Η συμφωνία μας

Κεφάλαιο 30

Εν τέλη μπήκα στο μπάνιο και έκανα όσο πιο γρήγορα μπορούσα. Τα αίματα έπεφταν βροχή στο ζεστό νερό κάτι που με έκανε να ανατριχιάσω.
Όταν τελείωσα βγήκα και τύλιξα μια πετσέτα γύρω μου. Άνοιξα τη πόρτα και πήγα στο δωμάτιο του. Καθόταν στον υπολογιστή και έπαιζε ένα βιντεοπαιχνίδι. Χωρίς να τον ενοχλήσω πήρα κάποια πράγματα που ήθελα και έφυγα όμως τον άκουσα να λέει σε κάποιους να περιμένουν και το έκλεισε. Με πλησίασε και μου άρπαξε τα ρούχα.
<<Και πως θα ντυθώ;;>> ρώτησα ειρωνικά μα ήμουν θυμωμένη.
<<Δε ξέρεις τι πάει να πει καθαρό μου φαίνεται>>
<<Ξέρω>> υπέρηφανευτηκα.
<<Τοτε γιατί πήγες να βάλλεις ματωμένα ρούχα;>> είπε και μου τα έδειξε.
<<Γιατί δεν έχω άλλα και δε νομίζω να θέλεις να μου δώσεις τα δικά σου οποτ->>
<<Αλήθεια;>> του εγνεψα καταφατικά.
Μπήκε στη κάρταρόμπα του και εβγαλε ένα κοντομάνικο και ένα σορτσάκι. Με πλησίασε με νικητήριο χαμόγελο και μου τα έδωσε στο χέρι. Εγώ ακόμα είχα μείνει.

Μα καλά πως τη πάτησα έτσι.

Πλησίασε το αυτι μου.

<<1-0 Ανθούλα>> τον κοίταξα εκνευρισμένη τάχα και μετα γέλασα.
<<Ευχαριστώ>> είπα ενώ ένιωθα να κοκκινίζω.
<<Πήγαινε ντύσου, δε μπορώ να σε βλέπω έτσι και να μη κάνω τίποτα>> είπε πονηρά και αποφάσισα να παίξω το παιχνίδι του.
<<Τότε θα σου είναι πολύ δύσκολο αφού έχεις σχέση>>
<<Τ-τι κάνεις;>> άρχιζα να ανεβάζω ελάχιστα τη πετσέτα μου και πριν καλά-καλά το καταλάβω βρισκόμουν κολλημένη με δύναμη στον τοίχο.
<<Σταμάτα γαμωτο σου>> είπε μέσα απ' τα δόντια του και έφυγα από το κράτημα του, πλησιάζοντας το αυτί του.
<<1-1 Κωτσο>> είπα και έφυγα από εκεί. Πήγα να ντυθώ και μετά ξάπλωσα στο κρεβάτι με ένα σαρδονιο χαμόγελο.
Κάποια στιγμή σηκώθηκα και τον άκουσα να μιλάει στο τηλέφωνο. Για την ακρίβεια να φωνάζει. Έκατσα εκεί για να κρυφακουσω.
<<... τι εννοείς χωρίζουμε; μετά από οσα περάσαμε εσύ θες να χωρίσουμε;>>

Ναι καλά.

Πως έγινε αυτό;

<<Καλά, έλα από εδώ να πάρεις τα πράγματα σου και φύγε>> είπε θυμωμένος και το έκλεισε.

Αμέσως άνοιξε τη πόρτα και εγώ από τον φόβο μου κάλυψα το πρόσωπο μου,με τα χέρια μου. Δεν έκανε κάτι απλά άφησε έναν δυνατό αναστεναγμό και με προσπέρασε φεύγοντας.

<<Κωνσταντίνε>> φώναξα.

Σηκώθηκα από το πάτωμα και άρχιζα να τον πλησιάζω. Τον τράβηξα προς το μέρος μου και τον κοίταξα.

<<Τι θες γαμωτο σου; >>φώναξε και αποτραβηχτηκα
<<Συγγνώμη.. τι έγινε; άκουσα ότι χωρίσες>>
<<Ναι Ανθή, χωρίσα! Και μάλιστα εξαιτίας σου, κάποιος της έστειλε βίντεο που σε είδε να με φιλάς>>

Σε παρακαλώ μη το πεις

Μη το πεις.

Απλά μη το πεις, δεν είμαι έτοιμη.

.. Αν δεν υπήρχες εσύ τίποτα από όλα αυτά δε θα συνέβαιναν>>

Το είπε.

Αουτς.

Νομίζω ότι οι πεταλούδες μου αλλάζουν χρώμα και απο γαλάζιες γίνονται μαύρες.

Και όσο εγώ έμεινα άγαλμα αυτός προχώρησε προς το μπάνιο.

<<Γαμωτο σου Κώστα>> είπα ψυθηριστά και ένιωσα τα δάκρυα μου να σκεπάζουν τα μάγουλα μου για ακόμη μια φορά.

Έπεσα και στηριχτηκα στον τοίχο.

Άρχιζα να κλαίω βουβά.. Νομίζω πως είναι η δεύτερη φορά κλαίω για ένα αγόρι..

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Κι άλλες εξελίξεις! Η Ανθή πληγωνεται από τον Κωνανστινο. Πιστεύεται ότι εκείνη φταίει που ο Κωνανστινος μας χώρισε; επίσης! Της άξιζε όλο αυτό της Ανθής; γράψτε μου κάτω στα σχόλια την γνώμη σας!