Birtakım yaratıkların kol gezdiği gibi söylentilerin dolaştığı Transilvanya'da işe başlamış genç bir kadındı Sakura.
Bu söylentilerin baş tacı olan Uchiha Şatosu'nda, küçük kontun bakıcısı olarak işe alınmıştı.
Yalnızca evde bekleyen kardeşleri iç...
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Bölüm 33: •Balayı•
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
1 Şubat, 1644
Ellerindeki kömür isini bez parçasına silerek aceleyle temizledi kadın. Koşarak mutfaktaki masanın başına oturdu ve üstünde duran zarfı eline aldı.
Ocak ayı bitmişti, havalar Transilvanya'da hep olduğu gibi Baia Mare'de de soğuktu. Yaklaşık bir haftadır Uchiha Şatosu'nda değillerdi, Sasuke ile beraber.
Düğünün üzerinden bir ay kadar belli bir vakit geçtikten sonra Sasuke, bir balayına çıkmaları fikrini ortaya atmıştı. Ayrıca Sakura için hava değişikliğinin iyi olacağını söylemişti. Şatodan bir müddet ayrı kalmak Sakura'yı sevindiren bir haberdi ama paranın dibine vuracakları, kalabalıkların içinde gezecekleri bir tatil tercihi değildi.
Peşlerinde hizmetçi ve uşaklar olmadan, sakin, doğayla iç içe ve ikisinin baş başa olacağı bir mekan olsun istemişti. Sasuke bunu çok sıradan bir seçenek olarak görse de kadının bu isteğini geri çevirmedi. Böylece Baia Mare'de çift katlı, sobalı bir çiftlik evi tutmuşlardı.
Sasuke'nin gündüzü geçirmesi için gereken ortamı bu evin bodrum katına kurmuşlardı. Geçici olduğu için basit bir tabut durmaktaydı bodrumda. Sakura oraya hiç inmemişti çünkü görmek istediği bir manzara değildi, yalnızca orada olduğunu biliyordu o kadar.
Elinde tuttuğu zarfı hevesle açıp içindeki kağıdı çıkardı. Memleketi Drobeta'dan kardeşlerinin yolladığı mektuptu bu. Düğünden sonra yanlarına gitme fırsatı hiç olmamıştı, Sasuke ona evlendikten sonra her istediğinde götüreceğini söylemişti fakat o fırsat oluşmamıştı. Sonraki ay gidecekleri konusunda sözleşmişlerdi.
Onlardan gelen mektubu okurken ateşteki yemeğin kokusu burnuna geliyor ve iştahını kabartıyordu. Mektubu son satırına kadar gülümseyerek okuyup özenle katlayıp yerine koydu ve kalkıp yemekle ilgilendi.
Etraflarında sürekli hizmetçi olsun istemediği için, hizmetçilerin haftada üç kere gelip evin işlerini yaptıktan sonra gitmeleri konusunda anlaşmışlardı. Bu küçük evde yemek yapıp, akşamları Sasuke'yle vakit geçirmek hoşuna gidiyordu Sakura'nın. Onu normal bir evlilik içindeymiş gibi hissettiriyordu.
