<<Λοιπόν; πονάς ακόμη;>> με ρώτησε ενώ είχαμε ξαπλώσει στον καναπέ, στο δεύτερο σπίτι του μόνοι μας. Μου είχε δώσει ενα τσάι και μόνο με αυτό ένιωσα καλύτερα.
<<Όχι.. ευχαριστώ>> είπα και με φίλησε χαμηλά στην κοιλια μου. Αυτή η κίνηση ομολογώ πως με έλιωσε.
<<Θέλεις να κοιμηθείς εδώ απόψε;>> ρώτησε με ενα κουταβισιο βλέμμα.
<<Μα δεν έχω φέρει ρου->>
<<Θα σου δώσω τα δικά μου εξάλλου δε θα νε και η πρώτη φορά>> είπε και κοκκινησα λίγο.
<<Εντάξει αλλά πρώτα θα ρωτήσω στην μαμα μου>> του είπα και έγνεψε.
Την πήρα και αμέσως συμφώνησε.. Μου έδωσε τα ρούχα του, ένα μπλουζάκι και μια φόρμα.
Τελικά κοιτάξαμε σειρά.. το teen wolf αντε να δούμε επιτέλους ποιος είναι ο Άλφα.
Εγώ απόκοιμηθηκα στην αγκαλιά του και εκείνος συνέχισε να μου χαϊδεύει τα μαλλιά όσο έτρωγε τα ποπ κορν.
Πλευρά Κώστα.
Της χαϊδεύω απαλά τα μαλλιά ενώ συνεχίσω να τρωω... τελικά ο Πίτερ είναι ο Άλφα αντε να της το πεις μετά.. σίγουρα θα μείνει.. η μικρή μου.. σκέφτομαι ώρες ώρες τι θα έκανα χωρίς αυτήν και χαμογελάω στην σκέψη οτι είναι εδώ.. τώρα.. μαζί μου.. στην αγκαλιά μου! Μετά από κάτι λεπτά ξάπλωσα και εγώ χωρίς να την ξυπνήσω. Αν και άβολα μαζί της κατάφερα να αποκοιμηθώ γλυκά.
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Η συμφωνία μας
Teen Fiction> φοβήθηκα αρκετά ώστε να αρχίζω να γνεφω πολλές φορές μαζί. > είπε και πριν κλείσει τη πόρτα με ξανά κοίταξε. > άφησε ενώ έκλεισε δυνατά την πόρτα ενώ με άφησε μόνη, να παλεύω με τις ανάσες μου. Η σκληρότητα δεν αλλάζει το άλλο πρόσωπο, απλά υποτ...
