Πλευρά Κώστα :
<<Έλα Ερμιόνη! Θα αργήσουμε στην εκκλησία!>>
είπα και ετοιμάσα λίγο καλύτερα το κοστούμι μου.
<<Ναι μπαμπά μου τώρα έρχομαι>> είπε και με πλησίασε αφήνοντας μου ένα φιλί.
<<Τι όμορφουλα που είσαι κοριτσάκι μου! για κάνε μια στροφή να σε καμαρώσει ο μπαμπάς>> της είπα και έκανε μια μικρή στροφουλα αφήνοντας το λευκό φορεμα της να αιωρηθεί για λίγο στον αέρα.
<<Άντε πάμε να περιμένουμε την μαμα.. θυμάσαι εσύ τι θα κάνεις έτσι;>>
<<Ναι, ναι! θα μοιράζω τα ρυζια στους άλλους>> είπε και της έγνεψα.
<<Μπράβο μικρή μου.. πάμε τώρα>>
Αφού φτάσαμε πρώτοι ένιωσα μια ανακούφιση. Γιατί ήθελα να την περιμένω. Πολύς κόσμος απέξω. Πολλά γνωστά πρόσωπα μου αλλά και άγνωστα λογικά το σόι της Ανθής που δε μου έχει γνωρίσει ποτέ. Ξαφνικά με πλησίασε ο Γιώργος. Και προς μεγάλη μου έκπληξη ήταν χαρούμενος.
<<Ερμιόνη μου, πήγαινε παίξε με τα άλλα παιδάκια εντάξει; και μην απομακρυνθείς>> της είπα και με φίλησε γλυκά ενώ έφυγε.
<<Βλέπω έγινες και πατέρας..>> είπε.
<<Ξεχνιέται αυτό;>> είπα και γελάσαμε.
<<Πάντως πρέπει να το παραδεχτώ, έγινες και καλός πατέρας αλλα και καλος σύζυγος..>> τοποθέτησε τυπικά τα χέρια του στους ώμους μου. <<Μπράβο Τζιτζιφιόγκε>>
<<Προσπερνάω το τζιτζιφιόγκος! αλλά ναι, εννοείται πως θα γινόμουν, όταν κάποιος αγαπάει αληθινά κάνει τα πάντα για την οικογένεια του>> περιφανευτηκα.
<<Έχεις δίκιο.. αυτά έλεγα χθες στην Αντιγόνη>> εννωούσε την γυναίκα του, και αυτός είχε κάνει τον γάμο του δυο μήνες πριν. Πολύ καλή γυναίκα η Αντιγόνη. Παιδιά ακόμη δεν έκαναν, δεν νιώθουν έτοιμοι ακόμη. Αυτοί ξέρουν.
<<Στα αλήθεια πως ειναι;>> ρώτησα
<<Μια χαρά είναι.. να μαντεψω κι' ολας ότι είναι μόλις λίγα μέτρα μακριά μου για να με κατάσκοπεύει;>>
<<Μπίνγκο>> είπα και γελάσαμε.
<<Τέλος πάντων, θα σας ξαναδώ στο γλέντι μάλλον, γιατί με τόσο κόσμο που θα σας πνίξει, δε νομίζω να θέλεις και εμάς από πάνω>>
<<Βασικά σας θέλω πρώτους πρώτους>> είπα και αφού δώσαμε μια χειραψία απομακρυνθηκε.
Είχα πάρει ένα πολύ όμορφο μπουκέτο με λουλούδια, στολισμένο με χρυσόσκονη. Ήταν κάτι κόκκινα τριαντάφυλλα. Ήξερα ότι της αρέσουν. Περίμενα υπομονετικά ώσπου να έρθει.
Πλευρά Ανθής :
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Η συμφωνία μας
Teen Fiction> φοβήθηκα αρκετά ώστε να αρχίζω να γνεφω πολλές φορές μαζί. > είπε και πριν κλείσει τη πόρτα με ξανά κοίταξε. > άφησε ενώ έκλεισε δυνατά την πόρτα ενώ με άφησε μόνη, να παλεύω με τις ανάσες μου. Η σκληρότητα δεν αλλάζει το άλλο πρόσωπο, απλά υποτ...
