အပိုင်း (12)

1.7K 161 17
                                    


[Unicode]

  ရှန်းလု တစ်ယောက် မသိတာကတော့ ထို ကျောက်စိမ်း ပြားဟာ အချိန်ပြည့်ခါနီး လေလေ ပိုပြီး စိတ်ကို ကြွစေ လေလေ ဆိုတာ ကိုပါပဲ။ အစတုံးကတော့ နမ်းယုံပဲ လို့ လုပ်ထားပေမယ့် သူမ ရဲ့ စိတ်တွေ က အရမ်းကို ရှုပ်ထွေး သွား ခဲ့ ပြီးတော့ ကလေးသာသာပဲ ရှိသေးတဲ့ ဧကရာဇ် ကို ပြင်းပြင်းထန်ထန် ပြုကျင့် ခဲ့ပါတော့တယ်။

[Warning: ကလေးသူငယ်တွေ အပေါ် အခွင့်ကောင်း မယူကြပါနဲ့နော်!!! ]

လီယု ကို အိပ်ယာပေါ် ချပြီးတဲ့နောက် အပေါ်က နေပြီးတော့ သူမ က အုပ်မိုး လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဟစိဟစိ ဖြစ်နေတဲ့ နှုတ်ခမ်း ပိစိ လေး ကို စုပ်ယူ လိုက်တယ်။  အစက စုပ်ယုံလေး ပဲ လို့ တွေး ထား ခဲ့ပေမယ့် သူများတွေ နဲ့မတူပဲ အိစက်နေတဲ့ မိုချီ(ကောက်ညှင်းမုန့်လုံးလေး) လို ဖြစ်နေတာကြောင့် နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေ ရဲ့ အပေါ်နဲ့ အောက်ကို တစ်လှည့်စီ စုပ်ယူပြီး တတိတိ ကိုက်ဝါးနေတော့တယ်။

  နောက်တော့ နဂါးဝတ်ရုံ ထဲ ကို လက်ထည့်ကာ ပန်းရောင် အသီးလေးတွေ ကို ဖြစ်ညှစ် လိုက်တယ်။ ထိုအခါ ညည်းညူ သံ သေးသေးလေး ထွက်လာတာကြောင့် ပါးစပ်လေး ကလည်း မဆို စလောက် ပွင့်သွား လေတယ်။ အထဲ က လျှာ ပန်းရောင် လေး ကို တွေ့တဲ့ အခါ ရှန်းလု က ပူလောင် ပြင်းပြတဲ့ အနမ်း တစ်ခု ကို ဖော်ဆောင်တော့တယ်။

   ပူနွေးနေတဲ့ နှုတ်ခမ်း သား လေး အကြောင်း စိတ်ရောက်နေရင်း သူမ စိတ်ထဲမှာ ယုယု လေး ရဲ့ တစ်ကိုယ်လုံး ကို ဝါးမျို ချင်စိတ်တွေ ဖြစ်နေခဲ့ပြီ။ ပူလောင်ပြင်းပြတဲ့ အနမ်း တစ်ခု ရပ်နားတဲ့ အခါမှာတော့ အောက်မှာ ဖိခံထားရတဲ့ နိုင်ငံ့ ဧကရာဇ် တစ်ယောက် ကုန်းပေါ် ရောက်တဲ့ ငါးတစ်ကောင် လို ဟစိ ဟစိ ဖြစ်နေပြီး အသက်ကို လုရှုနေ ရတော့တယ်။

  သူမက နဂါးဝတ်ရုံ ကို ဆွဲ ဖြဲ လိုက်ကာ ပန်းရောင်အသီးလေးတွေ ကို ရက်ရက်စက်စက် ဆုပ်ယူပြီး အမှတ်အသားတွေ ချန်နေတော့တယ်။

  လီယု ဟာ အရမ်း ကို ရှုပ်ထွေး လို့နေပေမယ့် နားမလည်နိုင် ဖြစ်နေခဲ့တယ်။

" အင့်.....အမတော်...အင့်...နာ..နာတယ်...ခဏနေရင် ချန်ဖေး လုပ်သလိုမျိုး ကျန်း လုပ်လို့ ရပြီလားဟင်.... အား.....နာတယ်လို့.....''

COMPLETE  ဧကရီကို ကိုယ်တော် မုန်းတယ် (Own Creation)Where stories live. Discover now