa fırladı şaşkınlıkla, "Kontum?"
Camın önünde duvara tutunarak duran adam yüzünde hoş bir gülümseme taşıyordu. Sakura ise hızlıca dağınık yatağından kalkıp pencereye koşmuştu. Çift kanatlı pencereyi açtığında Sasuke ayaklarını içeri sarkıtarak oturdu, "Tatlı uykunu ben mi böldüm?"
Onun karşısına hazırlıksız çıktığı için panik içinde olan kadın bir yandan saçlarını düzeltmeye çalışırken konuştu, "Neden buradasınız? Ben zaten gelecektim..."
Ellerini iki yanına yaslayarak hafifçe ona doğru uzandı adam, "Bugün farklı bir şey yapacağız."
"Nedir?" Sakura nihayet parmaklarıyla saçını taramayı bıraktığında Sasuke gülümsedi, "Seni ödüllendireceğim, beni bulmayı başardığın için," Ardından gülümsemesi hınzır bir hal alırken ona biraz daha yaklaştı, "Senin küçük ödülün için de teşekkür ederim."
