Hoofdstuk 31

3.4K 75 6
                                    

POV Sara

Ik sta voor mijn kast, met mijn haren nog nat van de douche. Justin heeft een aantal weken geleden heel mijn kledingkast volbesteld met prachtige jurken. Jurken waarvan ik nooit had gedacht er een te dragen vóórdat ik ben gekocht door Justin.
Ik laat mijn handen langs de zachte stoffen van de kleding gaan en kijk naar verschillende jurken. Er hangen er zeker vijftien in de kast en ik weet zeker dat alles bij elkaar evenveel kost als het salaris dat mijn moeder in een halfjaar kreeg. 

Een zijde groene jurk wekt mijn interesse. Ik laat voorzichtig mijn vingers over de stof gaan en ik weet dat ik het vanavond ga dragen. Ik haal de jurk van de hanger af en leg het over de stoel in mijn kamer. Snel maak ik me klaar, föhn mijn haar, doe een beetje make-up op en pas me dan in de jurk. 

Glimlachend sta ik voor de spiegel

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Glimlachend sta ik voor de spiegel. Ik had nooit gedacht er zo mooi uit te zien. Oké, de zwarte jurk van het vorige etentje was ook mooi, maar deze jurk... Ik voel me adembenemend. Ik kijk naar de klok op de muur en besef plotseling dat ik al een uur bezig ben met me klaarmaken. Geschrokken trek ik een van de deuren van mijn kast open en pak er vlug een paar hakken uit, trek ze aan en grits het kleine tasje van mijn bed af.

Zo snel als mijn hakken het toelaten, ga ik mijn appartement uit en probeer elegant van de trap af te lopen. Ik bedank mijn vriendinnen voor de lessen 'wandelen met hakken' en hoor ze schateren in mijn hoofd als ik terugdenk aan de eerste keer dat ik op die schoenen liep. Een plotselinge steek in mijn hart laat me even stilstaan. 

Stel dat het plan om weg te komen niet lukt? Dan zie ik mijn oom nooit meer, net zoals mijn vrienden. En iemand zal er vroeg of laat wel achterkomen dat Justin en ik iets hebben. Mijn ademhaling versneld en ik wil de stomme jurk van me af rukken, het lijfje zit ineens veel te strak om mijn lichaam heen. 

'Sara?' Justin staat onderaan de trap met een bezorgde blik naar me te kijken. 'Wat is er aan de hand?'

Tranen beginnen te vallen en ik probeer de brok in mijn keel weg te slikken. 'Wat als het niet gaat werken Justin? Wat als ik voor altijd hier opgesloten blijf en me moet voordoen als jouw seksspeeltje?' Ik voel meer tranen over mijn wangen stromen en ik hoop dat mijn mascara nog een beetje goed zit en niet als dikke, zwarte lijnen over mijn wangen heen zit. 

Justin komt met twee passen tegelijkertijd de trap op en gaat op dezelfde trede staan waar ik sta. Hij neemt me in zijn armen en ik leg mijn hoofd in het kuiltje van zijn schouder. Hij wrijft geruststellend over mijn rug met zijn ene hand en de andere ligt ondertussen langs mijn nek. We zeggen een tijdje niets en Justin laat me uithuilen. 

'Sara, ik kan niet beloven dat het plan goed gaat, maar wat ik wel kan, is je beloven dat ik altijd voor je zal zorgen. Ook als het betekend dat ik je naar de andere kant van de wereld moet sturen om je veilig te houden.'
Ik kijk op en veeg met de achterkant van mijn hand de tranen en smerige snot weg.
Ik voel me ongeloofelijk onaantrekkelijk en hou mijn gezicht naar de traptrede gericht.
'Je zou dat nooit doen, daar ben je veel te egoïstisch voor.' Justin gniffeld en pakt mijn kin vast. Hij brengt mijn gezicht zachtjes omhoog en kijkt me in mijn ogen aan.
'Dat is waar, ik ben te gehecht aan je geraakt. Ik zou het nog geen week zonder jou uithouden.' Dan buigt hij naar me toe en geeft een zacht kusje op mijn lippen, die nog een beetje nat zijn van mijn tranen. 

'Maar ik zou je beschermen met mijn leven.' zegt hij, en legt zijn voorhoofd tegen de mijne aan.

Dat steld me niet echt gerust. Stel dat Justin dood gaat, doordat ik in gevaar was? Mijn hart begint sneller te kloppen, maar niet van opwinding. Als Justin weg is, zou ik instorten. Ik schud de gedachte van Justin's levenloze ogen van me af en zie weer de dode mensen tijdens de veiling. Ik omhels hem steviger en laat nog een paar tranen vallen. 

'Hé, rustig. Ik ga niet dood, voor als je dat denkt.' Ik kijk hem weer aan en glimlach. 

'Sara,' zegt hij ineens streng, 'zit je nou heel mijn pak onder te snotteren?' Mijn gezicht betrekt en ik kijk naar zijn schouder. Die zit inderdaad helemaal onder de viezigheid. Ik voel mijn wangen warm worden en verontschuldig me, maar begin dan te lachen. Wat een toestand is dit toch. Vergeefs probeer ik wat snot en tranen van zijn pak af te vegen, maar er blijft een vlek over. 

'Sorry.' zeg ik met schuldige ogen. Justin lacht en schud met zijn hoofd. 'Geen probleem. Ik heb er toch genoeg. Deze kan in de was, ik ga even een nieuw jasje aan trekken.'
Hij werpt een blik op mijn gezicht. 'En misschien wil je nog wat van je smoel afhalen...' Voegt hij eraan toe.
Ik kijk hem met open mond aan en geef hem een mep tegen zijn arm. Die pakt hij vast en trekt me meteen naar hem toe. Ik donder bijna van de trap af als hij mijn heupen vastpakt en me nog een zoen geeft. Dit keer houdt hij zijn mond wat langer op die van mij gedrukt en trekt zich dan terug met een zelfingenomen grijns.

'Je krijgt tien minuten, niet meer.' En hij kijkt me onverbiddelijk aan.
'Yes Sir!' grap ik en loop de trap op. Justin loopt met me mee naar boven, terwijl ik onhandig de trap weer op probeer te komen met mijn hakken. Bij onze deuren wil net mijn appartement inlopen, als ik een klap op mijn achterste voel.

Met grote ogen draai ik me om. 'Justin!' 

De duivel zelf staat te grijnzen als een kwajongen. 'Sorry, ik kon het niet laten.' Dan keert hij zich om en loopt met zijn handen in zijn zakken naar de zwarte deur van zijn kamers.

'Tot zo lieverd.'
En de deur valt achter hem in het slot.



A/N

Hallo luitjes, 

ik was eigenlijk van plan dit hoofdstuk over het diner te schrijven, maar ik liet me een beetje meeslepen... Ik hoop dat jullie het alsnog een leuk hoofdstuk vonden (en niet te langdradig). Volgend hoofdstuk komt er veel drama :)) 

Hebben jullie nog tips voor de karakters enzo, of iets dat je graag wilt lezen in het boek (een echte zoen misschien? Dan moet ik even de moed bij elkaar rapen om daarover te schrijven hahah) Laat het me dan weten! Privé of in de reacties, het maakt niet uit.

Oh ja, bijna vergeten hahaha, ik heb een nieuw verhaal uitgebracht! Het heet 'Dochters van de Maan' en is te vinden op mijn profiel. Ik zou het heel erg leuk vinden als je even een kijkje neemt en laat weten wat je ervan vind. Het is wel een ander genre; weerwolven (maar ook de nodige romantiek heheh). 

En nog wat (ja, ik ben nog niet klaar...)  Lotte1709 , die ik op wattpad heb leren kennen, heeft ook een verhaal geschreven. Misschien vind je het wat. Het gaat over twee beste vrienden. De eerste paar hoofdstukken zijn net gepubliceerd!

Byee, 

Lena ❤

Verkocht aan de duivelWhere stories live. Discover now