Birtakım yaratıkların kol gezdiği gibi söylentilerin dolaştığı Transilvanya'da işe başlamış genç bir kadındı Sakura.
Bu söylentilerin baş tacı olan Uchiha Şatosu'nda, küçük kontun bakıcısı olarak işe alınmıştı.
Yalnızca evde bekleyen kardeşleri iç...
Oups ! Cette image n'est pas conforme à nos directives de contenu. Afin de continuer la publication, veuillez la retirer ou télécharger une autre image.
Bölüm 18: •Avın Şarkısı•
Oups ! Cette image n'est pas conforme à nos directives de contenu. Afin de continuer la publication, veuillez la retirer ou télécharger une autre image.
II. Kont SasukeUchiha'dan,
Kafamın içinde dönüp duran melodiyi işitmeye çalıştım. Hayali notalar oradan oraya uçuşuyor ve ritimlerini kulaklarıma kazıyorlardı.
Gözlerimi kapayıp ellerimi kaldırım ve piyanonun önümde olduğunu hayal ettim. Parmaklarım hayali tuşların üzerinde dans ederken melodiyi çok net bir şekilde duyabiliyordum. Ne kadar ürkek, bahtsız ama zarifbir melodiydi bu? Bu melodiye bir beden verecek olsaydım, kesinlikle onu bir av yapardım. Aklımı oynatıp dişlerimi kaşındıracak kadar güzel bir av.
Bu ritimlerin aklımda canlandırdığı tek bir kişi oldu. Gözlerimi açtım ve karşımdaki yatağın üstünde hareketsiz yatan kadına baktım. Uzun pembe saçları açılmış, tel tel yataktan aşağı sarkıyordu. Bakıcı elbisesi uzanınca bileklerini açıkta bırakmış, beyaz cildini ortaya çıkarmıştı. Kapalı göz kapaklarının ardında parlak yeşil irisler olduğunu biliyordum ve görmekten çok keyif aldığım bir görüntüydü.
Elimde olmadan dudaklarım iki yana kıvrıldı küstahça, "Buldum," dedim kendi kendime, "Sakura'nın yaprakları. Bestenin adı bu olacak."
Bacak bacak üstüne atarak oturduğum tekli kadife koltuktan kalkarak bir anda yatağın ucunda belirdim. Yatakta sırtüstü öylece uzanmış olan kadının kolları iki yana açıktı. Bir hamlede üzerine çıkıp bileklerinden kavradığımda bile tepki vermedi.
Burnundan verdiği küçük nefesler yüzüme çarpıyordu. Gözlerim yavaşça tüm yüzünü inceledi. Uzun kıvrık kirpiklerini, hafif kalkık burnunu, dolgun kuru dudaklarını ve boynunu.
"Bir ava neden beste yazdığımı biliyor musun Sakura?" Soğuk olduğuna emin olduğum elimin tersiyle yüzünü okşadım, "Bilmiyor musun? Hoş, bende bilmiyorum. Tek bildiğim şu an beni acıktıracak kadar güzel göründüğün... Bir safkan için ne kadar utanç verici."
Parmaklarım çenesinden boynuna indi. Boynunun yarısını örten kıyafetin yaka düğmelerinden birini tek elimle açtım. Ardından birini daha. Boynu tamamen açıkta kalana açtım. Açılan boynunun üstünde atan damara parmağımı yerleştirdiğimde aklımın yavaşça başımdan gittiğini hissettim. Dudaklarım aralanırken gözlerimin değiştiğini hissediyordum. Adeta ağzımın suyu akarken kasıklarımdaki şişkinlikte kendini gösterdi.
