Verkocht aan de duivel

Hoofdstuk 50

NOTE: mishandeling, bloed.

POV Sara

Mijn handen voelen koud aan wanneer ik aan mijn nagels pulk en de tafel rondkijk. 

Gavin zit tegenover me; zijn vingers om de steel van zijn vork geklemd, zo stevig dat zijn knokkels wit kleuren. 

Alice glimlacht naar me als onze blikken kruisen en ik probeer een lachje op mijn gezicht te toveren, zonder geluk. 

'Hoe is het, Duke lieverd?' 
De vrouw aan het hoofd van de tafel verbreekt de gespannen stilte en neemt een hap van haar gestoofde wortels. 

Duke lijkt te ontwaken uit een diepe slaap en kijkt verward de tafel rond, zoekend naar zijn moeder. 'Het gaat zijn gangetje.' Mompelt hij star en snijdt een stuk van zijn biefstuk af. 

Rose haar glimlach verdwijnt kort wanneer ze merkt dat Duke niet verder praat, maar hij wordt al snel vervangen voor een spottende glimlach richting mij. 

'Sara,' Ik kijk haar aan, natuurlijk had ik al verwacht dat ze een opmerking zou maken over mijn aanwezigheid, aangezien het onnodig is dat ik hier nu ben. 
'Dit is eigenlijk een familiemeeting, dat geldt ook voor jou Alex.' Daar is het al. 

Alex staakt zijn poging een gigantisch stuk vlees van zijn vork af te bijten en kijkt de kamer rond. 
'Ik heb mijn favoriete familie al een tijd niet gezien en vond het een leuk idee om erbij te zitten, Rose.' Hij grijnst en leunt voorover. 
'Maar als je me echt liever weg hebt, eet ik mijn bord wel leeg in mijn kamer.' Hij knipoogt en Rose zucht geërgerd. 

'Dat is niet nodig.' Zegt ze snauwend, 'Maar Sara kan vertrekken, aangezien ze een gevangene is en niet familie.' 

Ik kijk naar Gavin en hij schudt zijn hoofd, een teken dat ik beter mijn mond kan houden. 
Gavin wilt een opmerking maken, maar voordat hij de kans krijgt onderbreekt Rohan hem. 

'Ze gaat helemaal nergens naartoe.' Rohans vinger wijst van mij naar de heks die hij zijn vrouw noemt en hij knarst met zijn tanden. 
Rose verstart en gaat rechter op haar stoel zitten. 'En waarom niet?'

Rohan fronst en neemt een flinke slok van zijn rum, 'Omdat ík dat zeg, Rose.' Spuugt hij haar toe en schenkt zijn lege glas weer vol met de amberkleurige vloeistof. 

Rose slikt en heft haar kin voordat ze een kwade blik op mij werpt. 

'Sara.' Rohans stem klinkt oneven, hij heeft teveel gedronken, ook al is het nog maar een uur of zeven in de avond.

'Hoe beviel je tijd met Adam?' Hij leunt naar voren, de drank in zijn overvolle glas klotst over de rand heen en beland op mijn bord. 

Toen Rohan binnen kwam lopen, zat ik al in het midden van de tafel, zo ver mogelijk van de twee duivels vandaan in een poging drama te voorkomen.
Ik hield mijn hoofd laag, proberend zo weinig mogelijk aandacht te trekken en was vooral aan het kletsen met Alex. Maar de aangeschoten man die aan het hoofd van de tafel ging zitten, had me ondanks mijn pogingen alsnog gespot en eiste dat ik naast hem ging zitten. 

Dus daarom adem ik nu scherp in, de alcoholgeur dringt mijn neus binnen en ik schuif zo on-opzichtelijk mogelijk mijn stoel een beetje naar achteren. 
'Hmm?' Rohan wrijft met zijn knokkels over zijn ongeschoren kaak en neemt nog een slok uit zijn glas. 

'Het was prima.' Lieg ik en slik. 
Rohan barst in lachen uit en klopt me op mijn schouder. 
'HA! Ik weet niet wat hij heeft gedaan, maar dat martelplan van hem werkt niet helemaal.' 

Hij kijkt de tafel rond en lijkt nu pas dat een van zijn gasten er niet is. 
'Waar is die man trouwens?' 

Ik kijk naar Gavin en hij klemt zijn kaken op elkaar. 
'Korte vakantie ofzo.' Mompelt hij, en kauwt op zijn biefstuk. 

'Korte vakantie heh.' Rohan scant de ruimte en leunt achterover. 
'Hij is ook niet meer langsgekomen de afgelopen weken. Vraag me af wat er met die knul is gebeurd.'

Hij prik in een stuk vlees en zwaait zijn vork voor mijn gezicht. 
'Sara, weet je waar ik laatst trouwens achter kwam?' 
Hij neemt zijn bloedrode biefstuk tussen zijn tanden en bijt hem van zijn vork af. 
'Die ma van jou hè.' 

Ik verstijf en bijt op de binnenkant van mijn wang. 
'Wat is er met haar?' 

Hij negeert mijn vraag en haalt zijn handen door zijn haar. Rohan's ogen zijn bloedrood, de aderen lijken allemaal tegelijkertijd geknapt te zijn. 

'Die ma van jou..' Mompelt hij en tikt zijn hele glas rum achterover. 
'Da's die dooie, Ro.' 

Hij grinnikt en klemt zijn handen om de rand van de tafel.
'Weet je, Rose vond het nooit zo leuk als ik weer met een andere vrouw thuiskwam, maar bij Milla was de maat helemaal vol.' 

Woede borrelt op en ik leg mijn handen op mijn schoot om mijn gebalde vuisten te verbergen.

'T' was een jonge, niet ouder dan achtien, maar ze had mijn hele hart al.' Hij staat op van zijn stoel en houdt zijn glas omhoog.
'Vertel me, Rose.' 

De vrouw tegenover hem glimlachte liefdevol, maar niet liefdevol genoeg om haar ijskoude woede te verbergen.

'Was het omdat ik haar neukte?' 
Zijn vingers trokken wit weg doordat hij zijn glas zo stevig vast had en Rohan lachte bitter. 

'Was het omdat ik eindelijk liefde had gevonden?' Hij spuugt de laatste woorden uit en wijst naar zijn vrouw.

'Vermoorde je haar daarom? HÈ? VERTEL HET ME ROSE!' 

Rose's huid wordt lijktwit en ze komt stamelend omhoog. 

Rohan duikt voorover en ik sluit mijn ogen wanneer hij de borden van mij en Gavin pakt, die al snel in stukken op de grond worden gegooid. 

'JIJ.' Schreeuwt hij en gooit zijn glas richting haar hoofd. 

'Álles is jouw FOUT!' Rose weet het vliegende ding net te ontwijken en jammert als er stukken glas alle kanten uit spatten, sommige delen haar huid in. 

'R- Rohan.' Stottert ze, terwijl ze naar haar gezicht grijpt. Druppels bloed mengen zich met de tranen die over haar wangen rollen en ze zakt dieper weg in haar stoel.

'Rohan lieverd, alsjeblieft.' Ze kijkt naar hem op met haar waterige ogen en vouwt haar handen ineen.
'Ik was het niet, ik zweer het.'

Haar man blijft staan en vouwt zijn armen over elkaar. 'Oh ja? De papieren zeggen godverdomme iets anders, lieverd.' Zegt hij bijtend.

Rose slikt en de kamer valt stil.
'Rohan.'

Haar houding veranderd, en ze gaat weer recht zitten op haar stoel, alsof ze haar positie als maffiavrouw weer herinnerd.

'En wat dan nog? Als ik het ben.' Haar koude woorden zorgen ervoor dat mijn hart een slag over slaat.
Ze ontkent het niet. De moord.

'Je mag me, kán me niet aanraken.' Haar diepbruine ogen glinsteren in het schemerlicht van de lamp en ze neemt een slok van haar wijn.

'Je bent niet de enige met een maffia achtergrond, lieverd.' 
Na die woorden grijnst ze naar Rohan, die rood aanloopt.

'Jouw tijd komt nog wel.' Snauwt hij haar toe, en stormt met een laatste blik op de gasten de kamer uit.

'Nou, dat was een avontuurtje.' Mompelt Alex en hij kijkt ongemakkelijk de kamer rond.

'Vertel me wat.' Duke staat op van zijn plek en haalt een hand over zijn gezicht.

'Komt er nog een toetje?' Voegt hij eraan toe en er vormt zich een kleine lach rond mijn lippen.

We hadden twee plannen, zo te zien gaan we nu met B.

Het plan waar we Rohan al ons werk laten doen en zichzelf ten val brengt.

A/N
Yes! Daar is ie dan eindelijk hahah, heeft weer lang geduurd.
Laat me weten wat je ervan vind en laat gerust een leuke reactie achter :))
x Lena