Πλευρά Ανθής :
Επέστρεψα στο σπίτι της κυρίας Χρυσούλας. Ήταν μόνη της στο σπίτι καθόταν και έπινε τον καφέ της.
<<Καλως την, πολύ νωρίς δεν ήρθες;>> ρώτησε έκπληκτη.
<<Ναι είχα μια δύσκολη μέρα και ο διευθυντής με άφησε>>
<<Θες να μου πεις;>>
<<Δεν είμαι έτοιμη>> απάντησα με σκυμμένο το κεφάλι και γονάτισε μπροστά μου.. κάτι που με παραξένεψε ιδιαίτερα.
<<Δε θέλω να νιώθεις ντροπή.. αν έγινε κάτι θέλω να το ξέρω εντάξει γλυκιά μου;;>> της εγνεψα καταφατικά και με αγκάλιασε.
<<Σας ευχαριστώ>> της είπα και έφυγα για το δωμάτιο χωρίς να περιμένω κάποια απάντηση.
Καθόμουν στο δωμάτιο σκεπτική. Υποτίθεται διάβαζα μα δε μπορούσα. Στην ουσία είχα ανοιχτό το βιβλίο μπροστά μου όμως τίποτα. Το βιβλίο της χημείας αν ρωτάτε για αύριο. Ξαφνικά άκουσα μια πόρτα να κλείνει, μετά την φωνή του. Παρακάλαγα από μέσα μου να μη μπει στο δωμάτιο όπου βρισκόμουν εγώ. Ξαφνικά άκουσα την μαμά του Κωνσταντίνου να λέει πως θα φύγει και κάπου εκεί πάγωσε το αίμα μου. Ανέβαινε τα σκαλιά, αργά-αργά, σκαλί-σκαλί ώσπου έφτασε στη πορτα μου. Την άνοιξε απότομα και έκανα πεντακόσια βηματα πίσω μέχρι που έπεσα τρομοκρατημένη.
<<Σε παρακαλώ>> είπα χαμηλόφωνα προτού κάνει το οτιδήποτε. Δε μου απάντησε μόνο με σήκωσε και με έβαλε να κάτσω στη καρέκλα. Ετρεμα και προσπαθούσα να με ηρεμισω όμως τίποτα. Με πλησίασε και έκατσε δίπλα μου.
<<Ξέχασες..
<<Συγγνώμη συγγνώμη συγγνώμη συγγνώμη γαμωτο μου δεν ήθελα να σου δώσει διήμερη ο διευθυντής απλά δε μου έδωσες αλλη επιλογή συγγνώμη>> είπα μέσα στους λυγμούς μου και εκρυψα το κεφάλι μου κάτω απο τα μαλλιά μου και τα χέρια μου.
.. Εμ.. την τσάντα σου>> είπε και μου την έδωσε.
<<εε-.. Α-α>>
<<Αξ και ξερός... δε σε καταλαβαίνω Ανθή>> εσκυψα το κεφάλι μου και προτού φύγει γύρισε να με κοιτάξει.
<<Δε θα σου έκανα ποτέ κακό αν δεν υπήρχε λόγος>> είπε και έφυγε.
Τώρα εγώ τι πρέπει να πω;
Δηλαδή τι έκανα;
Προβληματισμένη γύρισα πίσω στο διάβασμα μου.
Κολοκοτρώνης για σήμερα λοιπόν.
Πλευρά Κωνσταντίνου :
Έπρεπε να το παίξω σκληρός, για όσο χρειαστεί. Πρέπει να την δοκιμάσω πριν την βάλω στην ζωή μου.. Πρέπει να την δοκιμάσω από όλες τις απόψεις μέχρι και την τελευταία γραμμή.. Αυτή ήταν η συμφωνία μου. Η συμφωνία μας.
~~~~~~~~~~~~~~
Υποθέτω τώρα ξέρετε γιατί ονομάστηκε έτσι η ιστορία! Ελπίζω να την απολαμβάνετε όσο και εγώ.. Σε λίγο ανεβαίνει καινούργιο κεφάλαιο!
Σας ευχαριστώ όλους σας για την στιριξη!
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Η συμφωνία μας
Teen Fiction> φοβήθηκα αρκετά ώστε να αρχίζω να γνεφω πολλές φορές μαζί. > είπε και πριν κλείσει τη πόρτα με ξανά κοίταξε. > άφησε ενώ έκλεισε δυνατά την πόρτα ενώ με άφησε μόνη, να παλεύω με τις ανάσες μου. Η σκληρότητα δεν αλλάζει το άλλο πρόσωπο, απλά υποτ...
