Η συμφωνία μας

Κεφάλαιο 44

<<Η μαμά μας.. παντρεύεται>>
<<Τ-τι!!?>> τραύλισα δυνατά.
<<Βγαλτο σκασμό ακούγεσαι>> είπε αυστηρά.
<<Τι εννοείς παντρεύεται; θα πληγωθει πάρα πολύ η Ανθουλα>> είπα ενώ όντως νοιαζομουν για τα συναισθήματα της.
<<Σταμάτα.. δε μπορούμε να κάνουμε κάτι.. είναι η επιλογή της.. Απο σο έμαθα περνάει πολύ καλά>>
<<Τι θα πούμε στην Ανθή;>>
<<Μου αρέσει που κάνεις οτι νοιάζεσαι ενώ αν σε ρωτήσω βάζω το χέρι μου στη φωτιά οτι δεν ξέρεις γιατί θα πληγωθ-
<<Γιατί αγαπούσε πολύ τον πατέρα της, αλλα εκείνος πέθανε.. Και απο τοτε η μητέρα σας, της φέρεται πολύ απαίσια>> είπα γενναία.
<<Μπράβο πρίγκιπα , επιτέλους είπες και κάτι σωστό>> είπε και χαμογέλασα.
<<Μην ανησυχείς.. Θα βρούμε την λύση>>
<<Δεν ειναι μόνο αυτό γαμω τη πουτανα μου>> είπε και χτύπησε τα χέρια του δυνατά στο τραπέζι.. Ευτυχώς δε ξύπνησε την Ανθή. Χαμήλωσε το βλέμμα του και μετά με κοίταξε. <<Ο μπαμπάς σου Κωνσταντίνε.. επιστρέφει απο Κρήτη και έρχεται Αθήνα σε μας.. για να παντρευτεί την μαμα μου>>.
<<ΤΙΙΙΙ?>>
<<Νομίζω ξεκαθάρισα κάτι πρίγκιπα>>
<<Ναι συγγνώμη κι ολας αλλά αυτό αποκλείεται... Όχι όχι όχι >>
<<Σταμάτα.. το έμαθα πρόσφατα από έναν φίλο μου, τον έβαλα να τους παρακολουθήσει.. φιλιοντουσαν τόσο παθιασμένα>> μου έπιασε φιλικά τον ώμο.
<<Μη στεναχωριέσαι για τους γονείς σου, εγω δεν έχω καν πατέρα>>
<<δε το κάνω γιαυτό.. Αν παντρεύτούν οι γονείς μας δε θα μπορέσω να παντρευτώ ποτέ την Ανθή γαμωτο>> είπα απογοητευτικα και έσκυψα περνώντας νευρικά τα χέρια μου μέσα στα μαλλιά μου. Τον κοιταξα μετά από λίγο με δάκρυα στα μάτια. Φαίνονται άναυδος. Εγώ πληγωμένος. Η ώρα ήτανε δέκα το πρωί. Η Ανθή ξύπνησε και άρχιζε να κατεβαίνει τις σκάλες. Σκούπισα τα δακρυα μου.
<<Καλώς την ωραία κοιμομενη>> είπε ο Γιώργος.
<<Καλημέρα.. καλημέρα Κώστα>> είπε νυσταγμένη ακόμα.
<<Καλημέρα μπέμπα μου>> είπα και μόλις με πλησίασε αρκετά την τραβηξα κοντά μου και την φίλησα γλυκά στο στόμα. Ο Γιώργος με είδε αλλά δεν είπε κάτι. Μόλις ξεκόλλησα τα χείλη μου από τα δικά της με κοίταξε μαγεμένη. Αμέσως έπεσε στην αγακλια μου.
<<Πόσο μου άλεσε αυτό>> είπε ναζιάρικα.
<<Μωράκι μου>> της ανταπέδωσα ξανά ενα φιλί και εκείνη έκατσε διακριτικά πάνω στα πόδια μου. Χαμογέλασα αυθόρμητα. Την πλησιασα κι αλλο, κοντά στο αυτί της.
<<Με εμπιστευσαι πριγκιπισα;>> μου εγνεψε καταφατικα και της φιλησα απαλα τον λαιμό. Ξαφνικά ο Γιώργος εβηξε διακριτικά.
<<Αντε ρε μαλακα, πήγαιντε κάπου αλλού σε λιγο θα τραβήξουμε μαλακια>> είπε σιγανά στο αυτί μου και γέλασα.
Πλευρά Ανθής :
<<Άντε Ανθούλα, πάμε για ένα ντους; >> κοίταξα αμέσως τον  Γιώργο και εκείνος μου εγνεψε.
<<Πάμε>> είπα γλυκά και με κουβάλησε μέχρι το μπάνιο. Με αφησε να κάτσω στην λεκάνη της τουαλέτας, το οποίο καπάκι της, ήταν κλειστό, όσο ρύθμιζε το νερό.
<<Γδύσου>> μου είπε.
<<Τώρα; εδώ;>>
<<Ναι, εκτός αν θες να μπούμε με τα ρούχα>> είπε και γελάσαμε.
<<Όχι άλλα δε ξέρω ντρέπομαι κάπως και-
<<Ανθή.. δε θα κάνω κατι που δε θέλεις όσο και να το θέλω εγώ, στο ορκίζομαι>> μου είπε ψηθηριστα ενώ με φίλησε απαλά στα χείλη μου.

~~~~~~~~~~~~~~~
Σας χαλάω τα σχέδια σιγά σιγά.. Ο πύργος από τα τραπουλόχαρτα πέφτουν μα δείτε την θετική πλευρά! Ο Κωνσταντίνος έμαθε να αγαπάει αληθινά! Και η Ανθή ίσως επιτέλους βρήκε κάποιον που να την αγαπάει.. Ώστωσω πιστεύεται στις νέες εξελίξεις;