<<Θα τον γαμησω τον πουστη>> είπε και γέλασα.
<<Και να ήταν εδώ μπροστά σου αυτή τη στιγμή.. δε νομίζω πως θα τον νικούσες>> είπα σίγουρα μπερδεμένη.
<<Πσσ σιγά τον κοπελιό>> είπε και γελάσαμε.
<<Σοβαρολογώ Γιώργο>> είπα μετά από αρκετά λεπτά και με κοίταξε δύσπιστος. Μετά από λίγο ξανασκασαμε στα γέλια.
<<Έλα εδώ, θα σε πάω σπίτι>>
<<Τι; όχι!>> είπα με μια λυπημένη φωνή.
<<Γιατί όχι; νόμιζα πως ήθελες να μας δεις>>
<<Θέλω Γιώργο απλα..
<<Απλά έχεις τον γκομενο>> χλεύασε και πληγώθηκα κάπως.
<<Γιατί κανείς έτσι τώρα;>>
<<Ώστε ισχύει;>>
<<Έλεος ρε Γιώργο, δεν έχουμε κάτι, με μισεί... εξάλλου όλοι με μισουνε..>> λέω ενώ κάθομαι ξανά κάτω στο παγκάκι. <<Δε βλέπεις; εδώ ούτε η ίδια μου η μάνα δε με αγαπάει>>είπα θλιμμένα και έκατσα να συλλογιστώ ξανά.
<<Μη λες μαλακιες, εγώ σ αγαπάω>> είπε.
<<Το ξέρω.. Και εγώ πιο πολύ από σο νομίζεις>> τον αγκάλιασα σφιχτά και δε τον άφησα να φύγει.
<<Καλά αλλά να ξέρεις, θα πω στην μαμά να σε φέρει πίσω>>
<<Μη κάνεις τον κόπο.. θα με στείλει στο ίδρυμα>> είπα και ένιωθα βελόνες στο στομάχι μου.
<<Δε θα την αφήσω>>
<<Παραταμας Γιώργο, όσο και να μη θες αυτή θα με στείλει>> είπα και πήγα προς τη τάξη μου μα με σταμάτησε>>
<<Τι μαλακιες είναι αυτές; .. Νομίζεις πως δε μου λείπεις; ότι δε σε χρειαζομαι; γαμωτο που να ξέρες πως.... πως.. κλαίω κάθε βράδυ για σένα>> είπε ψελιζοντας και γούρλωσα τα μάτια μου.
Αποκλείεται.
Ο Γιώργος ποτέ δε κλαίει.
Έχει να κλάψει από τον θάνατο του μπαμπα.
<<Γιώργο>>
<<Όχι Γιώργο, απλά κάτσε και άκουσε με για μια φορά.. Σαγαπαω Ανθή.. Είσαι το αίμα μου.. Δε με νοιάζει αν δε σε θέλει αυτή..εγω σε θέλω.. Σε χρειάζομαι... Σε έχω αναγκη γαμωτο>> είπε και ένιωσα τόση συγκίνηση μέσα μου.
<<Σαγαπαω>> είπα και αγκαλιάστηκαμε για άλλη μια φορά.
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Η συμφωνία μας
Teen Fiction> φοβήθηκα αρκετά ώστε να αρχίζω να γνεφω πολλές φορές μαζί. > είπε και πριν κλείσει τη πόρτα με ξανά κοίταξε. > άφησε ενώ έκλεισε δυνατά την πόρτα ενώ με άφησε μόνη, να παλεύω με τις ανάσες μου. Η σκληρότητα δεν αλλάζει το άλλο πρόσωπο, απλά υποτ...
