Verkocht aan de duivel

Hoofdstuk 49

POV Sara

Ik staar naar het berichtje op mijn telefoon, Justin heeft geappt dat hij en Victor het waarschijnlijk niet gaan halen doordat er iets, of eerder iemand, in de weg is gekomen.

Ik zucht en duw mezelf omhoog uit de zitstoel en leg het boek dat ik aan het lezen was aan de kant. Gavin moet het nu vast ook al gelezen hebben en aan het bedenken zijn wat hij nu het beste kan doen. 
Ik weet niet wat Rohan voor dit diner gepland heeft, maar het kan niet veel goeds zijn.  

Ik bind mijn haren in een hoge staart en loop langs de zielloze schilderijen in de hal, het leek me een goed idee om aan Gavin te vragen wat we nu moeten doen, aangezien Justin en Victor meestal al het gedoe van Rohan opvangen en zorgen dat hij niet over de onzichtbare lijn gaat.

Ik stop voor het kantoor van Gavin en spiek door de deuropening heen. Sinds kort heeft hij hem nooit meer op slot zitten, aangezien ik soms bij hem kom kijken om de verveling tegen te gaan. 
In het begin ging hij vaak nog naar zijn werkplek in de villa, maar hij blijft steeds vaker hier om thuis te werken. 

'Gavin?' 
Wanneer hij zijn naam hoort, draait mijn broer zich om, met een grote bruine kat op zijn schoot, Pinda. 
'Oh, hey Sara.' 

Ik werp een blik op zijn monitors en sla mijn ogen neer als ik de verminkte lichamen zie.

'Wie zijn dat?' 
Gavin vloekt binnensmonds en ik hoor hem wat typen. 'Het spijt me, ik was helemaal vergeten dat dit nog openstond,' Hij verontschuldigt zich nog meer en rolt naar voren met zijn bureaustoel. 
'De nieuwe slachtoffers van Rohan,' Ik hoor dat hij twijfelt of hij nog meer moet zeggen en ik ga op een leren stoel tegenover hem zitten.

'Sara....' Hij zucht en zijn vingers gaan door de bruine vacht van Pinda heen. Hij lijkt helemaal vergeten dat hij de kat haat.
'Rohan weet van de moord op je moeder.' 

Ik slik en duw mijn nagels in mijn benen. Moord, mijn moeder is vermoord. Het klinkt nog steeds vreemd.
'Hoe?' 

'Justin stuurde net een bericht dat het niet Williams Winters was naar wie Rohan opzoek is, maar Adam Macini. Ze zijn hetzelfde.' Pinda springt van zijn schoot af en waggelt naar me toe. Hij geeft me kopjes en ik til hem op om hem vervolgens te aaien.

'Victor en Justin zijn later omdat de mensen van Adam hun auto ramden. Adam zal nu vast ook al weten dat we weten dat hij William Winters is.' Hij slikt en wenkt naar de laptop. 
'De mensen die je net zag zijn slachtoffers van mijn vader, ze moeten vast iets te maken hebben met William Winters, Adam dus.' 

Ik klem mijn kaken op elkaar en stop met het aaien van Pinda, 'Ik neem aan dat dit de rede is waarom hij gisteren dronken hier was? Hij moet met ons willen praten over de moord tijdens het diner vanavond.' 

Gavin knikt en slaat zijn gespierde armen over elkaar. 'Ik heb geen idee hoe hij gaat reageren.' 

Ik staar naar mijn handen en zucht. 'We hebben Adam nodig tijdens het bal, om hem en Rohan uit elkaar te halen. Ik heb geen idee wat meneer Mendós gaat doen als hij weet wat Adam heeft gedaan.' 

Gavin haalt een hand over zijn gezicht heen en leunt achterover. 
'Daar komen we maar op een manier achter, als hij vanavond niet over Adam begint, dan houden we ons aan het plan.' 

Ik zucht en kijk naar het plafond. 'Gavin', mompel ik. Hij rolt zijn stoel naar voren en leunt zijn hooft op zijn handen. 
'Ja?' 
'Ik... je bent mijn broer, maar hoe gaan we na dit alles door?' 

Ik denk een vlaag van schrok te zien op zijn gezicht en hij zucht, 'Ik-' 

Verder komt hij niet, want Alex komt met een hoop gevloek binnenlopen, zijn handen besmeurd met rode vlekken en zijn gezicht staat op onweer. 
'Godverdomme nog aan toe.' 

Alice komt een seconde later naar binnen rennen, haar hand voor haar grijnzende mond en een schuldige uitdrukking in haar ogen.
'Het spijt me zo, ik had niet door dat jij het was Alex.' 

Gavin werpt een blik op mijn voordat hij opstaat en naar zijn vriend toeloopt. 
'Wat is er aan de hand?'
Alex klemt zijn kaken op elkaar en Alice kan haar lach niet langer inhouden en laat zich giechelend tegen de muur zakken.

'Oh, denk je dat dit grappig is?' Zeg Alex en hij gooit zijn handen in de lucht. 
Nu pas zie ik zijn toegetakelde gezicht en kan een spottende snuif niet onderdrukken. Een stroom bloed loopt langs zijn neus naar zijn kin naar beneden en drupt op de houten vloer.

Gavin drukt witte zakdoekjes op de bloedende neus van de geërgerde man voor hem en schudt zijn hoofd. 'Laat me raden, hij deed weer iets stoms?' 

Alex hapt naar lucht en laat zich op de stoel van Gavin zakken. 
'Nogal ja.' Alice duwt zich van de muur af en gaat op haar hurken voor Alex zitten en neemt de tissues van Gavin over. 
Alex wendt zijn blik af en laat zijn hoofd naar achteren zakken. 
'Ik wilde alleen maar hallo zeggen.' Mompelt hij verslagen en vouwt zijn armen over elkaar.

'Een getrainde moordenaar laten schrikken is niet slim Alex, zelfs jij zou dat moeten weten.' 

Ik aai lachend over Pinda's rug, die nog geen oog opendoet bij het horen van zijn gewonde baasje. 'Wat heeft hij gedaan?' Vraag ik en ga met mijn benen over elkaar op de stoel zitten en Pinda gaat weer goedliggen. 

'Toen ik de deur opendeed, besprong hij me zowat van achteren. Ik elboogde hem in zijn gezicht.' Alice verwisselt de doordrenkte zakdoekjes en pakt een paar nieuwe. 'Daarna lag hij kermend op de grond, stormde naar boven en de rest weten jullie.' 

Gavin kan zijn lach ook niet meer inhouden, 'Dit is helemaal jouw fout, Alex.' Hij geeft hem een klap op zijn schouder en steek achter hem een duim op naar Alice. 
'Je hebt een spiegel, eikel.' Zegt Alex en steekt zijn middelvinger op naar Gavin. 

Na een tijd stopt het bloeden en aaien ik en Alice Pinda. 
'Waarom ben je eigenlijk hier?' Vraagt Alice. 
Alex drukt de tissue die nog in zijn neus zit tegen zijn gezicht aan en haalt zijn schouders op.
'Heb jullie gemist, had nergens anders om naartoe te gaan en dacht, "waarom ook niet?"' 
Alice glimlacht en krabbelt de bruine kat achter zijn oren. 
'Ik heb je gemist, Alex.' Ze glimlacht naar hem en gaat op de stoel naast me zitten. 

'Je had alleen niet op een slechter moment kunnen komen.' Voegt ze er met een zucht aan toe. 

Alex wuift haar woorden weg, 'Weet ik, maar ik vind een beetje drama niet erg.' 

Alice draait naar Gavin toe en fronst. 'Heb je het hem verteld?' 
Hij knikt en neemt een slok van zijn koffie. 
'Hij weet alles.' 

Alex grijnst zijn bebloede tanden bloot en knipoogt naar Alice. 'Ben je bang dat ik je zal verraden schatje?' 
Ze schudt lachend haar hoofd en staat zuchtend op. 

'Ik kwam hier eigenlijk om te vertellen dat pap onderweg is.' 
De sfeer in de kamer is meteen gespannen en ik slik. 

'Hoe bedoel je?' Vraagt Gavin. 
Alice plukt aan de stof van haar wollen trui en werpt een blik op Alex.

'Duke belde. Hij, Dane en pap en mam komen eraan. Het kon niet meer wachten tot vanavond.' 

Alex' ogen worden donkerder en hij kijkt van Alice naar Gavin. 'Is hij nog steeds zo erg?'

'Erger.' Mompelt Gavin. 'Een dronken puinhoop.' 
'Ik vermoed dat het iets te maken heeft met Milla.' Hij balt zijn vuisten en zet zijn stomende koffie op de tafel naast hem. 
'Alex, ga je aankleden en zorg dat Pinda niet zomaar de eetkamer binnenwandelt. Je wordt verwacht bij het diner.' 

Meer zegt hij niet voordat hij de deur van zijn kantoor opentrekt en knarsetandend wegloopt.