Η συμφωνία μας

Κεφάλαιο 15

Σηκώνομαι και ντυνομαι απλά.
Ένα φούτερ και ένα κολάν από κάτω. Σίγουρα μετά θα έβαζα και μια ζακέτα γύρω από την μέση μου, δεν μου αρέσει να με κοιτάζουν.. να είμαι ο στόχος αν και είμαι αλλά προσπαθώ να μη γίνομαι από μόνη μου.
Την τσάντα μου την ετοίμασα από 'χθες' οπότε την αρπαξα και βγήκα δειλά από το δωμάτιο. Αυτό το αγόρι μου προκαλούσε ένα πολυ αρνητικό συναίσθημα. Δε μπορώ να το εξηγήσω.. Είναι σαν να φοβάμαι και να θέλω να κλάψω ταυτόχρονα.

Φοβάμαι νομίζω..

Και τώρα έχω έναν λόγο παραπάνω.

Άνοιξα τη πόρτα και κατευθύνθηκα προς την κουζίνα.

Κανείς τους δεν είχε σηκωθεί ακόμη.

Βρήκα μια ομελέτα φτιαγμένη.. την κοίταξα καλύτερα..ήταν ακόμη ζεστή.

Μόλις σερβιρα κοίταξα την ώρα.

7:30

Κοίταξα πιο προσεκτικά γύρω μου και είδα ένα σημείωμα.

"Γλυκιά μου Ανθουλα, αν έχεις την καλοσύνη σήκωσε το γουρούνι τον γιο μου, ειναι υπναράς και δε βάζει ξυπνητήρι, ωστόσο εσύ παρε ότι θέλεις από το ψυγείο και φάε, διπλα στο τραπέζι σου έχω αφήσει λεφτά για το σχολείο, καλό μάθημα αγάπες μου"

Οκ.

ΤΙ φάση;

Το γεγονός ότι η κυρία Χρυσούλα είναι άκρως καλύτερη από την μητέρα μου θα έπρεπε να με ανησυχεί;

Μπα από λύπηση το κάνει.

Και για μισο.. ΜΟΛΙΣ ΜΕ ΕΙΠΕ ΑΝΘΟΥΛΑ?

την λατρεύω.. νομίζω.

Ανέβηκα τα σκαλιά και άνοιξα την πόρτα όπου έγραφε "Do not allowed girls"

Πφφ κλασσικοί 'άντρες'

Άνοιξα την πόρτα χωρίς να κάνω ιδιαίτερη φασαρία και τον παρατήρησα καλύτερα. Γυμνασμένος σε όλο του το κορμί. Τατουάζ παντού, ενα σκουλαρίκι στο φρύδι και.. παρατήρησα καλύτερα μια πληγή που έκρυβε κάτω από το σχίσιμο της μπλούζας του.

Μάλιστα, όμορφούλης δε λέω αλλα μαλάκας, πολυ μαλάκας !

Πλησίασα κι άλλο και έκατσα δίπλα του.

<<Εμμ Κωνσταντίνε, ξύπνα θα αργήσεις στο σχολείο?>> ακούστηκε πιο πολύ σαν ερώτηση γιατί δεν ήξερα τι να πω.

<<Όχι ακόμα μαμά, ασεμε 5 λεπτα ακόμη>>

<<Δεν... εγώ δεν είμαι η μαμά σου>>

<<Τότε ποια εισαι γαμω το κέρατο μου 7 η ώρα το πρωί>>

Αφού το καλό σκέφτηκα τον κοίταξα με θάρρος, αφού δεν είχε ανοίξει ακόμη τα μάτια του.

<<Η Τζέσικα μωρό μου>> είπα ναζιάρικα και σηκώθηκε τούρμπο αλλά φυσικά όταν με είδε ξενερωσε.

<<Αυτό θα μου το πληρώσεις πολύ ακριβά μικρή>> είπε σοβαρός αλλα νυστάζε ακόμη όμως τώρα με κυνηγούσε σε όλο το σπίτι αλλά ευτυχώς πρόλαβα να κατέβω τις σκάλες πρώτη. Προμηθεύτηκα κατσαρόλες, κουτάλες και μαχαίρια πριν έρθει. Όταν κατέβηκε με είδε και άρχιζε να γελάει ειρωνικά.

<<Δε θα σε σκωτωσω ηρεμισε>> είπε και απομάκρυνθηκα κιαλλο. Άρχιζε να με πλησιάσει και κράτησα το μαχαίρι σε μια ευθεία.

<<Άστο μαχαίρι κάτω Ανθή>> είπε και τον άκουσα. Άφησα και τα αλλα και έκλεισα το μάτι της κουζίνας, που τόση ώρα ήταν αναμμένο. Άλλο λίγο να με καθηστερουσε και μετά θα ψάχνανε αυτοί για σπίτι.

Χαχαχαχ καλό αστείο Ανθή, αυτοί είναι λεφτάδες σιγά μη ξεμενανε από σπίτι.

Το πολύ-πολύ να πηγαίνανε σε κάνα ξενοδοχείο και από εκεί στο καινούργιο τους σπίτι.

<<Φαε>> είπε ξερα.
<<Εσύ το έκανες;;>>
<<Ναι>> είπε και καθησα και εγώ στο τραπέζι κοιτάζοντας τον. Άρχιζα να τρώω.
<<Γιατί άλλαξες γνώμη για εμένα;>> ρώτησα αλλα δε πήρα απάντηση.
<<Λοιπον;>> μίλησε..
<<Τι λοιπόν;>> είπα μπουκωμένη.. πεινούσα πριν πείτε κάτι.
<<γιατί η μαμά σου είναι τόσο θυμωμένη μαζί σου; τι της έκανες;>>
<<Δε.. δε ξέρω>> είπα και σηκώθηκα για να πλύνω τα πιάτα.
<<Άστα πιάτα>>
<<Δε θέλω>>
<<θέλω εγώ όμως>> είπε και με άρπαξε απο το χέρι μου. Έκλεισε την βρύση και με έβαλε να κάτσω κάτω.
<<Πες μου>>
<<Είσαι ένας ξένος..δε μπορώ να σου πω>>
<<Πως της ήρθε να μας αφήσει εδώ μια κακομαθημένη σαν και εσένα μου λες;>> μου φώναξε λιγο παραπάνω.
<<Δε ξέρω.. ένταξει;δε ξέρω! Απο τότε που μας άφησε ο μπαμπάς μου μου συμπεριφέρεται έτσι! Μου μιλάει άσχημα και με χτ- με βριζει..
<<κάτι πήγες να πεις Ανθή.. Σε χτυπάει;>> απελυεθερώθηκα απότομα απ την λαβή του και μέσα σε δευτερόλεπτα είχα εξαφανισθεί μαζι με την τσάντα μου,ενώ παράλληλα δάκρυα λερώναν τα μάγουλα μου.